Met ingang van 1 september 2018 lanceer ik een spiksplinternieuwe website. In de loop der jaren is er zoveel informatie op deze ietwat verouderde website terechtgekomen, dat de tijd is gekomen een en ander overzichtelijker te ordenen en in een moderner jasje te steken. De aangepaste website zal ook goed te bekijken zijn op tablet en smartphone. Ook de maandelijkse bijdrage zal, zoals u dat gewend bent, met ingang van eerder genoemde datum op deze gloednieuwe en overzichtelijke site gepubliceerd worden. Hierbij volgt nu alvast een link naar de vernieuwde site: www.klaasfleurke.nl.
Ik hoop u vanzelfsprekend in het vervolg als trouwe of incidentele bezoeker op mijn gerenoveerde website, www.klaasfleurke.nl, te mogen begroeten.
Het huidige webadres, www.defabriekvanmijnvader.nl, zal op termijn worden opgeheven.
Met vriendelijke groet,
Klaas Fleurke
Uit het boek: Augustus 2018
Deze maand deel 10 van het verhaal van Piet van Dam over het faillissement van SC Veendam en meer.
Visie op faillissement SC Veendam
Of Van Dam de neergang van betaald voetbalclub Veendam heeft meegekregen. ‘Ik heb het van een afstand gevolgd. Zoals ik je vertelde, kwam ik voor het eerst terug bij de reünie. Natuurlijk deed het me zeer.’ Had het faillissement van SC Veendam voorkomen kunnen worden? ‘Ik denk het wel. Kijk, toen ik in de jeugd bij Veendam speelde, werden we met busjes overal gedropt. Liep ik in Borgercompagnie geld in te zamelen voor de jeugdafdeling. Ik was jong, een jaar of twaalf. Ik had sterk het vermoeden dat het geld niet bij ons terechtkwam, maar bij de betaalde tak. Het was toen al schooien en schrapen om de eindjes aan elkaar te knopen. Mijn salaris daarentegen heb ik later altijd ontvangen. Ik was dan ook geen grootverdiener. Zoals ik je al zei: ik was veel te bescheiden. Het was algemeen bekend dat Roelofs bijsprong als het knijpes werd. Hij zorgde ervoor dat er geld op de plank kwam als er weer gezeur om de centjes was. Laten we eerlijk zijn. Veendam trok op een gegeven moment een té grote broek aan. Niet voor niets is het ‘Veendammer wind’. Er liepen grootverdieners bij hoor. Die kwamen echt niet naar Veendam voor een appel en ei. Denk maar eens aan de in mijn tijd gehaalde Frans de Munck. In mijn optiek waren het veel te dure jongens. Als Veendam zich wat bescheidener had opgesteld, was er een kans op overleven geweest. De gemeente heeft haar best gedaan met steun aan de club. De vereniging zette de plaats Veendam natuurlijk wel op de kaart. De Langeleegte was wijd en zijd bekend. Overal waar we kwamen was Veendam een begrip. Jammer dat het in die zin verkwanseld is. Of er in deze economisch zwakke regio voldoende draagvlak is voor betaald voetbal omdat potentiële grote sponsoren ontbreken? Veendam heeft zich lange tijd elitair gedragen richting grote bedrijven en mensen. Tenminste, zo kijk ik er van een afstandje tegenaan. Voor de voetballiefhebber was het draagvlak er wel. Anders bevolkten er niet tweewekelijks een paar duizend supporters de tribunes. Natuurlijk ontken ik niet dat het wat betreft financiële support best ingewikkeld lag. Er zijn in mijn ogen bestuurders geweest die niet alleen leden aan grootheidswaanzin, maar ook echte opmakers waren. Ik twijfel aan de oprechte bereidheid van sommige voormalig bestuurders om Veendam echt verder te helpen. Die zaten er ter meer en eerdere glorie voor zichzelf. Ja, en daar begint het. Dan glijd je af. Zeker besef ik dat het op den duur best lastig was geworden, maar kijk naar Brabant en Limburg. Hoeveel betaald voetbalclubs zijn daar nog? Terwijl economisch gezien de bomen daar toch ook niet tot in de hemel groeien. Echter, als het voortdurend hangen en wurgen is, maak er dan maar een goede amateurclub van. Ik realiseer me wel dat het betaald voetbal in Veendam eenmalig is geweest. Het komt niet terug. De verplichte overgang van het semiprofessionalisme naar een club met louter full-profs is niet bevorderlijk geweest om te overleven. Er is niks mis met semiprofs. Je kunt dan afspraken maken met bedrijven. Geef spelers daar een goede basis, zodat ze na hun carrière verder kunnen. Is het voetbal er nu beter door geworden? Bij de clubs heerst vooral korte termijn politiek. Er moet direct gepresteerd worden. Gebeurt dat niet, dan vliegt de trainer eruit. Dat kost klauwen met geld. Nee, bij elke club moet een stevig fundament gelegd worden. Vroeg of laat kan dan geoogst worden.’
Op 11 juni 1967 ontvangen de geelzwarten Roda JC. Het is de eerste beslissingswedstrijd om promotie naar de eerste divisie. Veendam wint met 2-0. Na de openingstreffer van Jetze Pascal zijn de 8.500 supporters door het dolle heen. Omdat Veendam een week later bij HVC niet verder komt dan een 1-1 (Van Dam), zal het promotie door een slechter doelsaldo net mislopen.
Veendam-Limburgia. Veendam troeft op 28 mei 1967 Limburgia met 4-2 af. Piet van Dam en Rikkert La Crois scoren ieder twee keer. Hiervan zijn 8000 voetballiefhebbers getuige aan De Langeleegte.
Volgende maand deel 11 en tevens het laatste verhaal van Piet van Dam over een telg uit sportief geslacht; zwemmers, voetballers en wielrenners.
Een gedenkwaardige middag
The day after the night before. In dit geval na de middag van gisteren (3 april 2018). Een indrukwekkende boekpresentatie in het legendarische stadion aan De Langeleegte. Hoe een stuk Veenkoloniale voetbalhistorie daar samen kwam. Zelfs aan hen die niet meer onder zijn, werd gedacht. Met als absoluut hoogtepunt het groteske eresaluut van Leo Beenhakker aan de vorig jaar overleden 'Mister Veendam' Henk Nienhuis. De koude rillingen lopen me nog over de rug als ik hier aan terugdenk.
Het boek 'De Langeleegte huilt' is vanaf 3 april 2018 overal te koop. Bij o.a. de Primera en Bruna in Veendam, via uitgeverij Aspekt en verder overal te bestellen op internet.
Zie ook RTV Noord (1), RTV Noord (2) en Parkstadveendam.
Boek ‘De fabriek van mijn vader’ bestseller in regio Veendam
Hoewel het economische tij niet helemaal meezit en het in de boekenbranche ‘best lastig’ is, lijkt dit niet van invloed te zijn op de verkoopcijfers van het prachtige geschiedenisboek ‘ De fabriek van mijn vader’. Uitgeverij Profiel meldde dat er tot 1 maart 2016 al 602 ‘DWM/AVEBE pareltjes’ over de toonbank gingen.
In de vijfentwintigste editie van de Veenkoloniale Volksalmanak schreef directeur Hendrik Hachmer van het Veenkoloniaal Museum in Veendam een lovende recensie. Klik hier voor de recensie
Klik hier voor omslag in PDF
In maart 2016 is mijn tweede boek getiteld ‘Hartleers. Wijze lessen uit de dagelijkse schoolpraktijk’ verschenen. Het is een in meerdere opzichten prikkelende publicatie geworden over (het basis)onderwijs en opvoeden. Maar het werk is bovenal één grote lofzang op het prachtige beroep van leerkracht. Je zou deze bundel een standaardwerk kunnen noemen over de huidige én historische staat van het (basis)onderwijs. Met ook nog een heel klein vleugje SC Veendam. Het boek is niet alleen interessant voor onderwijsmensen en ouders met schoolgaande kinderen, maar ook een aanrader voor iedereen die met weemoed terugdenkt aan z’n eigen schooltijd – of juist niet. ‘Hartleers’ is overal al te bestellen (Bol, Bruna, Ako, Eci, etc. en uitgeverij Aspekt) en vanaf volgende week ook in de boekwinkels te koop. Meer informatie op de speciale facebookpagina.
Geachte bezoeker,
Welkom op de website ‘De fabriek van mijn vader’.
Op deze site kunt u uitgebreid lezen hoe het boek met dezelfde titel tot stand is gekomen.
Heeft u nog suggesties ter verbetering dan horen of lezen we het graag. Zie hiervoor bijvoorbeeld het gastenboek.
Hartelijk bedankt voor het bezoeken van deze website.
Klaas Fleurke
Bestel online!
Klik hier voor oudere berichten