Gedreven Lycurgus wint met 0-2 van gezapig spelend Veendam 1894

Geen bezieling bij de geelzwarten

Veendam 1894 voetbalde op een warme zaterdagmiddag van 6 april 2024 aan De Langeleegte alsof het Saharazand in de motor had. Het kwam maar niet op toeren en de acceleratie was ver te zoeken. Het bleef bij de meesten (mee)hobbelen. Ook tegenstander Lycurgus acteerde zeker niet groots in de Parkstad, maar was feller, attenter, geslepener en veel daadkrachtiger. De jeugdige thuisclub gaf in een soort van sleutelduel niet thuis. Het spel was onder het niveau van wat de elf van trainer Anne Semplonius normaliter op de mat kan leggen. Er was niet voldoende beweging zonder bal en bij een groot aantal was de lichaamstaal en -houding niet bepaald overtuigend. De koppies waren naar beneden gericht. Waar was de durf en lef die deze groep in delen van de competitie wél liet zien? Nu typeerde het spel zich meer als gezapig, stroperig, flets, bleek, tam, mat, timide en zelfs inspiratieloos. Het is een hard oordeel maar mooier kunnen we het niet maken. Het elftal liet – niet voor het eerst dit seizoen – zijn trainers en overige stafleden behoorlijk in de steek. Niet dat de thuisploeg zijn best niet deed, maar de daadkracht spatte er niet bepaald vanaf. Het gif en de wil om te winnen was er vanmiddag bij de meeste spelers niet. Daarmee manoeuvreerden de Veenkolonialen zich op de ranglijst in de gevarenzone. Het moet de komende wedstrijden nog vol aan de bak om niet in de nacompetitie om degradatie te belanden.

De wedstrijd begon van beide kanten aftastend. Het leek in de eerste helft meer op vrijblijvend zomeravondvoetbal dan op een competitiewedstrijd waar op leven en dood gestreden wordt om de punten. De kansen waren schaars en hoewel Lycurgus meer op de helft van de Veendammers was te vinden, waren de teams aardig aan elkaar gewaagd. Er was een soort van evenwicht tussen de geelzwarten en blauwhemden. Veendam-doelman Thijs Graver had iets meer werk te verrichten dan zijn collega Robert Brak aan de andere kant. De aanvallers van beide elftallen kwamen hun directe tegenstanders maar niet voorbij. Daarom bleef het van beide kanten bij wat verdwaalde schoten van afstand en enkele standaardsituaties die iets van reuring veroorzaakten. De ruststand was derhalve 0-0. In de pauze zeiden we tegen elkaar: degene die het eerste een doelpunt maakt, wint hoogstwaarschijnlijk de wedstrijd. Helaas voor de Veendammers kwam deze voorspelling uit.

In de 50ste minuut was het voor de gasten uit de Stad raak. Via een klutssituatie kreeg Wessel Kazemier de bal voor de voeten en haalde uit. Veendam 1894-keeper Thijs Graver kreeg de bal niet onder controle en tot grote ontzetting van de Oost-Groningers verdween deze hobbelend over de doellijn. Na deze achterstand ging Veendam op zoek naar de gelijkmaker. Tien minuten later had aanvaller Dinand de Jonge dé mogelijkheid. Het zou de enige echte grote kans voor de geelzwarten zijn. De opzet ernaartoe was geniaal. Een een-tweetje bracht de jeugdige vleugelspits in een riante scoringspositie maar de gastengoalie Robert Brak bracht liggend knap redding. Een kwartier voor tijd hield Thijs Graver middels een onwaarschijnlijke katachtige redding zijn teamgenoten in de wedstrijd. Maar tien minuten voor tijd viel de onvermijdelijke 0-2 toch. Steven Zwarts was namens Lycurgus het goudhaantje. Even later maakte diezelfde speler er ook nog 0-3 van, maar scheidsrechter Jurre Scheper annuleerde de treffer na overleg met zijn assistent Jan Brongers. Vlak voor tijd mocht JO-17-speler Melvin Tehubijuluw zijn debuut in de hoofdmacht maken. Een schaars hoogtepunt aan Veendamzijde. Nu maar hopen dat het team zich tijdig kan herpakken en volgende week bij topploeg en koploper Helpman voor een stunt kan zorgen.

Na afloop was Veendam 1894-hoofdtrainer Anne Semplonius uiteraard zeer teleurgesteld. Anne: ‘Ja, we hebben denk ik verdiend verloren. Klopt, de meeste jongens misten vanmiddag de echte gedrevenheid. Het was niet best vandaag. Wij kunnen veel beter. Dat hebben we dit seizoen wel laten zien. Ook tegen een goede ploeg als Lycurgus. Dat had zeker gekund. Waarom dit vandaag niet lukte? In de eerste helft kwamen we op het middenveld niet in duel. We verplaatsten het spel niet, met name van links naar rechts. Zij hielden het klein. Als je sneller van kant wisselt, krijg je ook ruimte in de as. En voorin het gevoel krijgen van waar een bal gaat vallen. Dus beter anticiperen. Daarin kwamen we in de eerste helft tekort. De spelers doen zichzelf tekort door niet te laten zien wat ze kunnen. Als je zelf verliest zijn alle andere uitslagen ongunstig. Ja, Lycurgus is een oerdegelijke ploeg die optimaal gebruik heeft gemaakt van de ruimtes. Bij hen was er sprake van veel energie en spirit.’

Een van de weinige spelers die zich aan de malaise wist te onttrekken, was de gedreven spelende middenvelder Irfan Jukovic. Wat vond hij van de wedstrijd? Irfan: ‘Ongelukkig verlies? Niet op basis van de tweede helft. We begonnen daarin veel te slap. De ruimtes werden te groot waardoor zij konden counteren. In de aanval moesten we wat zuiniger zijn. Ikzelf ook hoor. Ik gedreven? Ik probeerde mijn best te doen. In de eerste helft had ik het idee dat het er wel inzat voor ons, na rust was het van onze kant een stuk minder. Ik ook hoor. Klopt, Lycurgus had het goed op orde. Dat deden ze goed. Compact spelen op het middenveld. Wij hadden het voornamelijk moeilijk op hun helft. Kijk, we komen ongelukkig achter maar als die kans van Dinand erin gaat, dan hadden we het wellicht nog kunnen keren. De afronding is net niet goed en je weet: als je ‘m zelf niet maakt dan doet de tegenstander het wel. Ja, volgende week Helpman. Dat zal een zware pot worden. Tegen dat soort tegenstanders doen we het meestal beter. Dan kunnen wij inzakken. Vandaag was het andersom. Dat is voor ons lastig. We hopen voor een verrassing te kunnen zorgen.’

Veendam 1894 VR-1 op kampioenskoers na eclatante 3-0 zege op concurrent Helpman VR-2

Belofte maakt schuld. Ik had de vrouwen van Veendam 1894 toegezegd een keer verslag te komen doen als ze (bijna) konden promoveren. De afgelopen twee seizoenen ging het steeds mis in de nacompetitie. Maar nu lijken de vrouwen van trainer Richard Nuus en teammanager Daniëlla Guikema af te stevenen op de titel in de derde klasse. De Veendammer vrouwen staan momenteel met 45 punten bovenaan en nummer 2 Helpman VR-2 volgt op drie punten. Vorige week verloren de dames uit de Parkstad met 1-0 van ACV waardoor de nummer drie op de ranglijst op vijf punten is gekomen. Vanmiddag stond de kraker tussen de koploper en nummer twee op het programma aan De Langeleegte in het Henk Nienhuis Stadion. Op een warme zaterdagmiddag van 13 april 2024 deden de Oost-Groningse dames uitstekende zaken door overtuigend af te rekenen met naaste rivaal Helpman VR-2. Ze namen daarmee alvast een voorschot op die zo fel begeerde kampioenstrofee en die o zo gewenste promotie naar de tweede klasse. Hoewel? Nooit te vroeg juichen. Maar het zou deze ambitieuze vrouwen absoluut gegund worden.

In de eerste helft waren de elf van trainer Nuus oppermachtig. De verdediging met van links naar rechts Lotte Kalk, Wiselie Kamphuis, Kyra Korringa en Jolien Meinds hadden niets te vrezen van de gastvrouwen uit de Stad. Moeiteloos bleven ze overeind. Veendam 1894-doelvrouw Renee Nuus beleefde een zeer rustige middag. Heel af en toe was er een terugspeelbal of een ongevaarlijk speldenprikje van de bezoeksters. De defensie had onder de bezielende leiding van de soeverein spelende Wiselie Kamphuis alles volledig onder controle. De later ingevallen Kayleigh Guikema en Melissa Nijborg pasten zich naadloos in deze middag hechte laatste linie. Het grote veldoverwicht werd voor een groot deel veroorzaakt door een uitgebalanceerd middenveld. Tessa Dammer, Ilse Bos, Puck Edzes en Marieke Japenga waren dominant ten opzichte van hun tegenstanders. Zij zorgden onder meer voor de aanvoer naar de voorste linie waar Senya de Jonge en later Daphne de Jong met hun loopacties voortdurend gevaarlijk werden. Maar het was in het eerste bedrijf Helpman-doelvrouw Malyn van der Tuuk die een voortdurende sta-in-de-weg was voor de Veendammer voorwaartsen. De behendige Marieke Japenga deed een paar keer van zich spreken en de fysiek sterke Senya de Jonge verzuimde enkele keren de trekker over te halen. De vrouwen gingen derhalve de rust in met de brilstand. Scheidsrechter van dienst Simon Schipper had geen enkel probleem om deze onvervalste topper in de derde klasse in goede banen te leiden. Er werd sportief om de punten gestreden.

Het was Daphne de Jong die zes minuten na rust de ban brak door bij de tweede paal zeer attent de bal binnen te tikken. Eindelijk de zo verdiende voorsprong voor de geelzwarten. Het team van trainer Richard Nuus telde vanmiddag alleen maar uitblinkers. Er was niemand die verzaakte. De inzet was voortreffelijk. Het zegt wel iets dat Helpman pas na een uur spelen haar eerste corner kreeg. En even daarna de eerste en enige mogelijkheid. Keepster Renee Nuus wist door attent uitkomen onheil te voorkomen. Daarna was het weer de thuisclub die ijverig en actief op zoek ging naar die tweede treffer. Ilse Bos manifesteerde zich nadrukkelijk. Puck Edzes en Senya de Jonge demonstreerden een magnifieke een-twee. Helaas stierf de afronding in schoonheid. Bij een latere scrimmage wist niemand aan Veendam-kant door te drukken. Maar een kwartier voor tijd viel de bevrijdende tweede treffer alsnog. Het was een fraaie. De voorzet van de achterlijn van Senya de Jonge was op maat, de vallende kopbal van Megan de Silva de Freitas was fenomenaal. Het was er een à la Ruud Geels (voor de ouderen onder ons). Daarna was het Senya de Jonge die na een paar gemiste kansen met een gerichte schuiver in de extra tijd met de 3-0 voor het prettige slotakkoord zorgde.

Senya de Jonge komt na de wedstrijd zittend in de dug-out even bij van alle vermoeienissen. Ondanks dat tovert ze een vette glimlach op haar gezicht en analyseert de teamprestatie en haar eigen opvallende inbreng. Senya’s reactie: ‘Klopt, ik kreeg in de eerste helft een paar kansen. Maar we hebben de laatste tijd wat moeite met scoren. Gelukkig valt-ie uiteindelijk toch en daar ben ik heel blij mee. Het gebeurde uit een corner van Tessa Dammer.’ Ik memoreer haar belangrijke inbreng. Senya: ‘Het is inderdaad mijn taak om die bal bij me te houden zodat anderen kunnen aansluiten. Scoren is ook een taak van me. Of ik nog een paar meer had kunnen maken? Ja. Belangrijk bij onze 2-0? De wedstrijd daarna in het slot? Ja, dat dus. Het was een voorzet van mij van de achterlijn en Megan kon de bal vallend inkoppen. Ja, een heel mooi doelpunt. Ja, wij hadden toen in het veld ook wel het idee dat het duel gespeeld was. Helpman gooide namelijk een paar verdedigers naar voren. Toen dacht ik: die is wel binnen. Zeker weten is dit een dik verdiende overwinning. Het hele team legde ontzettend veel energie in deze wedstrijd. Daarom is het een teamprestatie. Zonder mijn team kan ik niet scoren. We zijn nog geen kampioen. Goed op koers? Ja, dat denk ik wel. Nog drie spannende finales. Dit was alvast een hele grote stap in de goede richting. Dat we deze binnen hebben is heel mooi. Hier ben ik heel blij mee. Nee, we gaan dit jaar niet meer voor de nacompetitie. We willen gewoon kampioen worden en rechtstreeks promoveren. Nu deze overwinning eerst vieren? Zeker weten!’

Als ik trainer Richard Nuus feliciteer met de zeer verdiende overwinning, zegt hij zichtbaar opgelucht na afloop: ‘Ja, uiteindelijke wel. Deze uitslag doet recht aan de krachtsverhoudingen op het veld. Inderdaad drukken we het grote veldoverwicht in de eerste helft niet uit in de score. We misten een paar kansen. Niemand doet dat erom. Kijk, het voetbalt zoveel gemakkelijker als je er direct een paar binnenschiet. Dat zie je op het eind van de wedstrijd. Dan schieten we ze er wel in. Ja, die 1-0 van Daphne de Jong betekende de bevrijding. Mooi dat het uit een corner was want daar trainen we op. Het gaat dan om de bezetting bij de tweede paal. Tja, onze spits Senya de Jonge is ontzettend balvast. Een kapstokspits? Ja, absoluut. Anderen kunnen bij- en aansluiten en gevaarlijk worden. Die opdracht had ze vandaag ook. Ons strijdplan? 4-4-2 met de spitsen onder elkaar. Die goede laatste man van hun heeft Senya gewoon tactisch uit de wedstrijd gespeeld. Onze andere spits Mikal Ouwejan zou er voortdurend overheen gaan, maar zij moest er al vrij snel vanaf. Daphne de Jong kwam voor haar in de plaats. In de tweede helft zijn we met deze variant doorgegaan en dan zie je dat naarmate de wedstrijd vordert, wij steeds gemakkelijker gaan voetballen. Los van één verdwaald puntertje heeft Helpman geen schot op goal gehad. Ze zijn niet gevaarlijk geweest. Dat is een compliment voor onze meiden. Die zijn conditioneel zo verschrikkelijk sterk. Ze blijven inderdaad maar doorgaan. Zo fit zijn ze. Nee, dit is gewoon een hartstikke goede overwinning. ACV heeft ook gewonnen. Zij staan nu op vijf punten van ons en Helpman zes. Het klopt dat we in de resterende drie wedstrijden nog twee keer moeten winnen. Eerst volgende week GVAV en dan twee weken later Glimmen uit. Dat zou de kampioenswedstrijd kunnen zijn.’

Op hetzelfde tijdstip speelden de mannen van Veendam 1894 vanmiddag hun competitiewedstrijd op de Esserberg tegen koploper Helpman. Na een zeer rumoerige week speelden ze verdienstelijk met 1-1 (Dinand de Jonge) gelijk.

Ik citeer wat er op de website van Veendam 1894 staat: ‘Trainer Anne Semplonius en zijn staf (Mehmet Katircioglu, René Smit en Stefan Brouwer) zijn per direct gestopt bij zaterdag 1. Een vertrouwensbreuk bleek niet te herstellen.’

Veendam 1894 verliest met 1-2 van FC Zuidlaren

De geelzwarten konden na twee roerige weken het knappe resultaat van vorige week bij koploper Helpman geen passend vervolg geven. Tegen runner-up en nu titelkandidaat FC Zuidlaren werd na een 1-0 voorsprong aan de eigen Langeleegte uiteindelijk met 1-2 verloren.

De wedstrijd op een buiige en frisse zaterdagmiddag van 20 april 2024 begon met een minuut stilte in verband met het overlijden van Veendam 1894 clubman Albert Schaap. Terwijl de ontmoeting zich in gang trok was op de wielerbaan rondom het hoofdveld activiteit te bespeuren. Een verslaggeversteam van RTV Noord was bezig een item te maken van de Veendammer wielrenster Lonneke Uneken. Heel toevallig had ik eergisteren nog met haar vader gesproken over het wel en wee van deze talentvolle wielercoureur uit de Parkstad. Ze fietst in de topformatie van SD Worx- Protime met klasbakken als Lotte Kopecky, Demi Vollering, Marlen Reusser en Lorena Wiebes. We zijn nieuwsgierig hoe Lonneke volgende maand voor de dag zal komen in enkele aansprekende wielerkoersen als de Ronde van Burgos, Veenendaal – Veenendaal en de Antwerp Port Epic. Met haar kwaliteiten zal ze na een periode van blessure en ziekte weer kunnen laten zien wat ze in haar mars heeft.

Vanzelfsprekend had ze niet veel aandacht voor het voetbalgebeuren, hoewel Lonneke in haar jeugdjaren bij Veendam 1894 voetbalde. Het eerste zaterdagteam van Veendam 1894 werd na het opstappen van hoofdtrainer Anne Semplonius, assistent-trainer Stefan Brouwer en de teammanagers René Smit en Mehmet Katircioglu geleid door een gedeeltelijke nieuwe (interim) technische staf. De clubrecordhouder wat betreft het aantal seizoenen dat hij uitkwam voor de BV Veendam is de interim-trainer. Armand MacAndrew voetbalde maar liefst 15 seizoenen voor de profclub en kwam in de periode 1991 t/m 2006 tot het respectabele aantal van 350 wedstrijden voor de geelzwarten. Daarin scoorde hij zes goals. MacAndrew (1972) is bereid gevonden om de technische honneurs voor de laatste wedstrijden van het seizoen op zich te nemen. Hij wordt daarbij geassisteerd door de teammanagers Harm Hensens (ook geen onbekende aan De Langeleegte) en (voormalig) eerste elftalspeler Koen Kort. De nieuwe assistent-trainer is Robert Ritsema. De nieuwe technische staf zag zich geconfronteerd worden met een uiterst smalle selectie waarin op het allerlaatste moment nog mutaties moesten worden doorgevoerd. Nick Nijboer moest na 90 minuten voetballen in Veendam 1894-2 ( dit elftal voetbalde voorafgaand aan het eerste ook op het hoofdveld) noodgedwongen ook starten in het basiselftal van Veendam 1894-1. Onbegrijpelijk, gezien de belangen die er op het spel stonden. Hij deed het echter voortreffelijk. Nick Nijboer koos er ook voor om op vrijdagavond bijvoorbeeld níet te gaan zaalvoetballen. Een belangrijk statement! Na een half uur kwam de laatste wissel van de geelzwarten al binnen de lijnen. Djaniero Roosenbrand had ook al een wedstrijd in de benen toen hij kwam opdraven voor de geblesseerd (?) geraakte Ramon de Jong. Man, man, man. De Veendammer formatie behoorde dus een uur lang zonder wissels te spelen tegen een op volle oorlogssterkte zijnde Drentse ploeg. De trouwe aanhang hield z’n hart vast. Als ze de wedstrijd maar met elf man kunnen uitspelen. Dat lukte wonderwel.

Nick Nijboer verdient een eervolle vermelding voor zijn voetbalprestatie én zijn niet-zaalvoetbalstatement. Hij maakte niet alleen drie uur intensief voetbal vol, hij smaakte zelfs het genoegen de Veendammers na een kwartier met een geplaatst schot met links op voorsprong te brengen. Een bijzonder knappe goal. Tien minuten later was echter de stand alweer gelijk. Een niet handig weggegeven vrije trap genomen door Zuidlaarder Jens van der Woude werd door Winston de Jonge in eigen doel gekopt. Vlak voor rust werd de 1-2 eindstand al bepaald. Robbin Markus wist namens de gasten wel raad met een terugspringende bal van de paal. Hij tikte hem beheerst binnen.

Hoe keek de immer strijdlustige centrumverdediger en vaste waarde Max Drewes terug op deze verliespartij. Ik had hem liever bevraagd na een gewonnen wedstrijd. De teleurgestelde rots in de branding zelf ook natuurlijk. Door deze nederlaag van vanmiddag zakt Veendam 1894 een plaats en staat het nu op een nacompetitieplek (Onstwedder Boys is op doelsaldo Veendam voorbij) om degradatie.

Max Drewes: ‘Of ik iedere week laat zien dat ik er vol voor wil gaan? Ja, natuurlijk. Hoe dat vandaag ging? Ja, vandaag geef ik ook weer honderd procent. Maar helaas is het niet genoeg. Al een paar wedstrijden niet. Dat is gewoon heel jammer. Tuurlijk ga ik er altijd vol in. Maar het is niet genoeg. Zonde. Of zij zoveel beter waren? Nee, dat denk ik niet. Hoeveel echte kansen hebben ze gehad? Ja, alleen op het laatst in de tweede helft. Die bal voorlangs waarbij Thijs redt. Maar voor de rest niet. Klopt, in de eerste helft zat er bij hen iets meer druk op. Die gelijkmaker hing inderdaad in de lucht. Ze waren net iets eerder bij de bal. Nee, wisselmogelijkheden hadden we niet meer. Veel respect voor een Nick Nijboer. Hij bleef maar lopen. Achterin gaven we niet heel veel weg. We creëren niet echt iets. Nee, ik herinner me geen kans voor ons. Moet je nagaan, iemand die al een hele wedstrijd achter de rug heeft scoort. Ja, dit zegt heel veel. Of ik nog wil reageren naar aanleiding van het opstappen van de trainer? Nou, nee. Het is gebeurd en we moeten verder. We moeten het achter ons laten en weer vooruit kijken. Ja, natuurlijk zou je er heel veel over kunnen zeggen. Maar wat maakt het nu allemaal nog uit. Daarom: we hebben nog vier finales te gaan. Natuurlijk gaan we ervoor om die nacompetitie voor degradatie te ontlopen. Maar dan moet het wel beter dan vandaag. We moeten beter presteren. Ik heb er alle vertrouwen in dat we het gaan redden. We waren ook niet helemaal compleet vandaag. En nee, ik ben geen vrijdagse zaalvoetballer.’

Programma seizoen 2023-2024:

Oefenwedstrijden:

• Veendam 1894 – SV Bedum (tweedeklasser) 1-4
• Veendam 1894 – Hoogezand (eersteklasser) 3-1
• Parkstadtoernooi met deelname van DWZ (3-0), Meeden (1-0), Bareveld (1-0) en Wildervank (1-0): winnaar!
• Veendam 1894 – Groen Geel (derdeklasser) 3-2

Beker:

• Meeden (vijfdeklasser) – Veendam 1894 1-4
• Veendam 1894 – Borger (vierdeklasser) 1-1
• Veendam 1894 – Tynaarlo (vijfdeklasser) 6-1

Competitieschema Veendam 1894 seizoen 2023-2024 in de derde klasse C zaterdag:

• 23/9 Be Quick 1887 – Veendam 1894 1-1
• 30/9 Veendam 1894 – Zuidhorn 1-1
• 7/10 Groen Geel – Veendam 1894 0-2
• 14/10 Veendam 1894 – Aduard 2000 0-4
• 28/10 WVV – Veendam 1894 1-1
• 4/11 Veendam 1894 – HFC ’15 2-0
• 11/11 Lycurgus – Veendam 1894 1-1
• 18/11 Veendam 1894 – Helpman 0-3
• 21/11 Zuidlaren – Veendam 1894 2-2
• 2/12 Veendam 1894 – Mamio 1-1
• 9/12 Onstwedder Boys – Veendam 1894 5-2
• 17/2 Loppersum – Veendam 1894 0-2
• 27/1 Veendam 1894 – The Knickerbockers2-0
• 3/2 Veendam 1894 – Be Quick 1887 2-1
• 10/3 Zuidhorn – Veendam 1894 1-1
• 2/3 Veendam 1894 – Groen Geel 2-1
• 9/3 Aduard 2000 – Veendam 1894 3-0
• 16/3 Veendam 1894 – WVV 1-1
• 23/3 HFC’15 – Veendam 1894 1-1
• 6/4 Veendam 1894 – Lycurgus 0-2
• 13/4 Helpman – Veendam 1894 1-1
• 20/4 Veendam 1894 – Zuidlaren 1-2
• 4/5 Mamio – Veendam 1894
• 11/5 Veendam 1894 – Onstwedder Boys
• 18/5 The Knickerbockers – Veendam 1894
• 25/5 Veendam 1894 – Loppersum

Veendam 1894 speelt z’n thuiswedstrijden om 15:00 uur in het Henk Nienhuis-Stadion aan De Langeleegte.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina De Langeleegte huilt.