Ben ik van Duitsen bloed?

Een bloemrijke familiegeschiedenis

Boek verkrijgbaar

Het gekozen formaat van Ben ik van Duitsen bloed? is A-4 en het aantal pagina’s is 234. Uitgaande van half kleur/zwartwit en een harde kaft kost het boekwerk voor geïnteresseerden 34,80 euro (exclusief 2.99 euro verzendkosten). Het familienaslagwerk en verhalenboek wordt aangeboden op een speciale privépagina op de website van PUMBO www.boekenbestellen.nl (Print on demand). De doelgroep is natuurlijk allereerst familie maar ook voor mensen die geïnteresseerd zijn in boeiende (levens)verhalen is het vast interessant. Wilt u mij via e-mail, Facebook, WhatsApp of een belletje laten weten of u interesse hebt (zie contactgegevens op deze site)? Dan krijgt u van mij een link plus inlogcode om dit omvangrijke familieboekwerk te bestellen. Uiteraard kunt u het boek ook bij de auteur verkrijgen. Als u het bij mij komt halen, dan bent u voor 34 euro eigenaar van deze exclusieve familiekroniek. Ik heb een bescheiden voorraad ingekocht. Dus: zolang de voorraad strekt. Hierbij toon ik u nogmaals de omslag en de inhoudsopgave van het gereedgekomen boek. Voor verdere informatie over de inhoud verwijs ik graag naar het kopje boeken op deze website.

Errata en een aardige review

Er zijn inmiddels zo’n 50 boeken verkocht. De reacties tot nu toe zijn zonder uitzondering positief. Helaas is het me ook deze keer niet gelukt om een geheel foutloos boek te schrijven. Ondanks alle ingebouwde zorgvuldigheid zijn er enkele schrijffouten geconstateerd. Ik betreur het zeer dat enkele namen niet goed zijn weergegeven. Ongetwijfeld zullen er ook namen en gegevens gemist worden. Het boek is een momentopname en in die zin word je altijd ingehaald door de actualiteit. Of zijn er zaken over het hoofd gezien. Streven naar volledigheid bij zo’n groot familieproject als deze is denk ik een illusie. Toch wil ik alle hiaten en (inhoudelijke) onvolkomenheden gaan verzamelen en samenbrengen in een lijstje met errata. T.z.t. zal ik deze op mijn website publiceren. Ook is er intussen een review geschreven op de webshoppagina van PUMBO.

‘Ziet er goed en verzorgd uit. Is met aandacht samengesteld en gedegen onderzoek. Ook leuk met alle foto’s erbij. Veel tijd ingestoken. Goede foto’s.

+ Mooi weergegeven en goede kwaliteit.

+ Gedegen omslag. Stevig.’

Het boek wordt gewaardeerd met een 8 uit 10.

Veendam 1894 grossiert in remises: aan De Langeleegte niet langs tiental van Mamio (1-1)

Wat op voorhand wellicht een relatief gemakkelijke middag voor de Veendammers zou worden tegen de nummer laatst van de ranglijst, veranderde in een uiterst moeizaam behaalde puntendeling aan De Langeleegte. Bij de rust gingen de stad-Groningers nog met 0-1 aan de leiding, maar kort na de hervatting kwamen de Veenkolonialen langszij. Lukás Lovás van Mamio kon de doorgebroken Dinand de Jonge alleen via de noodrem van een scoringskans afhouden. Hij kon met rood vertrekken en Veendam 1894-verdediger Jeremy van Dijk schoot de vrije trap op de rand van de zestien daarna knap binnen. Ondanks een veldoverwicht tegen de tien van Mamio slaagde de brigade van trainer Anne Semplonius er niet in om tot veel uitgespeelde kansen te komen. Laat staan te scoren. Sterker: in de omschakeling waren de mannen van trainer/coach Jan Potma een paar keer levensgevaarlijk. Het bleef spannend tot het eind, maar na het geblesseerd uitvallen van aanvoerder en uitblinker Leon Kuiper van de thuisclub, kon de winnende niet meer afgedwongen worden. Het bleef aan De Langeleegte bij een teleurstellende 1-1. Na afloop in de Veendammer kleedkamer voelde dit als een verlies. Wéér gelijk. Wéér niet gewonnen. En om positief af te sluiten: wéér niet verloren. Ik denk dat het in de kleedkamer bij de gasten een stuk gezelliger was. Na twee achtereenvolgende dikke verliespartijen (11-0 en 8-1) voelde dit punt in een uitwedstrijd als pure winst.

Acht aspecten die om een nadere verkenning vroegen bij de wedstrijd tussen Veendam 1894, de nummer 8 in de derde klasse C, en Mamio de hekkensluiter (nummer 14). Verschil op de ranglijst zes punten. Het competitietreffen werd afgewerkt op een droge maar vrieskoude zaterdagmiddag van de 2de december 2023 aan de doorgaans altijd gezellige Langeleegte. Nu bleef het stadion nagenoeg leeg en had een handjevol toeschouwers, waaronder één zeer prominent, de moeite genomen om de warme kachel te verlaten en zich rondom het hoofdveld te laten vernikkelen. Ze hoopten op hartverwarmend spel. De stadionlampen gingen in ieder geval alvast aan. Dit in verband met de donkere dagen voor kerst.

Veldinspectie

Vooraf was het de vraag op welke ondergrond gevoetbald zou worden. Op kunstgras of op het hoofdveld in het stadion? De grasmat werd door de dienstdoende consul eerder op de dag goedgekeurd. Terwijl het toch al een paar dagen aardig gevroren had. En de JO-17 van Veendam 1894 zouden een half uur eerder aftrappen tegen hun leeftijdsgenoten uit Hoogezand op het kunstgrasveld. Dus kon de hoofdmacht zijn opwachting gaan maken op het halfwit aangeslagen veld in het stadion. De scheidsrechter van dienst moest nog wel even het veld keuren. Hij had gerekend op kunstgras en zei dat-ie alleen maar zijn kunstgrasschoenen bij zich had. De teammanagers Mehmet Katircioglu en René Smit zorgden er echter voor dat de arbiter niet anders kon doen dan groen licht te geven voor de voetbalmatch. Gezien het feit dat hij het thuisfront tijdens zijn inspectierondje even wilde laten zien via zijn telefoon in wat voor ambiance hij straks zou fluiten, maakten dat we zeker wisten dat de wedstrijd door zou gaan. De leidsman floot overigens uitstekend.

Geen (top)vorm

Het is een understatement om te constateren dat het elftal van trainer/coach Anne Semplonius momenteel niet in topvorm verkeert. Te veel spelers in zijn team halen niet het niveau van vorig seizoen, ondanks de degradatie. Een opmerking van een toeschouwer die zei dat ze ‘vorig jaar beter voetbalden dan nu’ sprak boekdelen en daarmee sloeg hij de spijker op z’n kop. Ik ga ervan uit dat de spelers om wie het gaat dit zelf ook weten. Dat ze voldoende zelfreflectie hebben om de individuele vormcrises te constateren en er vervolgens naar te handelen. De verdediging oogt bij tijd en wijle heel kwetsbaar, de middenlinie acteert flets en risicoloos en voorin ontbreekt het aan stoot- en daadkracht. Geen lef, geen durf om in de zestien te komen. Veendam-trainer Anne Semplonius refereerde, buiten in de vrieskou nadat hij de nabespreking met het team had gedaan, aan wat hij in de rust z’n middenvelders dringend had meegegeven : ‘Zoek het vooral in oplossingen naar voren.' Er zullen op dit niveau geen statistieken worden bijgehouden, maar het zal mij niet verbazen dat de Langeleegteboys de minste balcontacten hebben in het strafschopgebied van alle teams. Toch een gedeelte van het veld waar het moet gebeuren. Het Veendammer elftal acteert een beetje als het Nederlands team van een tijd terug. Veel tikkie breed- en tikkie terug-voetbal. De hele wedstrijd een overwicht hebben en een hoger percentage balbezit veroveren maar je vertaalt dit vervolgens niet naar echt doelrijpe kansen. Wil je echter een wedstrijd winnen dan zal er toch echt gescoord moeten worden. En dat is al een paar jaar het manco van de jonge formatie. Het wil maar niet lukken. Echt uitgespeelde kansen zijn zeldzaam, dus blijft het bij wat schoten van afstand. Wie haalt een keer de achterlijn? Dinand de Jonge zei daarover na afloop: ‘Er is op dit moment bij ons niemand die de vorm heeft om zo uit het niets een doelpunt te maken.’ In de eerste helft tegen Mamio waren er schietpogingen van Ryan de Bruijn (in de zestien!), Robin Mik en Bart Mik. In de tweede helft waagden Ryan de Bruijn (lat) en Robin Mik (2x) een poging van afstand.

Voertaal Engels

Bij de gasten uit de stad Groningen was de voertaal in en buiten het veld Engels. Bij het in 1971 door Surinamers opgerichte Mamio is een veelheid aan nationaliteiten actief. In 2016 bestond het eerste elftal nog uit elf nationaliteiten en binnen de hele vereniging waren voetballers uit zo’n dertig verschillende landen van herkomst aan het ballen. Onder wie veel buitenlandse studenten. Vandaar dat er gecommuniceerd wordt in het Engels. In het verleden ging het in wedstrijden waarin Mamio uitkwam ook wel eens mis. De emoties waren soms moeilijk te beteugelen. Gezien de herkomst van sommige spelers (getraumatiseerd) misschien begrijpelijk, maar Mamio had een wat discutabele reputatie. Daarvan was in de wedstrijd tegen Veendam 1894 beslist geen sprake. Het elftal maakte een gretige indruk en was voornemens om de smaak van twee enorme nederlagen op rij weg te spoelen. Met name spits Leo Witschurke was een voortdurende plaag voor de thuisclub defensie. Alleen al in de eerste helft creëerde hij al een drietal enorme kansen, waarbij een kopbal van hem ternauwernood door Veendams aanvoerder Leon Kuiper van de lijn kon worden gewerkt. Kort voor rust stond hij wel aan de basis van de 0-1. Een vrije trap van Quint Silvester Breitkreuz werd bij de tweede paal door de lange spits teruggekopt waardoor het voor de geheel vrijstaande (!) Moritz Canisius Gerdes een koud kunstje was om Mamio op voorsprong te brengen.

De kleur rood

Kort na de pauze was er de voor Veendam 1894 vlot gemaakte gelijkmaker. De voor Ramon de Jong ingevallen Dinand de Jonge ontsnapte en had een vrije doortocht naar het lege doel. Hij werd onreglementair gehinderd door Lukás Lovás die van de leidsman zeer terecht de rode kaart kreeg voorgehouden. De protesten waren minimaal en Jeremy van Dijk verzilverde de vrije trap. Dat de 1-1 gescoord werd uit een standaardsituatie was illustratief voor het spelbeeld in deze wedstrijd. Veendam kon ondanks een overtalsituatie maar moeilijk door de hechte verdediging van de gasten heen breken. Het bleef bij goede bedoelingen, breiwerk zonder patroon, lange ballen zonder plan. Het ontbrak bij de Parkstedelingen aan het vertrouwen om die winnende te maken. Geen finesse bij de eindpass. De gasten daarentegen counterden met tien man zeer dreigend. Het was een geluk dat de targetman bij de gasten Leo Witschurke de lat raakte. De seinen gingen bij omschakelmomenten bij de geelzwarten op rood. Gelukkig bleef een smadelijke nederlaag ze bespaard.

Over(ge)wicht

Het was al de tweede keer dit seizoen dat de Veendammers een man meer-situatie niet wisten uit te buiten. Dat moet te denken geven. Als het tegen elf al lastig is om te scoren dan moeten er tegen tien toch mogelijkheden liggen. Zal je denken. Blijkbaar hebben de geelzwarten toch moeite om het spel te maken. Ze reageren liever dan dat ze acteren. Dat ze vanuit het initiatief tot iets kunnen komen. Van sommige spelers verwacht je dan meer. Niet dat je het team kan verwijten dat ze hun best niet doen. Dat zeker niet. Maar wil je vanuit het balbezit een keer in de zestien komen dan mag je van sommige spelers verwachten dat ze de bal iets langer bij zich kunnen houden. In potentie telt dit team een aantal spelers die een eerste klasse-niveau kunnen halen. Alleen wordt dat op dit moment bij lange na niet aangetoond. Er moet meer met het over(ge)wicht worden gedaan!

Het netje moet trillen

Mamio had tot gisteren 7 keer doeltreffend uitgehaald in 8 wedstrijden. Veendam kwam tot 10 doelpunten in 9 wedstrijden. Daarmee behoren ze samen met Zuidlaren en WVV tot de slechtst scorende elftallen in de derde klasse C. Het is geen verrassing dat alle clubs die boven Veendam 1894 staan een (veel) hogere productie hebben. In die zin is er werk aan de winkel voor de Veendammers. Of zoals een trouwe volger doorgaans placht te zeggen: ‘Dat net moet gaan trillen.’ Inderdaad is dat het uiteindelijke doel van het voetbalspel. En wie dan de meeste goals heeft gemaakt wint de wedstrijd. Dus wil je een wedstrijd winnen dan moet toch als eerste je doel zijn om dat net te laten bollen bij de tegenstander.

Als je wint heb je vrienden

Een waarheid als een koe. Als je wint heb je vrienden. Als in het verleden de betaaldvoetbalclub Veendam goed presteerde kwamen de toeschouwers. Speelden ze om een periodetitel dan zat het stadion redelijk vol. Zo gaat dat dus ook op amateurniveau. Naarmate je gaat presteren neemt de belangstelling toe. Net als in het echte leven. Als je wint heb je vrienden. En als je niet wint blijven alleen de échte vrienden over. Zo ook bij het vlaggenschip van Veendam 1894. Het moet toch te denken geven dat bij de wedstrijd van Veendam 1894 JO-17 tegen Hoogezand JO-17 meer publiek was dan in het stadion. In de rust ging uw verslaggever daar even kijken. De aanstormende talenten timmeren prestatief behoorlijk aan de weg. De leeftijdsgenoten uit Hoogezand werden door de gehaktmolen gedraaid onder veel enthousiasme bij de gestaag groeiende aanhang. Uw verslaggever kon nog mooi even een benutte strafschop op de gevoelige plaat vastleggen.

Column?

Bent u het met bovenstaande geschrevene niet eens? Vindt u ook dat uw verslaggever zijn pen een beetje te ver in het zuur heeft gedoopt? In negativiteit kan niets groeien! En dat uw partijdige waarnemer daarmee een beetje begint te lijken op de Valentijn Driessen onder de clubverslaggevers? Goed mogelijk. Wellicht dat journalist/schrijver Herman Sandman met zijn columns in het DvhN dan een alternatief biedt. Volgens niet bevestigde bronnen stond hij gisteren ook (even) te kijken bij de wedstrijd in het nagenoeg lege voetbalbastion aan De Langeleegte. Eens was hij als een van de ‘Zwarte Mannen’ betrokken bij de doorstart van de Veendammer profclub naar de hoogste rangen van de amateurs. Helaas stierf dat initiatief destijds een vroege dood. Daarom keek hij gisteren naar alle goede bedoelingen in derde klasse C van het zaterdagamateurvoetbal. Het was nadat de wedstrijd waarin zijn zoon speelde, bij Hoogezand, was afgelopen. Samen met uw trouwe verslaggever (in voor- en tegenspoed) die ook weleens een slechte dag kan hebben. Of een zwak moment. Later zou er in het DvhN een ingezonden opiniestuk staan van voetbalvader Sandman met betrekking tot de bejegening van de arbitrage in het algemeen. We hopen volgende week maar op het beste bij Onstwedder Boys uit!

Sterk Veendam 1894 zakt na rust als een kaartenhuis in elkaar

Een bij vlagen uitstekend spelend Veendam 1894 ging op bezoek bij Onstwedder Boys na een 0-2 voorsprong met 5-2 de bietenbrug op. Kort samengevat: eerste helft top, tweede bedrijf flop.

Tot de voorlaatste minuut voor de pauze was er voorde Veendammers op Sportpark de Boskamp in Onstwedde geen vuiltje aan de lucht. De geelzwarten domineerden op het zware veld dat het een lieve lust was. De grasmat was zompig en moeilijk bespeelbaar. De bal maakte van tijd tot tijd de gekste capriolen en diverse spelers aan beide kanten gleden uit alsof ze met gladde schoenen op ijs stonden. Veendam 1894 was met name voor de hervatting en ook de eerste tien minuten na de thee voetballend zoveel beter dan de Boys uit Onstwedde, dat niemand er rekening mee hield dat er voor de Onstwedders nog iets te halen viel. Nadat Robin Mik namens Veendam al in de 6de minuut dicht bij een treffer was, was het twee minuten daarna wel raak. Verdediger Wessel Bieze taxeerde een voorzet op juiste waarde door de bal met het hoofd te toucheren. Onbedoeld kopte hij de bal over de doellijn en scheidsrechter Dorgelo uit Emmen gaf er zijn goedkeuring aan. Dit was een mooie opsteker voor de jonge ploeg van trainer Anne Semplonius. Meegereisde Veendam-supporters hoopten niet dat het geelzwarte keurkorps na deze zeer verdiende voorsprong zou gaan inzakken. ‘Nee, niet inzakken nu. Je moet Onstwedde achterin pijn gaan doen. Hun kracht ligt voorin.’ Nog geen tien minuten later was het weer raak. Aanvaller Dinand de Jonge reageerde zeer attent op een doorkopbal van centrumverdediger Jeremy van Dijk en werkte de 0-2 tegen de touwen. Morrende Onstwedder aanhangers langs de kant zo tegen de 30ste minuut. ‘We hebben nog geen kans gehad en kregen twee frommelgoals tegen.’ Robin Mik die zich werkelijk het apezuur liep kreeg nog een goede mogelijkheid om de Parkstedelingen op een nog grotere marge te brengen. Maar zijn schot ging rakelings naast. De Veendammers beloonden zichzelf niet. Terwijl het dat wel verdiende. Uit het niets maakte Anne Wilzing de aansluitingstreffer vlak voor rust. De verdediging verzuimde druk op de bal te zetten. Daarna kreeg Wessel Bieze voor de gasten nog een aardige kopkans.

Veendam 1894 ging direct na rust verder waar het voor de thee was gebleven. Al in de 47ste minuut was er een penaltymoment met Dinand de Jonge. Scheidsrechter Dorgelo liet veel toe en wuifde deze potentiële strafschop voor de Veenkolonialen ook weg. Robin Mik en Ramon de Jong kregen een paar behoorlijke mogelijkheden om de Onstwedders meer pijn te doen. Maar de 1-2 bleef staan. Na ongeveer een uur spelen begon het duel te kantelen. De arbiter komt steeds meer in het middelpunt van beslissingen te staan. Dat is natuurlijk nooit goed. Terwijl invalverdediger Dion Beks een gevaarlijke voorzet van de Boys eruit weet te halen, begint de onpartijdige met gele kaarten te strooien. Even lijkt het erop alsof het Sinterklaasfeest nog aan de gang is en de kaarten als pepernoten in het rond worden gestrooid. Het veld wordt steeds verder omgeploegd. Rond de 65ste minuut is een cruciale beslissing van de scheidsrechter er de oorzaak van dat het bij de Veendammers faliekant mis gaat. Wéér zit de arbitrage de geelzwarten niet mee. Een overtreding op een Veendam-speler wordt genegeerd, waarna Onstwedder Boys via invaller Bert Jan Wilzing uit de daarop volgende voorzet, die interim-doelman Niels Hartsema niet goed kan verwerken, langszij bij de Veendammers brengt. Daarna gebeurt er vanalles op en rond het veld. Met scheidsrechter Dorgelo in een discutabele hoofdrol. Het leek erop of hij de kluts helemaal kwijt was. De beide teammanagers van Veendam werden door de leidsman naar de volgepakte tribune gestuurd. Zij konden zien dat doelman Niels Hartsema zijn team nog enigszins in de wedstrijd hield middels een katachtige redding. Maar twintig minuten voor tijd was hij kansloos op een kopbal van wederom Anne Wilzing. Hij zette zijn team op een 3-2 voorsprong en leken de gasten verslagen. Tien minuten later was de wedstrijd definitief gespeeld omdat Bert Jan Wilzing met zijn tweede goal de thuisploeg via een vrije doortocht naar een marge van twee schoot. Veendam 1894-speler Dion Beks moest na een domme overtreding met twee keer geel van het veld. Een benutte strafschop in de 83ste minuut van Sven Jaegers maakte aan alle illusies van de geelzwarten een eind. Eindstand op het scorebord in koeiecijfers: 5-2.

Er is voldoende stof voor het jonge team van trainer Anne Semplonius om tijdens de winterstop over na te denken. Ze kregen vandaag ook weer een les in effectiviteit.

Hoe keek Veendam 1894-trainer Anne Semplonius terug op deze bizarre wedstrijd: ‘Het klopt dat we op een gegeven moment máár met 0-2 voorstonden. Ja, en dan zie je dat je vlak voor rust geen druk op de bal geeft waardoor die voorzet kan komen. We spelen met een andere keeper dus is het zaak om die voorzetten eruit te halen. Ja precies, dan weet je dat het na rust van hun kant gaat stormen. Maar we moeten vooral naar onszelf kijken. In die eerste helft had je gewoon die derde goal moeten maken. Ja, bij die tegengoal hebben we veel te weinig druk op de bal. Ik zei nog in de rust: let op die scheidsrechter. Dat kon wel eens misgaan. Maar dat het zo zou uitpakken. Kijk, op het eind waren een paar kaarten terecht. Maar van onze tien kaarten kunnen gemakkelijk zeven af. Bij die tegengoals geven we gewoon te weinig druk. Kijk, Onstwedder Boys heeft het gewoon goed gedaan. Heel effectief. Daar wil ik niets van zeggen. Maar natuurlijk is het voor ons teleurstellend. Vooral de manier waarop je verliest. Ja, je verknalt het zelf. Maar hier krijg je zoveel teleurstelling van. We willen zo graag die negatieve teneur doorbreken. Kijk naar die eerste helft van ons. Die was gewoon prima, in meerdere opzichten. Bij vlagen zelfs uitstekend. Blijf uit je eigen zestien. Niet terug. Inderdaad, we moeten uithuilen en na de winterstop de draad weer oppakken. Werk aan de winkel. We moeten het zelf afdwingen. Agressief spelen met veel beweging. Dan gaat het een keer goed vallen.’

Programma seizoen 2023-2024:

Oefenwedstrijden:

• Veendam 1894 – SV Bedum (tweedeklasser) 1-4
• Veendam 1894 – Hoogezand (eersteklasser) 3-1
• Parkstadtoernooi met deelname van DWZ (3-0), Meeden (1-0), Bareveld (1-0) en Wildervank (1-0): winnaar!
• Veendam 1894 – Groen Geel (derdeklasser) 3-2

Beker:

• Meeden (vijfdeklasser) – Veendam 1894 1-4
• Veendam 1894 – Borger (vierdeklasser) 1-1
• Veendam 1894 – Tynaarlo (vijfdeklasser) 6-1

Competitieschema Veendam 1894 eerste helft seizoen 2023-2024 in de derde klasse C zaterdag:

• 23/9 Be Quick 1887 – Veendam 1894 1-1
• 30/9 Veendam 1894 – Zuidhorn 1-1
• 7/10 Groen Geel – Veendam 1894 0-2
• 14/10 Veendam 1894 – Aduard 2000 0-4
• 28/10 WVV – Veendam 1894 1-1
• 4/11 Veendam 1894 – HFC ’15 2-0
• 11/11 Lycurgus – Veendam 1894 1-1
• 18/11 Veendam 1894 – Helpman 0-3
• 21/11 Zuidlaren – Veendam 1894 2-2
• 2/12 Veendam 1894 – Mamio 1-1
• 9/12 Onstwedder Boys – Veendam 1894 5-2
• 20/1 Loppersum – Veendam 1894
• 27/1 Veendam 1894 – The Knickerbockers
• 3/2 Veendam 1894 – Be Quick 1887
• 10/3 Zuidhorn – Veendam 1894
• 2/3 Veendam 1894 – Groen Geel
• 9/3 Aduard 2000 – Veendam 1894
• 16/3 Veendam 1894 – WVV
• 23/3 HFC’15 – Veendam 1894
• 6/4 Veendam 1894 – Lycurgus
• 13/4 Helpman – Veendam 1894
• 20/4 Veendam 1894 – Zuidlaren
• 4/5 Mamio – Veendam 1894
• 11/5 Veendam 1894 – Onstwedder Boys
• 18/5 The Knickerbockers – Veendam 1894
• 25/5 Veendam 1894 – Loppersum

Veendam 1894 speelt z’n thuiswedstrijden om 15:00 uur in het Henk Nienhuis-Stadion aan De Langeleegte.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina ‘De Langeleegte huilt’.