Juli 2020

30-06-2020

De komende maanden volgt het verhaal van Joop Gall, zoals dat gepubliceerd is in mijn laatste boek De Langeleegte huilt. Zoals de oplettende lezer wellicht heeft meegekregen, ben ik mij aan het oriënteren op een vervolg van dit verhalenboek over profvoetbalclub Veendam. Om alvast een beetje in de stemming te komen, wil ik graag in aanloop naar het eventuele volgende deel op deze website een door de lezers als best ervaren interviews uit het eerder genoemde boek met iedereen delen. Oud-profvoetballer Joop Gall was onlangs nog een paar keer in het nieuws omdat hij tijdens het uitbreken van de coronapandemie werkzaam was in de Chinese stad Zhengzhou als trainer bij de voetbalacademie. Hij keerde terug naar Nederland, maar is inmiddels weer in China waar hij bij de voetbalschool als trainer op het veld staat.

Omdat in Nederland de sport en in het bijzonder het voetbal op een uiterst laag pitje staat, zoeken sportredacties naar alternatieven. Kortgeleden schreef het Dagblad van het Noorden bijvoorbeeld over de uitverkiezing van de beste spelers plus trainer aller tijden van FC Groningen en FC Emmen. Helaas niet over SC/BV Veendam. Maar Joop Gall werd in het beste elftal aller tijden van FC Groningen gekozen als linksback. Een eervolle waardering voor de oud-speler en trainer van BV Veendam. Het interview met Joop Gall vond plaats in mei 2017.

Deze maand deel 3 van het verhaal van Joop Gall uit het boek De Langeleegte huilt. Over een legendarische trip, een ouderwets avondje, het voetbalwereldje als wespennest, enthousiasmeren en meer.

Gratis uitgeleend

‘Ja, en toen ging Henk Nienhuis naar Veendam. In die tijd (1983/1984) was Veendam op sterven na dood. Daar hebben ze toen de knop omgedraaid. We gaan vernieuwen, verjongen. Nienhuis nam jongens mee van FC Groningen 2, onder wie ik ook. Ik kreeg een contract aangeboden van FC Groningen, maar werd uitgeleend. Gratis. Sommige spelers gingen later. Nienhuis regelde dat met Renze de Vries. Trainer Han Berger vond het goed dat een aantal spelers zich in de eerste divisie verder kon ontwikkelen. Dat heeft me zoveel goed gedaan. Het opdoen van hardheid. De Engelse stijl van voetballen en het energie in een wedstrijd leggen. Ik heb er een hoop van geleerd. In het eerste jaar werden we tiende en gingen gelijk met Veendam op voetbalreis naar China. Een legendarische trip.

Chinareis

Joop Gall rechtsvoor op de foto tijdens de geslaagde en gewaagde Chinareis die Veendam maakte. Achter hem houden trainer Henk Nienhuis (links) en aanvoerder Ernst Söllner de grote Chinese vazen als kostbare trofeeën omhoog, gekregen voor de overwinningen. In hun midden de aanvoerder van Tianjin, de enige ploeg die SC Veendam klopte. (Foto uit het plakboekarchief van de familie Bakema)

Wat Henk Nienhuis voor een trainer was? Kijk, Nienhuis was semiprof trainer. Als hij geen vrijaf kreeg van school – Henk Nienhuis gaf als aardrijkskundeleraar les aan de technische school De Vaart, later opgegaan in de Winkler Prins – nam de assistent het over. Als Nienhuis er was, dan zorgde hij ervoor dat wij plezier hadden in de training. De trainingsinvulling en de oefenstof was dusdanig dat je nooit met tegenzin naar een training ging. Fysiek werd er een hoop gedaan. Denk aan tempolopen en dergelijke, maar Nienhuis zorgde altijd voor een goede balans.

Joop Gall tegen Ajax

Het Veendammer publiek kon, ondanks een 0-1 nederlaag tegen topper Ajax, tevreden zijn met het getoonde spel. Veendam kreeg diverse goede kansen en liet na de winterstop zien in vorm te zijn. Joop Gall op 22 januari 1989 in actie tussen de Ajacieden Jan Wouters en Danny Blind. (Foto uit plakboek/archief Henk de Haan)

Nu ik zelf trainer/coach ben, weet ik uit ervaring dat plezier hebben tientallen procenten uitmaakt in de uitvoering. Los van tactische aspecten waarmee je het team voorbereidt op de speelwijze van de tegenstander. Tactiek valt in het niet bij het plezier hebben een wedstrijd te spelen. Wij straalden toen zoveel plezier uit dat we in het tweede jaar de nacompetitie ingingen. In de uitwedstrijd tegen NAC pakten we de periodetitel. Deze wedstrijd moest gewonnen worden. Dat viel niet mee tegen jongens als Van Hooijdonk en Waslander in een ouderwets avondje NAC. Ronald Steenge maakte de 0-1 en wij pakten de laatste periode. Dat gaf ons zoveel vertrouwen dat we vervolgens alle zes wedstrijden in de nacompetitie wonnen. Dit is bij mijn weten nooit meer geëvenaard. We hadden natuurlijk ook een elftal met klasbakken. De Boy Nijghs, de Ronald Steenges, noem ze maar op. Inclusief de spelers die door de samenwerkingsovereenkomst met FC Groningen nog meer naar Veendam kwamen: Theo Keukens, Anne Mulder, Karel Hiddink, Henk Veldmate. Jongens die op een zijspoor geraakten bij FC Groningen en vooral onder invloed van Nienhuis in Veendam Groningens ongelijk wilden aantonen. Zodat we een goede mix kregen van ervaring met jong elan. Wij konden ons in het kielzog van die ervaren spelers doorontwikkelen. Dat was heel prettig hoor.

Hoewel ik Europacup heb gespeeld bij FC Groningen, blijven die promoties met Veendam unieke hoogtepunten. Vooral als je nagaat waar de club in 1983 stond. Zowel op het sportieve vlak als op financieel gebied was de rol hierin van Henk Nienhuis evident. Hij was een kei in het gesprek en wist mensen voor zich te winnen. Hij kon je overhalen en enthousiasmeren. Alle functies binnen de club bekleedde hij. Van een bestuur trok hij zich niet zoveel aan. Natuurlijk botste dat wel eens. Op een gegeven moment kun je blind worden voor communicatie en samenwerking. Dat je in het idee gevangen raakt dat als jij het niet doet, het niet goed komt. Dit gaat anderen op den duur irriteren, waardoor er hier en daar haarscheurtjes optreden in een organisatie. Toch kon ik Nienhuis’ houding wel begrijpen, want het voetbalwereldje is een wespennest, een jungle. Hoe voer je je werk uit en wie kun je vertrouwen? Wat is je plan van aanpak? Om zoveel mogelijk invloeden van buiten te weren, word je als vanzelf een beetje een einzelgänger. Op den duur werkt zoiets niet meer.’

Promotie

Joop Gall: ‘Die promoties met Veendam blijven unieke hoogtepunten.’ Als scheidsrechter Geurds de nacompetitiewedstrijd tegen Willem II heeft afgefloten is de promotie naar de eredivisie een feit. Een uitverkochte Langeleegte (12.000 toeschouwers) viert feest net als trainer Henk Nienhuis en zijn spelers. (Foto uit plakboek/archief Henk de Haan)

Volgende maand deel 4 van het verhaal van Joop Gall uit het boek De Langeleegte huilt. Over een Rotterdamse enclave, een transfervrije constructie, een kritisch vergrootglas en meer.