November 2020

31-10-2020

De komende maanden volgt het verhaal van Joop Gall, zoals dat gepubliceerd is in mijn laatste boek De Langeleegte huilt. Zoals de oplettende lezer wellicht heeft meegekregen, ben ik mij aan het oriënteren op een vervolg van dit verhalenboek over profvoetbalclub Veendam. Dit vervolgboek trouwens begint steeds meer vorm te krijgen. Om alvast een beetje in de stemming te komen, wil ik graag in aanloop naar het volgende deel op deze website een door de lezers als best ervaren interviews uit het eerder genoemde boek met iedereen delen. Oud-profvoetballer Joop Gall was onlangs nog een paar keer in het nieuws omdat hij tijdens het uitbreken van de coronapandemie werkzaam was in de Chinese stad Zhengzhou als trainer bij de voetbalacademie. Hij keerde terug naar Nederland, maar is inmiddels weer in China waar hij bij de voetbalschool als trainer op het veld staat. Gall maakte eind oktober 2020 in het DvhN bekend dat hij zijn contract daar voor een jaar heeft verlengd. Het werken en leven in Zhengzhou bevalt de 56-jarige voetbaltrainer goed. Het veiligste land ter wereld, waar alles weer gaat zoals voor de coronacrisis. Alleen mist hij zijn familie. Joop Gall werd onlangs in een uitverkiezing van het DvhN in het beste elftal aller tijden van FC Groningen gekozen als linksback. Een eervolle waardering voor de oud-speler en trainer van BV Veendam. Het interview met Joop Gall vond plaats in mei 2017.

Deze maand deel 7 van het verhaal van Joop Gall uit het boek De Langeleegte huilt. Over de memorabele China-reis, no-nonsense, saamhorigheid en meer.

No-nonsense

‘Een hoogtepunt bij Veendam was zeker de al eerder genoemde memorabele Chinareis. FC Groningen zou eerst gaan, maar daar vonden de spelers de eigen bijdrage te hoog. Bij ons was er geen twijfel. Man, daar kom je nooit weer. Ik weet nog dat Bruni Kapper tijdens de trip bleef fotograferen en dia’s maken. Die beelden gebruikte hij later in de klas. Henk Nienhuis wilde hem op een gegeven moment inzetten tijdens een wedstrijd die in vol stadion werd gespeeld. Kapper was niet te vinden. Bleek hij ergens foto’s te maken.’

Johann Krol

Doelman Johann Krol beklimt een steil gedeelte van de Chinese Muur bij Peking (Beijing).

Herhaaldelijk gaat Galls telefoon, zowel vast als mobiel. Gall: ‘Het zijn geen bekende nummers. Het is vast en zeker de pers.’ Om Spakenburg in de tweede divisie te houden, heeft de Muntendammer trainer namelijk een ingrijpende beslissing genomen. Hij heeft Kees ‘Pier’ Tol uit de eerste selectie gezet en daar is deze meneer het niet mee eens. ‘Daarover willen ze me vast bevragen.’

Bruni Kapper

Bruni Kapper, op dat moment onderwijzer in Oude Pekela, te midden van leerlingen van de school in Tianjin die hij bezocht. (Foto uit plakboekarchief van de familie Bakema)

Terug naar de spelersloopbaan bij Veendam. ‘Eigenlijk was het één hoogtepunt. De saamhorigheid in de spelersgroep, de manier waarop wij met elkaar omgingen. Dat was gewoon uniek. Het voelde als een warm bad. De no-nonsense. De gitarist in het kleine houten spelershome. Een klein luikje waar je de drankjes kon halen. Stoelen in een kring en we hadden de grootste lol. Als we iets organiseerden was iedereen er. We deden alles met elkaar. Tegenwoordig komen er een paar opdagen. De rest kan niet, wil niet of is ziek, zwak en misselijk. Of mag niet van de vrouw. Je weet dat het niet gaat om de beste spelers, maar om het creëren van het beste team. Dat mag dan als een cliché klinken, toch gaat het om een goede balans.

Joop Gall

Joop Gall: ‘Ik focus me enorm op saamhorigheid.’ Hier in actie als trainer in Borgercompagnie op 28 juni 2010. (Foto uit archief Jane Wessels/Willie Sagel)

Nu nog gebruik ik het als trainer/coach in mijn manier van scouten. Lerend van fouten uit het verleden. Waar ik ook naartoe ga, ik wil alles over een speler weten. Hoe zit iemand karakterologisch in elkaar? Wat kan ik gedragsmatig verwachten? Hoe gedraagt iemand zich in een groep? Dat ik zoveel informatie verzamel tot ik zeker weet hoe iemand in elkaar steekt, mocht ik iemand in mijn team willen hebben. Ik focus me enorm op saamhorigheid. Ik heb succes bij Veendam gehad omdat we saamhorigheid hadden. Ik kijk met ontzettend veel plezier terug op mijn voetbaltijd bij Veendam. Het heeft me veel opgeleverd. Niet alleen als speler maar zeker als mens.’ Het is in die zin dan ook niet gek dat Gall als trainer op een gegeven moment terugkeerde aan De Langeleegte.

Joob Gall

Op de foto rechts Veendamvoetballer Joop Gall: ‘We hadden succes bij Veendam door saamhorigheid.’ (Foto uit archief/plakboek Henk de Haan)

Volgende maand deel 8 van het verhaal van Joop Gall uit het boek De Langeleegte huilt. Over een explosieve omzet, een soort dubbelfunctie, het voetbalvirus en meer.