Altijd op zoek naar de mens achter het boek (deel 4)

De komende maanden volgt op deze website in gedeelten het verhaal van de 83-jarige Kor Boven. Hij bezocht tot nu toe in zijn leven bijna 600 schrijvers van boeken. En er staan nog meer te signeren boeken - én dus te ontmoeten mensen - op zijn bucketlist. De erudiete, geboren en getogen Oost-Groninger is altijd nieuwsgierig naar de persoon achter hetgeen hij of zij publiceert. Het leverde de vitale tachtiger interessante contacten op met zowel de plaatselijke huis-tuin-en-keukenschrijver als met (internationaal) schrijvende grootheden. De in Castricum woonachtige Boven ontmoette gevierde auteurs, beroemde sporthelden, spraakmakende politici, bekende presidenten en zelfs een Nobelprijswinnaar in binnen én buitenland. Waarom lukte het Kor Boven altijd een handtekening te bemachtigen en wat drijft hem? Is het in dit geval: wie goed doet, goed ontmoet? Zeggen zijn keuzes iets over hemzelf? En waarom ontroert het gesprek dat Boven had met de in 2005 overleden joods-Oostenrijkse nazi-jager Simon Wiesenthal hem nu nog? Kortom: het verhaal van de oud-supporter van voormalig profvoetbalclub Veendam is op zichzelf al een boek waard!

Deze maand het vierde deel van Kor Boven z’n verhaal over de president van Tsjechië, een Nobelprijswinnaar voor de Literatuur en meer.

De president van Tsjechië

Kor Boven: ‘Nou moet ik wel zeggen dat de ontmoeting met Havel, de vroegere president van Tsjechië, ook bijzonder was. Ik had gelezen dat hij in Assen een tentoonstelling zou openen. Een vriend van hem had de residentie waarin hij verbleef, ingericht. Daarom kwam Havel als een soort vriendendienst die tentoonstelling in Assen opluisteren. Dat was in het museum in de Drentse provinciehoofdstad. Toen ik dat las, dacht ik: daar moet ik bij zijn zodat ik zijn boeken kan laten signeren. Ik belde met het museum. Ze zeiden: nee meneer, dat is alleen voor genodigden. Ze vertelden dat de commissaris van de Koningin, de burgemeester en andere hoogwaardigheidsbekleders zouden komen. Ik zei dat ik ook wel een driedelig kostuum had, inclusief stropdas. Maar ik kreeg nul op het rekest. Potverdrie. Daarna belde ik met de ambassade. Daar hadden ze wel een e-mailadres voor me en lieten weten dat ik eigenlijk bij het museum moest zijn. Ik vertelde dat ik daar niet verder kwam. Bij de ambassade lieten ze me weten dat ik wel kon komen. Dus ik belde weer met het museum maar daar hielden ze voet bij stuk. Wíj organiseren het. Wij organiseren hier de zaak en hebben niks met de ambassade te maken. Verder was die mevrouw die ik sprak heel aardig. Ze vertelde me waar Havel logeerde. Het was in de buurt van Meppel in landgoed Havixhorst (De Schiphorst, KF). Een erg chique hotel met maar een paar kamers. Ik dacht bij mezelf: zo, nou hebben we beet. ‘Weet je wat,’ zei ik tegen m’n vrouw. We zorgen dat we tussen acht en half negen in Chateauhotel en -restaurant De Havixhorst zijn.

Dus wij op zondagmorgen heel vroeg van huis. In de lobby van het hotel lazen we al: in suite zoveel logeert president Havel. Het was me daar een chique bedoening. Ik meld me daar en zeg dat ik een afspraak heb met president Havel.’ Lachend nu: ‘Ja, je moet er ook iets van maken. Als je een beetje angstig buiten blijft staan schiet het ook niet op. Ze reageerden als volgt: ‘O meneer, president Havel zit op dit moment aan het ontbijt. Maar wilt u eerst een kopje koffie?’ Dat was dik in orde. Op zeker moment komt er weer een heel grote wagen voorrijden. Er stapte iemand uit die wat rond keek. Hij keek naar mij en zei: ‘U bent vast die meneer van de boeken’. Dat was de ambassadeur. Ik zei: ‘Dat klopt. Kijk maar, ze zitten in mijn tas’. Nou, toen kwam Havel eraan. Hij signeerde de boeken en tekende er een hartje bij. We gaven hem een hand - dat kon toen nog - en hij was verder heel aardig.’ Kor z’n vrouw vult hem aan: ‘Ik ga niet altijd met Kor mee naar de ontmoetingen. Het zou namelijk betekenen dat de gesprekspartner dan uit beleefdheid ook iets tegen mij zou moeten zeggen. Vandaar dat ik mij in die zin soms afzijdig houd. Dan heeft Kor denk ik de beste kansen. Het is ook zíjn interesse.’ Ik vraag: ‘ben je vooral geïnteresseerd in beroemdheden?’ Kor: ‘Voor alle duidelijkheid, Klaas. Ik heb niet alleen boeken van beroemde personen. Mijn overbuurman in Castricum heeft bijvoorbeeld een boek geschreven over wat hij heeft meegemaakt als vertegenwoordiger. Hartstikke leuk. Daar heb ik dus ook een boek van gekocht. En die heeft hij ook voor mij gesigneerd.’

Nobelprijswinnaar voor de Literatuur

‘Ik ben bijvoorbeeld bij schrijver en beeldend kunstenaar Günter Grass in Lübeck geweest. Deze winnaar van de Nobelprijs voor de Literatuur in 1999 stond gewoon in het telefoonboek. Ik kreeg het secretariaat aan de lijn en vertelde zus en zo. Ik was van harte welkom. Ze lieten weten dat het leuk zou zijn als ik in januari kon komen. Dan zou de auteur van onder andere het boek Die Blechtrommel opnames maken voor radio Bremen. Daar zou ik dan bij kunnen zijn. Er was echter een klein probleempje. Ik had geen winterbanden onder de auto. Stel je voor dat het zou gaan sneeuwen. Nou ja, dan maar met de trein. En zo geschiedde.’

Volgende maand het vijfde deel van Kor Boven z’n verhaal over de aanslag bij Putten, een brief in het Pools en meer.

Mooie opsteker Veendam 1894: 2-0 winst op Gruno

Eindelijk was het dan zover. Na twee gelijke spelen en drie verliespartijen was het in de zesde competitieronde raak. Het jonge elftal van trainer Wietse de Blois pakte een even verdiende als mooie zege op laagvlieger Gruno. Daarmee gaan de Veendammers op de ranglijst in ieder geval voorbij de Groningers en verlaten de laatste plaats. Een positie die zeker niet past bij de vele kwaliteiten die er in de jonge geelzwarte formatie schuilgaan. Op voorhand was de urgentie om deze confrontatie te winnen bij iedereen duidelijk. Bij eventueel verlies zou de marge met Gruno al vijf punten bedragen. Gelukkig voor de Veendammer aanhang liet de jeugdige ploeg dit op deze rustige herfstdag aan De Langeleegte niet gebeuren. De mouwen werden wederom opgestroopt.

In de beginfase van de ontmoeting die geleid werd door Sjoukje de Jong, inderdaad een vrouwelijke arbiter, was het van beide kanten aftasten. Je kon zien dat Veendam-trainer Wietse de Blois voor een aanvallender spelopvatting had gekozen. Veendam was in het begin onzorgvuldig in de opbouw. Rond de 10e minuut resulteerde dat in een behoorlijke kans voor de gasten. Hoog gezeten op de tribune leek het alsof de bal in het doel verdween, maar het beeld vertekende. Hoewel het speltechnisch van beide kanten niet altijd even goed was, golfde de wedstrijd heen en weer. Het was beslist niet saai. Er gebeurde voor beide doelen voldoende. Er was geen tijd om het notitieboekje even weg te leggen. Zonder verder groots te spelen, creëerden de Langeleegte-bespelers een licht overwicht. In de eerste helft was de cornerverhouding niet voor niets in het voordeel van de Parkstedelingen: 6-1. In het notitieboekje werden de volgende mogelijkheden en kansen genoteerd:

11e minuut: Ryan de Bruijn reageert attent op een verkeerde terugspeelbal van Gruno. Hij blokte de bal van de Groninger doelman. 16e minuut: Een schot van Winston de Jonge werd ternauwernood gekraakt. Het leverde wel een hoektrap op. 21e minuut: Zijn jongere broertje Dinand de Jonge draaide zich knap vrij in de zestien, maar de keeper van de gasten redde met zijn voet. 25e minuut: Veendam 1894 zette een beloftevolle aanval op via Serhat Yilmaz, die trouwens een gedreven en goede wedstrijd afleverde, maar helaas stierf het afstandsschot van Dinand de Jonge in schoonheid. 27e minuut: Een honderdprocent kans voor Gruno om op voorsprong te komen. Bij een aanval over de rechterkant belandde de bal voor het doel van Veendam-keeper Thijs Graver. Gruno-speler Mitchell van Kalsbeek had de bal voor het intikken. Hoewel het moeilijker was om deze opgelegde mogelijkheid niet te verzilveren, presteerde hij het tot opluchting van de Veendam-supporters toch. 30e minuut: De technisch vaardige Ryan de Bruijn liet zijn tegenstrever weer eens zijn hielen zien, alleen duurde de voortzetting net iets te lang. Op de tribune hoorde je: ‘Hij mag wel iets doelgerichter zijn!’ 31e minuut: Op een kopbal van Jeremy van Dijk uit een van de zes hoekschoppen bracht de Gruno-doelman bekwaam redding. 32e minuut: Veendam 1894 komt op voorsprong. Aanvoerder Leon Kuiper zou na afloop verklaren dat zijn team juist op deze standaardsituaties traint. Het zou even later nog een keer blijken. Maar nu krulde verdediger Jeremy van Dijk, weer hij, met uiterste precisie de bal langs de Groninger sluitpost: 1-0. Een mooie opsteker voor de jonge ploeg. 40e minuut: Door een ingestudeerde corner verdubbelde de thuisploeg de voorsprong. Het overstapje was mooi, de met links strak ingeschoten bal door Leon Kuiper, die via de binnenkant van de paal binnenketste, was nog mooier. De blijheid van het team hierna was prachtig om te zien. Iedereen die bij het team betrokken is, zocht elkaar uitbundig op bij de zijlijn. De vreugde over deze 2-0 werd nadrukkelijk met elkaar gedeeld. 44e minuut: Een rondje prijsschieten. Winston de Jonge zette met een afgemeten pass Ryan de Bruijn aan het werk. Het leverde een tombola aan schoten op waarbij Dinand de Jonge met een poeier op de lat nog het dichtst bij een doelpunt was. 45e minuut: Op slag van rust wist Veendam-goalie Thijs Graver zijn sterke optreden van vorige week een vervolg te geven. Vol bravoure bracht hij redding te na een te korte terugspeelbal. Gruno had de aansluitingstreffer kunnen maken.

Op mijn vraag na het einde van de wedstrijd met welke opdracht trainer Wietse de Blois zijn elftal na rust het veld instuurde, reageerde de sterk spelende verdediger Leon Kuiper als volgt: ‘De trainer ging snel de dingen bij langs die goed gingen in de eerste helft. Daarna gaf hij aan wat beter kon. Bijvoorbeeld dat de opbouw van achteruit zorgvuldiger moest. Maar inderdaad, we gingen met een goed gevoel de rust in.’

In de tweede helft consolideerde Veendam 1894 de 2-0 voorsprong. Gelijk na de thee zette Gruno aan om de aansluitingstreffer te forceren. Het was wederom doelverdediger Thijs Graver die zijn mannetje stond en zijn doel schoon hield. De geelzwarten wisten af en toe goed gebruik te maken van de ruimtes die Gruno liet liggen. Het leverde een aantal mogelijkheden op. Halverwege het tweede bedrijf werd het iets grimmiger binnen de lijnen. De Groningers zochten de grenzen op tot hoever ze konden gaan. De vrouw in het rood moest een paar keer handelend optreden om de confrontatie niet te laten ontsporen. Er verdwenen een paar Gruno-spelers in haar boekje. Vier minuten voor het einde moest Gruno-aanvoerder Rick Bunk eraf met twee keer geel. De thuisploeg kreeg meer kansen op de 3-0 dan Gruno op de 2-1. Noemenswaardig is nog een kopbal van invaller Yorick Zuur op de lat. Kort erop was de verdiende overwinning van Veendam 1894 een feit.

Aanvoerder Leon Kuiper straalde na het laatste fluitsignaal van oor tot oor. ‘Ja, dit voelt goed. Vooral zo’n ingestudeerde standaardsituatie waaruit ik de 2-0 maakte. Omdat we op zich moeite hebben met scoren en het voetballend creëren van echt uitgespeelde kansen, trainen we juist hier op. Dan is het mooi dat het in deze belangrijke partij lukt en we drie punten kunnen bijschrijven. En we zijn een jong team hè. Vergeet dat niet. Kijk, ik heb nog gevoetbald met Marnix Kolder en Angelo Cijnte en veel van ze opgestoken. Daar heb ik nu als routinier, haha, profijt van en kan er mijn voordeel mee doen. Ja, dan heb ik het bijvoorbeeld over het provocerende gedrag van Gruno op een bepaald moment. Even extra hard roepen als je geraakt wordt, haha.’

Iedereen gunt dit jeugdig elftal van de jonge trainer De Blois en z’n begeleiders dit succesje. Volgende week wacht middenmoter Helpman.

Veendam 1894 al drie wedstrijden ongeslagen

Welk cijfer ik de wedstrijd Veendam 1894 – Peize zou geven? Of ik er na de 0-0 op 21 november 2021 als verslaggever nog een positieve draai aan kon geven? Of ik blij was dat ik deze ontmoeting mocht bijwonen? Het waren zomaar wat vragen die ik kreeg na afloop van het achtste competitieduel van de geelzwarten. Het was een confrontatie die in een nagenoeg leeg stadion aan De Langeleegte werd afgewerkt. Door het coronavirus beperkende maatregelen mocht er immers geen publiek bij aanwezig zijn. Maar een voetbalpotje zonder toeschouwers is als cola zonder prik. Het is een slap aftreksel van wat het kan zijn.

Over de wedstrijd tussen beide teams kunnen we kort zijn. In de eerste helft was van het van beide kanten slordig. De bal werd net iets te vaak ingeleverd bij de verkeerde kleur. Alle goede bedoelingen stierven in schoonheid. Peize was aanvallend onmachtig en Veendam 1894 dwong net iets te weinig af. De Peizenaren openden nog wel met een schotje dat Veendam-doelman Thijs Graver naast keek. Daarna was het een paar keer de beurt aan de Veendammers. Dinand de Jonge mikte met links rakelings naast. Na een half uur stoomde Dion Beks op en leek met een overtalsituatie gevaarlijk te worden, maar zijn inzet werd geblokt. In de tegenstoot bewees andermaal keeper Thijs Graver zijn waarde, door glijdend naderend onheil te voorkomen. Hij hield er een pijnlijke arm aan over, maar werd opgelapt en hield zijn doel verder schoon. Ondanks alle prima intenties en van beide kanten een hartverwarmende inzet, bleven de voetballers grossieren in foutieve passes. Dat gebeurt evenwel op alle niveaus. Zelfs op eredivisieniveau. Veendam 1894-aanvoerder Leon Kuiper vormde een positieve uitzondering. Hij ging niet alleen voorop in de strijd, maar speelde een nagenoeg foutloze wedstrijd. De gehele Veendammer defensie stond goed en gaf maar heel weinig weg. Zo vlak voor rust waren er toch een paar mogelijkheden voor de jonge brigade van Veendam-trainer Wietse de Blois. Winston de Jonge draaide zich knap vrij in de zestien, maar zijn inzet verdween naast het aluminium. Ook een kopbal van de spits van de gastheren scheerde over de lat. In de theepauze hamerde de enthousiaste coach van de geelzwarten op rust aan de bal.

Aan het begin van het tweede bedrijf was het Peize dat aandrong. Sluitpost Thijs Graver had een nuttige redding en kon de bal ternauwernood corner tikken. Hoewel de zeer jeugdige rechtsback Max Drewes het af en toe moeilijk had, liet hij zien dat het een speler met ongekende mogelijkheden is. Zijn verdedigende inzet was meer dan voorbeeldig – slidings, bloktackles: niets was hem teveel -, en had zeker ook aanvallend zijn inbreng. Een werkelijk prachtige voorzet van hem werd op een haartje gemist door Winston de Jonge. In de nastoot schoot invaller Jasper Bijl over. Op basis van de kansenverhouding zou een overwinning van het elftal van trainer Wietse de Blois verdiend zijn geweest. In de slotfase manoeuvreerde Serhat Yilmaz zich in een kansrijke positie, maar helaas voor de geelzwarten krulde hij de bal over en naast het doel.

Veendam 1894-trainer Wietse de Blois was na afloop zoals altijd realistisch: ‘We waren vooral in de eerste helft ontzettend onnauwkeurig. Daarmee creëer je een onnodige gehaastheid in het team. Veel voorspelbare passes die gelijk onderschept worden. Ik vond het na de rust wel iets beter. We hadden in ieder geval de betere kansen. Toch hebben we veel te weinig afgedwongen. Het was te onrustig. Helaas is het terugkerend fenomeen. Als we onrustig worden in ons hoofd, dan maken we gekke keuzes. Kijk, we schieten drie, vier keer op doel, maar als je een keer een bal teruglegt dan creëer een doelrijpe kans. Of dit jeugdig elan is of een gebrek aan kwaliteit? Geen idee. Misschien een combinatie van beide. Kijk, deze wedstrijden moet je gewoon winnen. Klaar. Maar we doen het niet en dat is extreem zonde. Ja, het klopt dat beide ploegen heel snel de bal weer kwijt waren.’ Ik vraag of we er toch nog chocola van kunnen maken? De Blois: ‘In bepaalde fases van met name de eerste helft zie je onze mogelijkheden. Als we wél rustig aan de bal zijn, dan wordt er af en toe prima gecombineerd. Totdat er weer gedacht wordt dat we een kans móéten creëren. Wij moeten het niet hebben van diepteballen op onze spitsen. Wij moeten het voetballend doen, zoals bij de twee goals van vorige keer bij Helpman. We zijn nog te lief voorin. Maar we moeten het met elkaar organiseren. Natuurlijk hebben we vandaag Ryan de Bruijn gemist. Hij blijft onder druk wél rustig. Die kan de bal verplaatsen en openingen creëren. Het klopt dat Peize ook niet compleet was. Ze hadden nogal een aantal geblesseerden. Des te meer spijtig dat je deze pot niet pakt. Maar laten we het positief afsluiten of om met Ajax-trainer Ten Hag te spreken: als je niet kunt winnen, moet je in ieder geval niet verliezen.’

De statistieken van de laatste drie wedstrijden: twee keer winst, één keer gelijk. Doelcijfers: 4 voor en maar 1 tegen. Het cijfer van de wedstrijd: een kleine voldoende. Nu maar hopen dat de spelers dat met me eens zijn.

Herhaalde oproep optekenen Fleurke-familiehistorie

Ik vorder gestaag met het onderzoeken van de Fleurke-familiegeschiedenis. Ondertussen heb ik met behulp van verschillende mensen (ook bijvoorbeeld van het Veenkoloniaal Museum in Veendam) en familieleden al aardig wat (foto)materiaal kunnen verzamelen. Zodoende heb ik de Fleurke-stamboom al aardig compleet vanaf Anton Florinus in 1555. Hierbij doe ik nogmaals een oproep aan een ieder die me eventueel verder kan helpen om deze familiehistorie verder vast te leggen. Het zij met mooie verhalen en/of documentatiemateriaal zoals historische foto’s, aktes en andere interessante bronnen. Iemand die iets weet, mag contact met me zoeken. Ik zou dat erg op prijs stellen.