Januari 2023

30-12-2022

Veendam 1894 boekt belangrijke zege op Be Quick 1887: 2-1

Hoe vaak was het dit seizoen niet precies andersom? De Veendammers kregen vaak de complimenten voor hun spel, maar stonden na afloop van een aantal wedstrijden wel zonder punten. Ook waren er duels waarin de jeugdige equipe van trainer/coach Anne Semplonius in de slotfase alsnog punten inleverde. Dat het jonge elftal zich aantal keren niet beloonde en daarom staat op de plek waarop ze staan. Veel te laag gezien de kwaliteiten die dit team in zich draagt. Het is nog maar eens gezegd: dit ís een jeugdig team. Wat kan en mag je van ze verwachten? Want ga er maar aanstaan. Op een waterkoude 26ste novembernamiddag stonden er aan Veendamzijde maar liefst twee 17-jarigen aan de aftrap (aanvaller Dinand de Jonge en middenvelder Bastiaan Veltens). En een paar 22-jarigen zouden dit elftal al moeten dragen. In dit geval de oudste en ervaren – tussen aanhalingstekens – jongens in de basiself (Jeremy van Dijk, Leon Kuiper en Robin Mik). Ik heb altijd begrepen dat je in de sport zo rond je 28ste levensjaar pas op je top bent. Daarmee heeft deze formatie heel veel groeipotentie. Aan de andere kant ben je tegen meer ervaren tegenstanders kwetsbaar. Zowel fysiek als mentaal. Dan kun je dus wel eens onverdiend geen resultaat pakken. Gelukkig voor de jonge mannen van de ook al jonge trainer/coach Anne Semplonius viel het onder het zwakke schijnsel van de verlichting op het kunstgras aan De Langeleegte allemaal een keer goed. Het won de belangrijke kelderkraker – de nummer 12 tegen de nummer 13 van de ranglijst – met 2-1. Naderhand waren er deze keer geen complimenten voor het geweldige spel van de Veenkolonialen, maar was er wel veel waardering voor de ijver, inzet en teamgeest. De overwinning werd nú wel over de streep getrokken en de zege werd gevierd als een bevrijding. De uitbundigheid in de kleedkamer viel te verklaren. Iedereen die betrokken is bij dit team werd het gegund.

Anne Semplonius

Veendam 1894-trainer Anne Semplonius was na afloop tevreden over het resultaat. (Foto Klaas Fleurke)

Op voorhand was de wedstrijd tegen de Stadjers een mooie affiche. Ook gezien het verleden van beide verenigingen. Het was zelfs een jeugdig lid (Bruins Oving) van Be Quick die rond 1894 de aanzet heeft gegeven tot de uiteindelijke oprichting van de voetbalclub in Veendam. De historie van beide voetbalverenigingen is in die zin met elkaar verweven. Ze kwamen vroeger vaak tegen elkaar in het strijdperk. Al in 1910 poseerden beide elftallen voor de fotograaf. En in 1935 stond er ook belangrijke ontmoeting op het programma in de Parkstad. Toen wonnen de Groningers, nu 87 jaar later trokken de geelzwarten aan het langste eind. Of het verdiend was? Misschien niet qua veldspel, zeker wel wat betreft onverzettelijkheid.

Al in de beginfase van de wedstrijd had Veendam op voorsprong kunnen komen. Robin Mik werd aangespeeld en hij stootte door het hart van de gastendefensie. In plaats van vol uit te halen, was er een moment van twijfel waardoor deze kans niet werd verzilverd. Aan de andere kant was het Veendamdoelman Thijs Graver die met de voet redding moest brengen. Daarna was het weer de beurt aan de geelzwarten. Aanvoerder Leon Kuiper probeerde Be Quick-keeper Teide Kruize te verrassen met een verraderlijk schot. Kruize keerde de inzet. Na een kwartier moest Veendams nummer 9 Robin Mik na een botsing met goalie Kruize het veld met een knieblessure verlaten (beterschap Robin). Dat was een stevige streep door de rekening omdat Mik een belangrijke pion is in het spel van de thuisclub. Door zijn geweldige inzet en het afjagen is hij in de aanval onmisbaar in de omschakelmomenten. Hij werd vervangen door aanvaller Jasper Bijl die na een lange afwezigheid zijn rentree mocht maken. In een fase halverwege de eerste helft drongen de Veendammers meer aan. Vleugelaanvaller Ryan de Bruijn penetreerde in het strafschopgebied. Hierbij tikte een verdediger hem aan en legde leidsman Rik Berends de bal op de stip. Hij kon hem geven. Centrumverdediger en rots in de Veenkoloniale branding Jeremy van Dijk benutte de strafschop onberispelijk. Hij stuurde doelman Teide Kruize de verkeerde kant op. Deze 1-0 betekende een mooie opsteker. Be Quick moest komen en de geelzwarten zouden meer ruimte krijgen. Daarna kregen Bijl, Kuiper en Winston de Jonge een paar mogelijkheden om de score uit te bouwen. Het gebeurde niet. Terwijl de waterkoude vanuit de Veenkoloniale grond omhoog begon te trekken en uw verslaggever zich warm probeerde te houden door rondjes om het veld te lopen, hoorde hij een kenner zeggen: ‘Be Quick is in de duels meer mans.’ Hoe voorspellend was zijn analyse op dat moment. Aan het eind van het eerste bedrijf begonnen de stad-Groningers steeds meer aan te dringen. Jasper Bijl liet zijn man ontkomen en opstomen, zijn voorzet werd door de geheel vrijgelaten Junior de Lannoy binnengeschoten. De gelijkmaker van de withemden kwam op een vervelend moment zo vlak voor rust. Het zou toch niet weer misgaan voor de Veendammers hè? Wel: het antwoord kwam kort erop. Jasper Bijl werd aangespeeld rond de zestienmeter en haalde vernietigend uit. Het vlammend schot weerspiegelde veel gram. De gastendoelman Teide Kruize was volslagen kansloos. Hij heeft bal alleen maar horen suizen. Het elftal van Anne Semplonius kon met een 2-1 voorsprong aan de thee.

Line-up

De line-up van de twee laagvliegers in de tweede klasse L zaterdag. (Foto Klaas Fleurke)

Na de pauze was het Be Quick dat op zoek ging naar de gelijkmaker. Het combineerde iets gemakkelijker dan de thuisclub. De gasten hadden meer en langer balbezit. Het veldspel van de oudste voetbalvereniging van Groningen was alleszins acceptabel. Maar net als bij de gastheren is het een ploeg die moeilijk tot scoren komt. Net als Veendam had het tot deze wedstrijd nog maar 9 keer de roos getroffen. Illustratief was een moment waarop een van de aanvallers een kans in de schoot werd geworpen. Hij schrok ervan en zijn inzet ging naast. Omdat het team van trainer Nick Achterhof aandrong, gaf het Veendam ruimte in de tegenaanvallen. Ryan de Bruijn zag zijn schot pardoes in de handen van keeper Teide Kruize belandden. In de 65ste minuut bleef de bal na een vrije trap op lijn liggen. Niemand van de geelzwarten die de bal in het doel kon werken. Rond driekwart van de wedstrijd schreeuwde heel Be Quick om een strafschop. Scheidsrechter Berends besliste anders. Een minuut of tien voor het einde leken de Parkstedelingen het duel in het slot te gooien. De mooiste aanval van avond. Via een een-twee haalde Max Drewes de achterlijn en zijn voorzet werd door invaller Peter Piening binnen gewerkt. Maar de 3-1 werd na overleg tussen de assistent-scheidsrechter en de arbiter niet goedgekeurd. In de eindfase was het voor de Veendamaanhang nog even billenknijpen en liepen de gemoederen binnen het veld hoog op. Iedereen voelde namelijk het belang van deze confrontatie. En van het behalen van een goed resultaat. Deze keer trokken de jonge gasten van trainer Anne Semplonius de overwinning wél naar zich toe. En iedereen die de geelzwarten een warm hart toedraagt, gunde ze het ook. De ontlading was er. Voor uw verslaggever was deze er ook. Als kers op de taart won ik namelijk de derde prijs van de verloting. Alles viel goed deze avond.

Veendam 1894 - Be Quick 1887 1910

Al in 1910 stonden de twee oude voetbalverenigingen al gebroederlijk op de foto. (Foto archief Klaas Fleurke)

Hoe keek een van de uitblinkers aan de kant van Veendam, centrumverdediger Ramon de Jong, terug op deze wedstrijd. Hij gaf samen met zijn medeverdedigers Jeremy van Dijk, Max Drewes en Yorick Zuur, in principe weinig weg. Ramon de Jong, die wekelijks uitstekend staat te spelen, met een grijns van oor tot oor: ‘Hoe ik het vond gaan? Het was een zware wedstrijd. Be Quick voetbalde goed. Ze verdienen de complimenten want ze speelden gewoon goed. En wij maken deze keer onze kansen wél goed af. Ja, we hebben het een aantal keren weggegeven. Ik denk bijvoorbeeld hier thuis tegen Drenthina. Ja, ik ben heel blij dat we het deze keer wél over de streep trekken. Ja, ik speelde wel lekker. Veel gecorrigeerd. Maar ja, daarvoor sta ik er natuurlijk ook. Kijk, Jeremy vecht de duels uit en ik loop er mooi omheen om te corrigeren. Of we weinig hebben weggegeven? Wij zakken in en zij hebben veel de bal. Maar tot veel echte grote kansen zijn ze niet gekomen. Een benauwde zege van onze kant? Ja, het voetbal was zeker niet goed. We hadden de bal iets vaker rond moeten laten gaan. Op het laatst gaven we ook alleen nog maar de lange bal. Maar die drie punten zijn het allerbelangrijkste. Volgende week alweer een belangrijke wedstrijd tegen Oosterwolde. Dan kun je voor de winterstop goede zaken doen. Want de punten zijn hard nodig. We moeten verder omhoog op de ranglijst.’ Het verschil met Be Quick is nu 7 punten, maar het verschil met koploper Drenthina is ook maar 9 punten. Kortom: in deze sterke tweede klasse L kan iedereen van iedereen winnen. Blijkt. Ramon: ‘Uiteindelijk tellen de punten. Maar we kunnen veel beter. Daar gaan we voor.’

Veendam 1894 - Be Quick 1887 1935/36

In seizoen ‘35/’36 trok Be Quick aan De Langeleegte met 0-2 aan het langste eind. Maar liefst 5.000 toeschouwers waren getuige. (Foto archief Klaas Fleurke/Woord en Beeld)

En hoe blikt de winnende trainer Anne Semplonius terug op deze cruciale confrontatie: ‘Of het een benauwde zege is? Ja, sowieso. We hadden in de eerste helft veel moeite om hun opbouw vast te zetten. Wat normaalgesproken ons sterke punt is. Ik vond Be Quick aan de bal een heel goede ploeg. Met veel positiewisselingen. Daar hadden we veel moeite mee. Daarom hebben we ervoor gekozen om in de tweede helft wat lager te gaan staan. En dan proberen er via de omschakelmomenten snel uit te komen. Ja, hopen dat het met Robin meevalt. Hij is belangrijk voor ons. Met z’n fysiek en loopvermogen.’ Semplonius wordt bijna overstemd door het gejuich uit de kleedkamer. ‘Ja, mooi dat invaller Jasper Bijl de winnende maakt. Bij dat tegendoelpunt had hij meer mogen doen, maar met zijn wereldgoal winnen we de wedstrijd. Gewoon schijt hebben. Rammen. Hangen. Kijk, als je ze zo binnenschiet is er geen keeper die erbij kan. Gewoon vaker doen. Klopt, je wint een slechte wedstrijd. Het is vaak andersom geweest. Dat we de complimenten krijgen. Dat we energiek spelen. Nu was het ook wel energiek maar minder goed. Nou ja, als je dan zulke wedstrijden wint, is dan ook wel eens lekker. Kunnen we weer een beetje aanpikken bij die andere ploegen.’

Strafschop Jeremy van Dijk

Jeremy van Dijk benutte de strafschop onberispelijk. Hij zette de Veendammers op een 1-0 voorsprong en de gastendoelman Teide Kruize was volstrekt kansloos. (Foto Klaas Fleurke)

Bertus Kor

De Veendammer supporters, waaronder Bertus Kor, keerden opgelucht huiswaarts. (Foto Klaas Fleurke)

Competitieschema eerste helft seizoen 2022-2023 tweede klasse L zaterdag:

  • 24/9 LTC – Veendam 1894 2-1
  • 1/10 Veendam 1894 – Drenthina 1-1
  • 8/10 Veendam 1894 – Achilles 1894 0-3
  • 15/10 Kollum – Veendam 1894 6-1
  • 22/10 Lewenborg – Veendam 1894 (beker) 1-3
  • 29/10 Veendam 1894 – Be Quick Dokkum 3-0
  • 5/11 VEV’67 – Veendam 1894 1-0
  • 12/11 Veendam 1894 – Velocitas 1897 0-2
  • 19/11 SV Bedum – Veendam 1894 3-3
  • 15/11 Loppersum – Veendam 1894 (beker) 3-0
  • 26/11 Veendam 1894 – Be Quick 1887 2-1
  • 3/12 SV Oosterwolde – Veendam 1894 4-1
  • 21/1 Veendam 1894 – Zuidhorn
  • 28/1 Marum – Veendam 1894

Veendam 1894 speelt haar thuiswedstrijden om 16:30 uur in het Henk Nienhuis-stadion aan De Langeleegte.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina ‘De Langeleegte huilt’.

In de voetsporen van mijn voorouders…

Zoals ik eerder schreef, ben ik zo ver dat het manuscript aardig in de steigers begint te staan. Een aantal mensen leest met me mee. Op basis daarvan valt over het opgetekende tot dusver het volgende te melden: ‘Wie is er niet nieuwsgierig naar waar-ie vandaan komt? De speurtocht in dit document kan geprojecteerd worden op ieders levensverhaal. De auteur weet als geen ander de juiste vragen te stellen en de juiste toon te treffen. Het opgetekende is groots in zijn eenvoud. Klaas Fleurke bewees het in zijn goed ontvangen vorige boeken. Na een regionaal geschiedenisboek, een onderwijsboek en twee voetbalboeken levert hij met dit manuscript nu een prachtige familiegeschiedenis af. Zijn eigen bloemrijke familiehistorie, waarbij Fleurke synchroon hieraan de historische ontwikkeling van Oost-Groningen en met name de Pekela’s beschrijft. Met een Groningse nuchterheid zoekt de schrijver naar antwoorden wie hij is en waar hij vandaan komt. In velerlei opzichten doet Klaas Fleurke verslag van een interessante zoektocht naar zijn roots en daarmee naar de kern van het leven. De zin van het bestaan. De auteur schrijft z’n vijfde boek in wording ten tijde dat we te maken krijgen met verschillende crises: de corona-, energie-, stikstof-, woning/bouw-, klimaat-, asiel- en koopkrachtcrisis en de oorlog in Oekraïne. Daarmee zijn het voor ons allemaal onzekere tijden en vallen we terug op vrienden én vooral familie. De bloedband als inspiratie om zelf op zoek te gaan naar de eigen wortels. Wat is het familie-DNA en welk gen wordt doorgegeven? Weet de auteur het Fleurke-DNA te ontrafelen? Een van de geïnterviewden schreef na lezing van het manuscript: ‘Wat een werk, doorzettingsvermogen, onderzoekskracht, analytisch denkvermogen, voortreffelijk taalgebruik, humoristische scènes en noem maar op! Ik ben verbijsterd, dat iemand met zulke kwaliteiten niet een briljante wetenschappelijke carrière heeft gehad. De appel valt niet ver van de boom, toch?!’

Brug Pekela

De familiehistorie loopt voor een deel synchroon met de geschiedenis van de Pekela’s. (Foto Gemeentearchief Pekela)