Veendam 1894 op schot tegen Groen Geel: 4-0

Op een zonovergoten zaterdagmiddag van de 17de mei van het jaar 2025 deed Veendam 1894 wat het moest doen. De selectie van Armand Mac Andrew schoot met scherp tegen de Stadse bezoekers. Eindelijk was de geelzwarte formatie in de beginfase van de wedstrijd uiterst effectief. Binnen een half uur hadden de Veendammers al drie van de vier kansen benut en was de wedstrijd nagenoeg gespeeld. Na rust werd de thuisclub iets slordiger in de afronding maar met Dinand de Jonge z’n tweede doelpunt, zijn 17de treffer tot dusver in de competitie, was het povere verzet van de gasten met nog een half uur te spelen volledig gebroken. De Veenkolonialen verzuimden om de tegenvallende stad-Groningers met een grotere nederlaag naar huis te sturen. Helaas pakten de uitslagen op de andere velden niet gunstig uit voor de Parkstedelingen. Zuidlaren werd kampioen bij Aduard en Wildervank (is al periodekampioen) verloor bij Be Quick 1887. Daarmee heeft Veendam 1894 nacompetitiedeelname voor promotie niet meer zelf in de hand.

Mocht Be Quick (op bezoek bij het al gedegradeerde Borger) de laatste periode winnen dan moeten de mannen van Mac Andrew als nummer twee op de ranglijst eindigen. De Langeleegteboys moeten volgende week zelf winnen bij kampioen Zuidlaren en TKB moet punten verspelen bij Groen Geel. Kortom: het toetje zit er nog steeds in, alleen kan TKB roet in het eten gooien. Mochten zij de laatste periode niet pakken dan moeten de studenten ook op de ranglijst pal achter Zuidlaren eindigen, willen ze het seizoen verlengen. De top-drie ziet er nu als volgt uit: 1. Zuidlaren (25-52), 2. TKB (25-48), 3. Veendam 1894 (25-47). De vraag voor de laatste speeldag is dus: wie gaat naast Wildervank en hoogstwaarschijnlijk Be Quick 1887 nacompetitie spelen om promotie naar de tweede klasse? Is het TKB of Veendam 1894 of gaat het toch nog anders?

Statistieken vooraf

De statistieken vooraf voorspelden een spannende tweestrijd. De heenwedstrijd won Veendam 1894 ietwat gelukkig met 0-1 tegen een toen zeer goed voetballend Groen Geel. De selectie van trainer Willem den Hartogh herbergt met onder andere oud-prof Shkodran Metaj kortom veel voetballend vermogen. De uitbalans van de Groningers is positief (5x winst, 4x verlies) maar een echte topscorer heeft het niet. Koen Olde Monnikhof is met 5 goals de meest scorende speler. Alleen kwam zijn naam niet voor op het wedstrijdformulier. Veendam 1894 presteert thuis aan De Langeleegte uitstekend. Er werd maar liefst 7x gewonnen en alleen van Zuidlaren en Lycurgus verloren. De Veendammers beschikken wel over een echte goalgetter. Dinand de Jonge heeft er al 15 inliggen. Hoe moeilijk zouden de bezoekers, die nog kansrijk zijn in de derde periode, het de mannen van trainer/coach Mac Andrew kunnen maken? En zouden de spelers van de thuisclub er nog voldoende geloof in hebben dat ze een hoge eindklassering kunnen bereiken en daarmee wellicht deelname aan de nacompetitie kunnen afdwingen?

Trefzeker

Terwijl op veld 5 aan De Langeleegte de talenten van Veendam 1894 JO-17 tegen Zeerobben op kampioenskoers blijven door een overtuigende 5-0 zege en volgende week bij winst op ONS Sneek het kampioenschap kunnen vieren (ook thuis) – en daarmee zou het team van trainer/coach Serhat Yilmaz en leider Willem Boekweg kunnen promoveren naar de Vierde Divisie - , is op het hoofdveld in het Henk Nienhuis Stadion al na 7 minuten duidelijk welke kant het opgaat. Met een straffe wind in de rug is het Veendam 1894-aanvaller Dinand de Jonge die aan zijn directe tegenstander ontsnapt en daarna de perfecte assist geeft aan zijn broer Winston de Jonge die vervolgens vol overtuiging raak knalt. Meedogenloos zonder genade. Een aanval uit het boekje. Zes minuten later konden de gastheren alweer juichen. De prima acterende middenvelder Irfan Jukovic strafte geklungel in de Groen Geel-defensie op briljante wijze af. Met een bekeken lob van afstand gaf hij de gasten-keeper Sebastiaan Meijwaard ver voor zijn doel staand het nakijken. Rond de 30ste minuut gaat de super-actieve Dinand de Jonge door op een diepe bal. De uitkomende gastendoelman timede volledig verkeerd door de bal in plaats van weg te koppen de bal te verlengen, waardoor Dinand ermee vandoor kan gaan en met rechts knap binnenschiet. Veendam is deze keer wél trefzeker. Ondertussen is verdediger Wessel Bieze geblesseerd naar de kant gegaan en is Harm Bos zijn vervanger. Bos zou een verdienstelijke invalbeurt afleveren. Kort voor rust trok de defensie van Groen Geel aan de noodrem toen Dinand de Jonge er als een speer vandoor ging. Scheidsrechter Hans Bulthuis gaf (slechts) geel. Maar hij stond op een behoorlijke afstand. Rood leek meer op zijn plaats omdat het volgens Veendam om een doorgebroken speler ging. Eén keer was er voor het doel van Thijs Graver een scrimmage waarbij Groen Geel leek te scoren. Het was de sterk spelende Irfan Jukovic – hij was werkelijk overal op het veld – die de bal van de lijn redde. Veendam kon gaan rusten met een geruststellende 3-0 voorsprong in de wetenschap dat ze de wedstrijd volledig onder controle hadden.

Over en sluiten

Na de pauze liepen de geelzwarten verder uit naar 4-0 via wederom Dinand de Jonge. Hij was voor de Groen Geel-verdediging een ware plaag. Als een wesp dook hij overal hinderlijk op. En steken kon hij deze keer ook. Heel rustig en beheerst met een vleugje venijn. Mocht de wedstrijd nog niet helemaal beslist zijn dan was het nu na een uur spelen helemaal over en sluiten voor de gasten. Daarna was de zeer ijverige Robert Nullmeyer nog een keer kansrijk. Toch kreeg het tegenvallende Groen Geel ook een paar mogelijkheden. Twee keer moest Thijs Graver handelend optreden. En één keer werd een doelpunt door een mooie halve volley van Joël Brandsma geannuleerd wegens buitenspel. En invaller Ruben Ludwig zag een vlammend schot ver over het doel van Thijs Graver gaan. Het Veendammer basisteam kwam verder geen moment in de problemen. Het controleerde, domineerde en bleef geconcentreerd voetballen tot het eind. Vandaar dat er gewisseld kon worden. Melvin Tehubijuluw, Robert Nullmeyer, Thijs Graver en Mark Wijnsema hadden hun werk gedaan en respectievelijk Nick Nijboer, Ryan de Bruijn, Ivar Brons (hij stond eerder bij JO-17 onder de lat) en debutant Basiru Jallow waren de goede verse vervangers. De overige basisspelers haalden ongeschonden het eindsignaal: het krachtige middenveldtandem Ramon de Jong en Irfan Jukovic, het strijdbare defensieve blok Robin Mik en Elmer Brons en de scorende broers Winston en Dinand de Jonge. Veendam 1894 leverde een uitstekende teamprestatie en iedereen gunt ze een verlenging van de competitie. Alleen hebben ze het niet meer helemaal in eigen hand. En dat is bijzonder jammer.

‘Ik zat er lekker in’

Wat vond invaller Harm Bos van zijn vroege invalbeurt en was hij tevreden over zijn eigen inbreng? Ik interview de altijd met honderd procent inzet strijdende sympathieke verdediger kort na het laatste fluitsignaal op het hoofdveld. De muziek schalt uit de luidsprekers en uit de verte zie ik de succesvolle voetbalsters van Veendam 1894 VR-1 op het kunstgrasveld hun laatste competitiewedstrijd spelen tegen ACV VR-2 (de kampioenen zouden met 3-1 winnen, KF). Harm: ‘Ja, het was toen al 2-0. Zeker was ik persoonlijk blij met mijn invallen. De aanleiding was natuurlijk niet mooi. Voor mijn teamgenoot niet. In het begin was het een beetje zoeken voor me. Maar verder ging het wel goed. Ik zat er lekker in. Kijk, het team speelde natuurlijk ook geweldig. En bij 2-0 is het ook lekker invallen natuurlijk. We maakten in deze wedstrijd onze kansen goed af. Ja, ik ben een echte teamspeler. Meestal maak ik niet zoveel minuten. Maar ik probeer in dienst van het team te spelen. Mee opkomen en gevaar stichten. Ballen veroveren. Nee, ik moet zelf niet teveel lopen met de bal. Ik stond wel goed vandaag. Daar waar de bal kwam, was ik er wel bij. Zij brachten niet wat ze normaal kunnen brengen? Dat klopt, maar dat dwongen wij ook af. Uit bij hen was het een lastige wedstrijd. Hoewel we minder waren, wonnen we moeizaam. Vandaar dat we goed voorbereid waren. Nacompetitievorm? Het zou jammer zijn als we dat niet halen. Het wordt bijzonder lastig. Op basis van het hele seizoen verdienen we het ook. We draaien mooi bovenin mee. Het zou sneu zijn als we het niet halen. Ja, dan moeten we van Zuidlaren winnen. Het wordt spannend en we gaan het zien.’

Effectief

Hoe keek hoofdtrainer Armand Mac Andrew terug op de confrontatie tegen Groen Geel en over het eventuele vervolg na Zuidlaren uit? Mac: ‘Ja, een wedstrijd waarin we de kansen wél benutten. En zeker in het begin. Effectief? Ja. Hier hebben we ook een beetje op gegokt. We hadden een goed beeld van hoe zij speelden. Ook van de uitwedstrijd. Ze kunnen goed voetballen. Maar zijn ze gevaarlijk geweest? Ja, ze hebben een paar kansjes gehad. Over het geheel genomen hadden wij de controle over de wedstrijd. Dus ja, effectief. Terwijl we er nog meer hadden kunnen maken. Ja, als we nog iets willen dan zullen we als tweede in de competitie moeten eindigen. Dat zou op zich al uniek zijn. Bizar. Ja, volgende week bij de kampioen op bezoek. En dan moeten we zelf winnen en hopen dat Groen Geel z’n sportieve plicht doet tegen TKB. Dit scenario zat wel in ons achterhoofd. De kans dat je overal net naast grijpt. Tja, en het feit dat Be Quick ineens een periode kan pakken. We kunnen gaan rekenen en vanalles bedenken. Maar feit is dat wij vandaag gedaan hebben wat we moesten doen. Een paar jongens hebben hun debuut gemaakt en dat is ook mooi. En dan straks maar afwachten want we hebben het niet meer zelf in de hand.’

Op zaterdag 24 mei 2025 vallen de beslissingen. In Zuidlaren vecht Veendam 1894-1 voor z’n laatste kans op een prijs en op hetzelfde Sportpark in het Drentse dorp kan Veendam 1894-2 bij winst op Zuidlaren-2 de kampioensvlag gaan hijsen.

Het verdriet van Den Helder, Texel én Zuidlaren

Ik zei nog: ‘Stel voor dat Veendam 1894 op de laatste speeldag kampioen kan worden, dan kan ik er niet bij zijn.’ Eind januari 2025 werd namelijk de datum bekend wanneer ons jaarlijkse voetbalreisje zou zijn: 24 en 25 mei. Uitgerekend dus ook op de laatste speeldag van de voetbalcompetitie. Ik sputterde nog wat tegen maar de reisleiding zag geen ander alternatief. Dat heb je als je met een groep mensen iets wilt regelen en boeken. Er is altijd wel iets. Zelden dat je een weekend kunt plannen waarin iedereen niets heeft. En sprak de reisorganisator: ‘Het zou toch wel heel erg toevallig zijn dat Veendam 1894 in de laatste speelronde de titel in de wacht kan slepen. Geloof er niets van!’ Nogmaals, het is eind januari en de competitie is dan pas op de helft. Maar de woorden van teammanager Harm Hensens galmden me nog na toen we in de zomer van 2024 in de dug-out aan De Langeleegte zaten. ‘Let maar op: wij worden dit seizoen kampioen!’ Met dit in mijn achterhoofd was ik er niet gerust op voor de 24ste mei. De wedstrijd in Zuidlaren. Toch besloot ik samen met mijn vrouw mee te gaan. We zouden er wel iets op bedenken mocht het er toch nog om gaan spannen.

Sans rancune

En mijn voetbalmakkers uit een grijs verleden hebben zeker iets met Veendam 1894 en ook met Wildervank. Met een aantal heb ik nog bij Veendam in het eerste van zaterdag-1 gevoetbald. We daalden toen af – vanaf het moment dat ik er als jonkie bij kwam, haha – van de tweede klasse naar de vierde klasse KNVB en uiteindelijk naar de afdeling. Daarna ontstond er een verschil van inzicht met het toenmalige bestuur over de verdeling en verhouding tussen de zaterdag- en zondagafdeling van de voetbalvereniging. De zondag-tak werd destijds belangrijker gevonden. Uit onvrede stapten toen heel wat zaterdagvoetballers op en gingen naar Wildervank. Het werd een vriendenelftal bij de roodwitten: Wildervank-3. Vanaf dat moment werden de voetbaluitstapjes geregeld. Ondergetekende was er ook bij, maar we verhuisden kort erop naar Ulrum en ik ging voetballen bij UVV’70. Toen we later terugkeerden naar Veendam en onze zoon ging voetballen, kwam ik terug bij Veendam 1894. Sans rancune. Hoewel ik weet dat er na al die lange jaren nog steeds oud zeer is, is dat bij mij en de meeste anderen niet zo.

De humor ligt op straat

Hoe toevallig gingen we op 24 mei met een elftal ( 6 mannen, 5 vrouwen) reislustige personen op stap naar Den Helder. Onze reisbestemming voor het weekend. Ga een weekend weg met een stel oude voetbalkameraden en de (voetbal)humor ligt dicht aan de oppervlakte. Zelfs zware onderwerpen worden met een zekere lichtheid van de humor getackeld. Om Wim Sonneveld te citeren: ‘De humor ligt op straat, meneer Sonneberg!’. Later op Texel zou ik nog een leuke en toepasselijke spreuk tegenkomen. Want mijn vrouw en ik hadden besloten om na Den Helder op zondag door te reizen naar de B&B van M. Nederlof nabij De Cocksdorp op Texel. De rest van het gezelschap zou weer naar de Parkstad afreizen. Maar eerst Den Helder. Het regenachtige weer viel ietwat tegen. De poncho’s en andere regenkleding kwamen geregeld tevoorschijn. De activiteiten die de reisleiding had georganiseerd waren gelukkig grotendeels onder dak. De lunch werd genuttigd bij ‘Helderse Jongens’ waar we aansluitend een rondleiding kregen in de Brouwerij (Bier en Whisky) door een zeer enthousiaste eigenaar en ware ambassadeur voor Den Helder. ‘Den Helder heeft de meeste zonuren van Nederland én de schoonste lucht, jaja.’ In zijn Stadsbrouwerij Fort Westoever ervaren we de Napoleontische tijd en enkele overblijfselen uit de verleden tijd. Twee van de oorspronkelijke acht grote generatoren staan nog in de kelder van het fort die in de laatste oorlog bij stroomuitval Den Helder van noodstroom moesten voorzien.

Verdedigingswerk

Daarna fietsten we in de regen naar Fort Kijkduin. Het is dan inmiddels half drie geweest en van tijd tot tijd kreeg ik de vraag van mijn oud-voetbalmaten (voetballen doen we allang niet meer, ouwehoeren over voetbal des te meer) hoe het met Veendam 1894 was. Eigenlijk wilde ik mij op dit bijzondere Fort concentreren maar natuurlijk was ik ook in gedachten bij mijn voetbalcluppie. Kampioen konden ze niet meer worden, maar er was nog een kleine kans dat ze de nacompetitie konden halen. Promoveren naar die gewenste tweede klasse kon nog altijd. Zelf winnen van kampioen Zuidlaren en TKB punten laten liggen bij Groen Geel zou competitieverlenging opleveren. Tegenwoordig kan je de tussenstanden volgen op je mobiel via Voetbal Noord. Maar onder de grond in het prachtige Fort Kijkduin is niet overal voldoende bereik. We zetten in het Fort letterlijk een stap terug in de tijd en ontdekken de fascinerende geschiedenis van het fort. We volgen de voetsporen van Napoleon en verkennen de tentoonstellingen en zien de mysterieuze ondergrondse tunnel en de rest van de fortroute van dit majestueuze verdedigingswerk. Ook ontdekken we het zeeleven van de Noord- en Waddenzee in het aquarium. Kortom: het rijke verleden van dit fort en zijn omgeving wordt voor ons tot leven gebracht. Geschiedenis en avontuur komen samen.

Tussenstanden

Als we boven komen in het Fortcafé en samen rond de tafels zitten, komt weer de vraag: hoe staat het bij Veendam 1894? Ik kijk en zie de tussenstand: Zuidlaren – Veendam 1894: 0-1 (Dinand de Jonge, 36ste minuut) en een rode kaart voor Floran Evers van Zuidlaren (34ste minuut) en Groen Geel – TKB: 2-0. Ook voor de zekerheid kijk ik even naar Borger – Be Quick: 0-3. Bij deze tussenstanden gaat Veendam nacompetitie spelen. Ik kan het bijna niet geloven. We zijn euforisch en alles lijkt de kant op te vallen naar de Langeleegteboys. Veendam 1894 met 1-0 voor en bijna een uur met een man meer. Toch zeg ik: ‘Het is maar een tussenstand hè!’ In die rare klasse 3 R is namelijk niets zeker. Vanaf dat moment kijk ik om het kwartier op mijn telefoon. Ik zie dat TKB terugkomt en zelfs de 2-2 scoort. Nog altijd zou dit genoeg zijn als het in Zuidlaren 0-1 blijft. Drukt TKB door en wint het alsnog? Houdt Veendam de minieme voorsprong? Deze vragen stel ik mezelf en mijn mannelijke reisgenoten als we terugfietsen naar ons hotel. De ontknoping in 3 R is dus razend spannend. Als we terug zijn in het hotel (Hotel Forest – een aanrader) is het inmiddels vijf uur geweest en zijn de half drie-wedstrijden afgelopen. Ik schrik als ik zie dat zes minuten voor tijd Tom Oostra de gelijkmaker voor Zuidlaren heeft gemaakt. Met ook in de 90ste minuut nog een rode kaart voor een Veendammer. Wat is er in vredesnaam gebeurd? Groen Geel houdt namelijk TKB op 2-2. Borger komt tegen Be Quick terug tot 3-3, maar Veendam 1894 moet in de eindfase tegen tien man de 1-1 incasseren. Zuidlaren ontneemt Veendam daarmee het zo gewenste toetje. Het zo verdiende nagerecht. Dat gaat naar Be Quick 1887 als winnaar van de derde periode en TKB als tweede in de eindrangschikking. Zij mogen gaan spelen om promotie naar de tweede klasse. Veendam 1894 eindigt na alle resultaten als derde in de competitie maar grijpt op het nippertje naast alle prijzen. Ik voel het verdriet in Den Helder als ik dit nieuws deel met mijn voetbalvrienden. Wat sneu! Hoe teleurgesteld en verdrietig moeten spelers en staf in Zuidlaren wel niet zijn? Vooral als je zo dichtbij (op 6 minuten) een prijs bent. En ook het tweede zaterdagelftal zag namelijk een kampioenschap in het Drentse dorp de mist ingaan. Er moest gewonnen worden maar door een 2-2 in Zuidlaren ging de titel naar Drenthina-2. De volgende dag zou ik een poging wagen iemand te spreken te krijgen om te ervaren wat er eigenlijk mis is gegaan. ’s Avonds bij het diner kreeg ik meerdere keren de vraag: ‘Hoeveel is het eigenlijk geworden bij Veendam 1894? Haha.’ Ach, voetbalhumor. Ik lachte als een boer met behoorlijke kiespijn.

Gemiste kans

Het was druk in Den Helder omdat op 24 mei ‘De Dag van de Muziek’ wordt gehouden. De ambassadeur van de Stadsbrouwerij had het al gememoreerd. Dat is het grootste amateur muziekfestival van Europa met 20 podia en ruim 1800 deelnemers. De optredens duren 30 minuten en zo biedt dit evenement aan amateurmusici en -dansers de gelegenheid zich te presenteren aan een breed publiek. Ook voor ons hotel stond een grote tent waar opgetreden werd. Helaas nodigde het regenachtige weer niet uit om in de buitenlucht te gaan staan luisteren. ’s Nachts schrok ik nog een paar keer wakker. Niet van de muziek maar van het feit dat het jonge team van trainer Armand Mac Andrew in de slotfase een nacompetitieticket weg heeft gegeven. Eigenlijk zou ik het wel willen weten. Wat is er voorgevallen? Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Vooral als je er zo dichtbij bent. Ook bij het ontbijt de volgende morgen in het hotel ging het gesprek al snel naar de gemiste kans in Zuidlaren. Of ik goed geslapen had? Tja, wat denk je zelf? Als je het team al jaren volgt, raak je als clubverslaggever nauw betrokken. Dus nee, niet goed geslapen. Voetbalhumor veranderde in galgenhumor door me steeds dezelfde vraag te stellen: ‘Hoe heeft Veendam 1894 gisteren eigenlijk gespeeld? Haha!’

Marinemuseum

Veel tijd om er verder over na te denken was er niet. Na het ontbijt was het de hoogste tijd om naar het Marinemuseum te fietsen. Onvoorstelbaar, maar het was zowaar droog. Het museum is gevestigd op de Oude Rijkswerf. Het terrein is van de Koninklijke Marine die sommige gebouwen nog altijd in gebruik heeft. Als u hier nog nooit bent geweest, is dit een absolute aanrader. Den Helder heeft in die zin een rijke geschiedenis en er is veel te zien en te beleven. De ambassadeur van Fort Westoever had het al aangekondigd. Op het terrein van het Marinemuseum is zoveel te bekijken en te ervaren dat je er de tijd voor moet nemen. Ondertussen brak de zon zelfs door. We lieten ons meevoeren langs de gebeurtenissen uit het verleden en heden van de marine. Net als in de voetballerij kent de geschiedenis van de marine overwinningen maar ook nederlagen. We gaan langs en in het brugcomplex van het geleidewapenfregat De Ruyter. We vergapen ons aan een indrukwekkend staaltje door Nederland ontwikkelde techniek. We zien snelle schepen en slimme uitvindingen in de Geschutmakerij. We ervaren de krapte in de onderzeeboot Tonijn en kijken via periscopen over het Marsdiep richting Texel. Twee oudgedienden vertellen ons wetenswaardigheden over dit bijzondere torpedoschip. ‘In die zin is het nooit gebruikt. Wel moest er natuurlijk geoefend worden. Dan ging de boot onder in Noorwegen en kwam zeven weken later weer boven bij Nederland. Tja, dan zat de bemanning zeven weken onder water met elkaar opgescheept! Haha!’ We nemen een kijkje in het ramschip De Schorpioen die vijandelijke schepen onschadelijk moest maken door ze te ‘rammen’ of onder vuur te nemen. We dwalen door zalen waar we uniformen, wapens, scheepsmodellen en statige portretten zien. We voelen de spanning tussen Oost en West tijdens de Koude Oorlog (hoe actueel nu) en we stellen ons voor hoe het is om tegenwoordig bij de Koninklijke Marine te werken. We nemen een kijkje op en in de grijze mijnenveger Abraham Crijnssen en luisteren naar verhalen hoe dit schip ooit een spannend avontuur meemaakte. De tijd vliegt en de rest van het gezelschap neemt afscheid van ons omdat zij een volgende activiteit op het programma hebben op de terugreis naar Veendam. Wij kunnen nog even verder kijken bij het Marinemuseum voordat we de overtocht maken naar Texel. En terwijl mijn vrouw nog ergens een film bekijkt, wil ik eindelijk wel eens weten wat er in Zuidlaren is gebeurd. Ik probeer iemand van de stafleden te bellen. Maar ik krijg geen contact. In de loop van de middag zetten we met auto inclusief fietsen koers naar de veerdienst om over te varen naar Texel. Voorjaar 2021 waren we er voor het eerst maar toen was het nog coronatijd. Toen verbleven we in Den Burg maar nu reden we na een rustige vaartocht naar Midden-Eierland. Een gehucht onder het noordelijk gelegen De Cocksdorp en kwamen bij onze B&B in een verbouwd oud-schoolgebouw.

Het trotseren van de elementen

We maken kennis met onze aardige gastvrouw mevrouw Nederlof en nemen intrek in onze accommodatie voor een paar dagen Texel nader verkennen per fiets. Ze vertelt hoe ze hier terecht zijn gekomen en hoe ze het schoolgebouwtje hebben verbouwd met 3 B&B kamers. Het is zeer rustig gelegen en als je hier niet tot rust komt dan weet ik het ook niet meer. Later zou ik haar wel vragen of ze toevallig familie is van de bekende sportverslaggever Bert Nederlof die jarenlang voor VI en de NOS werkte. En die veel sportboeken op zijn naam heeft staan waaronder Don Leo, een biografie over de onlangs overleden Leo Beenhakker. Nu maar hopen dat het weer een beetje meewerkt. Tijdens onze fietstochten was het zowaar droog. Maar er was wel veel wind. Veelal windkracht 4 en 5. De tweede ochtend begon zelfs met windkracht 7, maar dat was heel vroeg. Toen werden we er zelfs wakker van. We ontdekten verder tijdens onze fietsroutes veel nieuwe dingen en spotten zelfs bijzondere vogels. Hoe vaak zie je foeragerende lepelaars? Wanneer zie je het mannetje van de bruine kiekendief in het duingebied jagen op een prooi? Je ziet niet heel vaak een drieteenstrandloper sprintjes trekken langs de branding. In de unieke kwelder De Slufter zijn veel bijzondere vogelsoorten te bekijken. De natuur is prachtig maar je moet er oog voor hebben. We deden de verdwenen haventjes aan van Oosterend, Den Hoorn en De Waal. Schilderachtige dorpjes. Het geeft ons een beeld van 750 jaar Texelse visserij. Texel is natuurlijk onlosmakelijk verbonden met de zee. Eilanders trotseerden eeuwenlang de elementen voor de handel en visserij. Het landschap liet zich ondertussen gewillig leiden door de sterke stroming. De haventjes verhuisden in het kielzog mee.

Uitwijken

Hoewel het geen vakantietijd was, was het vlak voor Hemelvaart best druk met de fietsers. Later hoorden we dat de Duitsers wél vakantie hadden. Een groot land met over een maand lang vakantiespreiding. Ik ontsnapte aan een frontale botsing met een niet oplettende Duitser die op mijn fietshelft kwam en ons druk pratend niet had gezien. Schreeuwen en op het laatste moment uitwijken – hij schampte mijn linkerhand – voorkwamen een fietsongeval. Bij een vogel-uitkijkpunt moest ik even van de schrik bekomen op een bankje. Een verweerde bank met een op een plaatje aangebrachte inscriptie. ‘Doe maar gewoon, dan wordt je vanzelf bijzonder.’ Een wijze spreuk maar voor een oplettende schoolmeester een reden om de rode pen tevoorschijn te halen, haha. Aan het krassen te zien zijn er meerdere onderwijzers (M/V) langs gefietst. Later fietsten we bij Kaap Noord en lazen we een inspirerende tekst op een bord. Zonder spellingsfouten deze keer. ‘Lach, en de wereld lacht terug!’ Een boodschap waar iets in zit. We namen er bij een strandtent met een prachtig uitzicht op Vlieland én regendreiging onze laatste kop koffie op het eiland en bereidden ons voor op de terugreis.

Klein beeldschermpje

De vorige avond was het lachen mij echter vergaan. Het was een en al regen en er waaide veel wind en dus had ik de gelegenheid in onze mooie B&B-kamer de wedstrijd tussen Zuidlaren en Veendam 1894 terug te kijken via het VEO-systeem. Ik zag op mijn kleine beeldschermpje van mijn telefoon dat het geen goede wedstrijd was. Het veld was abominabel slecht en van goed voetbal kon geen sprake zijn. Veendam had deze wedstrijd kunnen, nee: moeten, winnen. Het had meerdere keren de kans de wedstrijd te beslissen. Zelfs na de 1-1 in de slotfase. Ik kan me voorstellen dat de teleurstelling daardoor extra groot is, niet alleen bij de spelers maar zeker ook bij de staf. Een goed seizoen waarin Veendam 1894 tot de laatste minuut meedeed om een prijs, krijgt geen passend vervolg. Hoofdtrainer Armand Mac Andrew wilde bij de eerste drie eindigen en zo lang mogelijk meestrijden om een prijs. In die zin is de doelstelling gelukt. Het voetbalwereldje is soms net als het echte leven. Het gaat met een lach en een traan. Hoewel de selectie van Mac Andrew dit seizoen progressie heeft geboekt, zijn er zeker ook verbeterpunten. Wil het vlaggenschip van Veendam 1894 hogerop voetballen, dan zal er ten aanzien van meerdere terreinen nog meer vooruitgang moeten plaatsvinden. Zie het voorbeeld van het eerste jeugdelftal van JO-17. Op het moment suprême gaven zij wél thuis en veroverden het kampioenschap! Daarbij is het jeugdvoetbal de levensader van de vereniging. De toekomst ziet er in die zin hoopgevend uit. We zien alvast uit naar het komend seizoen.

‘Zuurkool met een gehaktbal’

Bij het afscheid nemen van onze gastvrouw kon ik eindelijk mijn prangende vraag stellen. Ik deed het omzichtig en terughoudend. Het was alsof ik iets voorvoelde. Of mevrouw Nederlof familie was van de in de sport- en voetbalwereld bekende verslaggever Bert Nederlof? Ik schrok van het antwoord. ‘Bert was mijn man.’ Oei, deze zag ik even niet aankomen. Had ik nou eerst maar even gegoogeld. Dan had ik kunnen lezen dat Bert Nederlof in 2018 is overleden op Texel. Binnen de kortste keren waren we in gesprek over deze bekende verslaggever. Dat ze tien jaar geleden naar Texel waren gekomen en dit schoolgebouw hadden verbouwd. En dat Bert hier rustig heeft kunnen schrijven. Ik voel dit als amateurverslaggevertje binnen komen. De eigenares geeft ons vervolgens een rondleiding door de accommodatie. Ze laat ons foto’s zien van Bert Nederlof met bekende sporthelden en zelfs een foto waarop Bert staat met cabaretier Youp van ’t Hek op een EK- of WK-voetbal. Mevrouw Nederlof vertelt met weemoed: ‘Bert heeft de gouden jaren meegemaakt bij VI en onder andere de NOS. Hij bouwde goede relaties op met de sporters als hij ze interviewde. Hij kwam vroeger bijvoorbeeld bij Wim van Hanegem thuis voor een interview en toen vroegen ze hem of hij wilde mee-eten. Stamppot zuurkool met een gehaktbal. Ja, dat kon in die tijd nog.’ Ook krijgen we een foto te zien waarop Bert Nederlof staat met Leo Beenhakker bij de presentatie van de biografie. Vervolgens doet onze gastvrouw een kast open waarin oude agenda’s en heel veel (foto)materialen liggen van de overleden verslaggever. Het voelt voor mij alsof ik een kijkje krijg in het heiligdom van een voor mij schrijvende grootheid. Mevrouw Nederlof heeft het in de gaten. ‘Je mag het van mij allemaal rustig een keer bekijken hoor, maar ja dan moet je nog een keer terugkomen naar Texel.’

Schoolmeesters

Ook vertelt de actieve en ondernemende gastvrouw over de historie van het vroegere schoolgebouw. Dat schoolmeesters van buiten niet altijd gepruimd werden door de eilanders. Een schoolmeester die wel de harten van eilanders stal was Jacobus P. Thijsse (1865-1945). Hij was slechts drie jaar onderwijzer op Texel maar verpandde zijn hart aan het eiland. Hij was schrijver en natuurbeschermer en werd vooral bekend door zijn vele bijdragen op het gebied van de natuureducatie, veldbiologie en natuurlijke historie. Thijsse was literair zeer productief en schreef vaak met zijn vriend Eli Heimans. De voormalige tweeklassige basisschool waarin nu onze B&B was, kon bestaan omdat de boerengezinnen vroeger heel groot waren. Als ze zo vertelt over haar jaren op het eiland en haar overleden man Bert voel ik bij haar het verdriet en gemis. Ondanks haar ondernemerszin en opgewektheid is er een diepere, treurige laag. Alleen is er altijd wel een moment van de lach. Als ik vertel dat Bert Nederlof als sportjournalist lang samengewerkt moet hebben met oud-Veendam-voetballer Johan Derksen bij VI verschijnt er een twinkeling in haar ogen: ‘O, daar zou ik je heel wat over kunnen vertellen… .’

Uitslagen seizoen 2024-2025:

Oefenwedstrijden:

• 24/8 Parkstadtoernooi: Veendam 1894 2de plaats op basis van doelsaldo (6-0)
• 28/8 Veendam 1894 - Hoogezand: 3-2
• 24/10 Veendam 1894 – Gieten: 3-1
• 14/01 Veendam 1894 – SC Stadskanaal: 2-2
• 24/04 Veendam 1894 – WVV: 1-4

Bekerwedstrijden:

• 31/8 NEC Delfzijl – Veendam 1894: 2-0
• 7/9 Veendam 1894 – Westerlee: 4-2
• 14/9 Veendam 1894 – SC Loppersum: 1-0

Competitieresultaten seizoen 2024-2025 derde klasse R zaterdag:

• 21/9 Veendam 1894 – HS’88: 1-1
• 28/9 DVC Appingedam – Veendam 1894: 0-0
• 5/10 Veendam 1894 – SC Loppersum: 1-0
• 12/10 SV Borger - Veendam 1894: 1-2
• 19/10 Veendam 1894 – Be Quick 1887: 1-0
• 2/11 SV Lycurgus – Veendam 1894: 1-3
• 9/11 Veendam 1894 – VV Groningen: 3-1
• 16/11 Lewenborg – Veendam 1894: 0-6
• 30/11 VV Wildervank – Veendam 1894: 1-0
• 7/12 Aduard 2000 – Veendam 1894: 2-1
• 23/11 Veendam 1894 – The Knickerbockers: 1-1
• 18-1 Groen Geel – Veendam 1894: 0-1
• 25/1 Veendam 1894 – Zuidlaren: 0-5
• 1/2 HS’88 – Veendam 1894: 0-3
• 8/2 Veendam 1894 – DCV Appingedam: 4-0
• 1/3 SC Loppersum – Veendam 1894: 1-3
• 8/3 Veendam 1894 – SV Borger: 1-0
• 15/3 Be Quick 1887 – Veendam 1894: 2-1
• 22/3 Veendam 1894 – SV Lycurgus: 1-3
• 29/3 VV Groningen – Veendam 1894: 1-1
• 5/4 Veendam 1894 – Lewenborg: 1-0
• 12/4 Veendam 1894 – Aduard 2000: 4-0
• 3/5 The Knickerbockers – Veendam 1894: 3-1
• 10/5 Veendam 1894 – VV Wildervank: 1-1
• 17/5 Veendam 1894 – Groen Geel: 4-0
• 24/5 Zuidlaren – Veendam 1894: 1-1

Veendam 1894 speelt haar thuiswedstrijden in het Henk Nienhuis Stadion aan De Langeleegte.

De foto’s zijn genomen door Klaas Fleurke tenzij anders vermeld.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina De Langeleegte huilt.