Altijd op zoek naar de mens achter het boek (deel 10)

De komende maanden volgt op deze website in gedeelten het verhaal van de 83-jarige Kor Boven. Hij bezocht tot nu toe in zijn leven bijna 600 schrijvers van boeken. En er staan nog meer te signeren boeken - én dus te ontmoeten mensen - op zijn bucketlist. De erudiete, geboren en getogen Oost-Groninger is altijd nieuwsgierig naar de persoon achter hetgeen hij of zij publiceert. Het leverde de vitale tachtiger interessante contacten op met zowel de plaatselijke huis-tuin-en-keukenschrijver als met (internationaal) schrijvende grootheden. De in Castricum woonachtige Boven ontmoette gevierde auteurs, beroemde sporthelden, spraakmakende politici, bekende presidenten en zelfs een Nobelprijswinnaar in binnen én buitenland. Waarom lukte het Kor Boven altijd een handtekening te bemachtigen en wat drijft hem? Is het in dit geval: wie goed doet, goed ontmoet? Zeggen zijn keuzes iets over hemzelf? En waarom ontroert het gesprek dat Boven had met de in 2005 overleden joods-Oostenrijkse nazi-jager Simon Wiesenthal hem nu nog? Kortom: het verhaal van de oud-supporter van voormalig profvoetbalclub Veendam is op zichzelf al een boek waard!

Deze maand het tiende deel van Kor Boven z’n verhaal over figuranten in een tv-uitzending, Holländische Käse, innemende persoonlijkheden, Gronings spreken, reisboeken en meer.

Figuranten

‘Meestal gaan we een paar dagen op stap. Zo zijn we ook een keer in Keulen geweest. Daar in de buurt woont de Belgische schrijfster Rosine de Dijn. We waren er in een tv-uitzending. ‘Bares für Rares’. Hoeveel contant geld heb je over voor rare dingen? Een beetje als bij ons Tussen Kunst en Kitsch. Het verschil met de Duitse versie is dat er daar ook handelaren bij zijn. Dan krijg je een kaart en mag je naar de handelaren gaan die dan gaan bieden. Ach, het is een hartstikke leuk programma. Nou had ik een boek van de presentator Horst Lichter. Het programma is elke middag om drie uur op Duitsland 2. Het is een man met een enorme snor. Toen ik zijn boek had mailde ik met het Zweites Deutsches Fernsehen (ZDF). Ik kreeg contact met een productiemaatschappij uit Münster. Ik dacht: hier kom ik niet verder mee. Toen ik verder zocht kwam ik op een site waar ze figuranten zochten. Het was van jaren geleden, maar ik mailde gewoon. Toch kreeg ik bericht terug dat we welkom waren als figuranten in dat programma. Maar goed, we zouden naar die Belgische auteur in Keulen plus nog naar het schrijversechtpaar Koos van Weringh (geboren in Zuidlaren) en zijn vrouw Kathinka Dittrich. En daarna nog naar die tv-uitzending van Horst Lichter. We werden er echt ontvangen als figuranten inclusief eten en drinken. Terwijl ik zei dat ik toch vooral voor Horst Lichter kwam. Dat kwam helemaal goed. We hadden zo’n ronde Hollandse kaas voor hem meegenomen. Toen hij deze kwijt raakte, riep hij: ‘Wo ist denn meine Holländische Käse?!’ Duitsers zijn gek op Hollandse kaas. Vooral die in Nederland gekocht wordt. We zijn namelijk al vijftig jaar bevriend met een Duits echtpaar in Osnabrück en die zijn er ook dol op. Zij zijn inmiddels ook zestig jaar getrouwd en hebben het wél kunnen vieren.’

Aimabele mensen

‘Ik houd van geschiedenis en aardrijkskunde. Toen Michael Palin in Amsterdam kwam voor de promotie van zijn nieuwe boek Het nieuwe Europa, ging ik er natuurlijk naartoe. Ik wilde hem ontmoeten en zijn boeken laten signeren. Hij is onder andere bekend van Monty Python’s Flying Circus en van zijn prachtige tv-programma’s, zoals: Reis om de wereld in 80 dagen, Van Pool tot Pool en Door de Sahara. Ik was die avond zeer vroeg aanwezig. Voorafgaande aan de lezing heeft hij zijn boeken gesigneerd en mij veel verteld over zijn reizen. Michael Palin is een zeer innemende persoonlijkheid.’

‘De geboren Groninger Seth Gaaikema ontmoette ik in Den Haag. Daar was de jaarvergadering van het Genootschap Onze Taal. Hij zat destijds in het bestuur. Als lid kon ik bij die vergadering aanwezig zijn. Het was bijzonder leuk om hem te ontmoeten. We hebben zelfs nog even Gronings gesproken. Een bijzonder vriendelijke man.’

‘Een andere zeer aimabele man is Redmond O’Hanlon. Hij is bekend als schrijver van veel reisboeken, zoals: Congo, Naar het hart van Borneo, Tussen Orinoco en Amazone en Storm. Verder is hij bekend van tv-programma’s als: O’Hanlon’s Helden, Beagle, In het Kielzog van Darwin. Mijn eerste ontmoeting met hem was tijdens een middaglezing in Den Haag. Het was al uitverkocht maar toch ging ik ernaartoe. Ik dacht: ik zie wel. Ik meldde me er heel vroeg. Ze zeiden: ‘Het is uitverkocht meneer. Maar omdat u zo te horen een verre reis heeft gemaakt, kunnen we nog wel een plekje voor u vrijmaken’. Aan mijn uitspraak hoor je natuurlijk nog wel dat ik uit Groningen kom. Dat is prima toch. Ik heb het maar zo gelaten en ben een kop koffie gaan drinken. Er werden buiten foto’s gemaakt van O’Hanlon. Ik ben mee gaan lopen en maakte ook een paar foto’s. Na afloop van de lezing raakten we in gesprek. Hij vond mijn belangstelling voor geschiedenis en aardrijkskunde heel leuk. Later heb ik hem nog regelmatig ontmoet bij zijn lezingen. Toen ik hem een keer in Amsterdam tegenkwam zijn we koffie gaan drinken. Ik vertelde hem dat ik in een interview met hem las dat hij je het gevoel geeft dat je zijn speciale vriend bent. Hij zei: is dat zo? Ik zei: dat is helemaal juist. Nu de wereld weer een beetje opengaat, hoop ik hem nog eens te ontmoeten. Hij is heel aardig, vriendelijk en echt geïnteresseerd in de mens.’

Volgende maand het elfde deel van het verhaal van Kor Boven over een handtekening op een krant, een bijdehante tante, een Groningse verzetsstrijdster en meer.

Jeugdige invaller bezorgt Veendam 1894 belangrijke driepunter

En weer zat de Veendammer aanhang lang in spanning. Net als twee weken terug tegen Gruno sloeg de jonge formatie van trainer Wietse de Blois in en tegen rodelantaarndrager Nieuw Buinen in de uiterste eindfase keihard toe. Het scorebord in de Buunerdrome gaf al de 90ste minuut aan toen de pas ingevallen jongeling Bastiaan Veltens zich niet bedacht en vanaf twintig meter genadeloos uithaalde. Uitblinker doelman Marcel Waarsing van Nieuw Buinen was kansloos op het precisieschot: 0-1. De geelzwarten trokken daarmee deze overwinning zeer verdiend over de streep en voegden zo drie heel belangrijke punten toe aan het totaal. Ze houden daarmee zicht op de andere ploegen die in de tweede klasse L strijden om lijfsbehoud. Hoe dan ook proberen ze de nacompetitie te ontlopen.

Of er vooraf sprake was van onderschatting? Nieuw Buinen had tot deze middag namelijk in de 17 wedstrijden slechts drie punten verzameld. Een schamele oogst van drie gelijke spelen en 14 nederlagen met een negatief doelsaldo van min 40. Eigenlijk had het zich vorige week al neergelegd bij degradatie. De Veendammer teammanagers verzekerden me echter dat er absoluut geen sprake van onderschatting zou zijn. Ook niet onbewust. Nieuw Buinen liet vanaf het allereerste fluitsignaal van de rustig leidende scheidsrechter Van der Werf merken dat het het seizoen waardig wil afsluiten. Ze waren strijdbaar tot het eind. De sportieve plicht werd met andere woorden uiterst serieus genomen. Toch was Veendam 1894 de gehele wedstrijd de bovenliggende partij. Het spel van de Langeleegtebespelers was verzorgder en ze creëerden in grote delen van de wedstrijd een overwicht. Optisch was het in orde maar in daadkracht kon het beter. Soms was het wedstrijdbeeld erg rommelig en was het balbezit aan beide kanten kort. Maar de spanning vergoedde veel.

De wapenfeiten van de eerste helft op een rij. Vaak ontstonden de mogelijkheden voor het elftal van De Blois uit een spelhervatting. Er waren in die zin voldoende vrije trappen en corners die gevaar opleverden. In de 17de minuut produceerde Jeremy van Dijk een schot maar was een gemakkelijke prooi voor de doelman van de thuisclub. Vaak kwam het gevaar van Veendams rechterkant. Koen Kort zette goed door en aanvaller Jasper Bijl verwerkte de voorzet op een acrobatische manier. Helaas schampte hij de bal. Bijl speelde een voortreffelijke wedstrijd. Hij was samen met zijn medeaanvaller Jeroen Papenga een voortdurende dreiging voor de defensie van de Buunermonders. De twee aanvallers sleurden en werkten zich een slag in de rondte. Geen moeite was ze deze middag teveel. Het bleef echter lange tijd bij blaffen. Tot de zestien zag het spel er goed uit maar de finesse ontbrak om echt door te bijten. Killersmentaliteit, daadkracht. Uiteindelijk zal er gescoord moeten worden anders win je geen wedstrijden. Uitblinker Jasper Bijl was met een afstandsschot nog het dichtst bij de openingstreffer maar deze werd stijlvol gepareerd door de keeper van de oranjehemden. Hij trakteerde het publiek op een mooie zweefduik. Na een half uur was er een schrikmoment aan de andere kant. Maar deze afzwaaiende voorzet ging rakelings langs het doel van Thijs Graver. In aanloop naar de thee stookte aanvoerder Leon Kuiper een paar keer het Veendammer vuurtje op. Weer anticipeerde Nieuw Buinen-doelman Marcel Waarsing uitstekend op inzetten van de Veendammer. De ene keer tikte hij met een katachtige reflex de bal uit de bovenhoek en de tweede keer keek hij een inzet voorlangs. Trouwens, het team van trainer Wietse de Blois herbergde deze middag meer uitblinkers. De defensie stond goed. Met name de stille krachten Ramon de Jong en Max Drewes functioneerden uitstekend. Ook de veel opkomende Koen Kort speelde een meer dan prima wedstrijd. Aan de linkerkant was het vooral de opstomende fysiek sterke Lorans al Ezo die vanaf de achterlijn de voorwaartsen zocht.

Na de rust zei doelman Thijs Graver: ‘Het zou mooi zijn als we wéér de nul houden.’ In het tweede bedrijf was het eenrichtingsverkeer naar het doel van de thuisclub. Sporadisch kwam Nieuw Buinen er nog uit. Het was vaak met lange halen en naarmate het duel vorderde werd het vrouwen en kinderen eerst. Ze bleven strijdbaar. Veendam 1894 bleef op zoek naar de overwinning. Eén treffer zou voldoende zijn. Maar ondanks vele kansen, mogelijkheden en aandringen viel de bevrijdende goal maar niet. De aanvallen waren vaak kansrijk maar niemand van de geelzwarten wist sta-in-de-weg Waarsing te passeren. De scheidsrechter wuifde enkele discutabele strafschop gevallen gedecideerd weg. Kortom: de bal wilde maar niet goed vallen voor de Parkstedelingen. Dinand de Jonge, Leon Kuiper, Dion Beks, Jeroen Japenga en Winston de Jonge moesten allemaal hun meerdere erkennen in die niet te passeren doelwachter van Nieuw Buinen. Totdat youngster Bastiaan Veltens zich niet bedacht en schitterend raak knalde voor de Veenkolonialen.

Trainer Wietse de Blois reageerde na afloop als volgt op de vraag wat het verhaal van deze wedstrijd was: ‘We zijn de hele wedstrijd in staat geweest om iets te creëren. We gaven het deze keer niet uit handen. De hele wedstrijd hadden we controle. Alleen misten we teveel kansen. In de eerste helft gingen we te snel voor de steek- of dieptebal. Na rust waren we geduldiger. Dan word je te voorspelbaar. Eerst de verdediging stuk spelen. Zeker, op basis van de kansen is het een zeer verdiende zege. Ja, het klopt dat we het weer spannend houden tot het allerlaatst. Of het een gouden wissel was? Of we de echte overtuiging misten? Het klopt dat invaller Bastiaan Veltens met overtuiging schoot. Dat is ook een kwaliteit van hem. Ja, ik bracht hem in, maar het is jonge speler. Zestien, zeventien. Maar het is prachtig voor hem. Het is correct dat er meerdere uitblinkers waren. Over het algemeen zijn het zeer jonge gasten die goed hun mannetje kunnen staan. De verdediging heeft nauwelijks een steek gelaten. Ramon de Jong is ook nog eens heel sterk aan de bal. Je moet in deze laatste confrontaties alles geven. Het teambelang boven je eigen belang stellen. Niemand moet verzaken, iedereen moet leveren. Dat zag je twee weken geleden en nu ook weer. Steeds maar weer doorgaan. Ik vond Nieuw Buinen ook beter dan bij ons. Ook onszelf trouwens. Maar ik ben vooral heel blij met deze overwinning. En we zullen nog een paar keer moeten winnen om nacompetitie te ontlopen. Zeker twee keer. We krijgen bijvoorbeeld concurrenten Lewenborg nog thuis en moeten naar Stadskanaal. We zullen daadkracht moeten tonen.

Bloed, zweet en tranen aan De Langeleegte: Veendam 1894 verslaat titelkandidaat Valthermond

Weer was er succes voor de geelzwarten in de eindfase. Terwijl iedereen zich al opmaakte voor een heroïsch veroverd punt, sloeg de jeugdige ploeg van trainer Wietse de Blois opnieuw genadeloos toe in de ultieme slotfase. Een voorzet van Lorans al Ezo werd in de blessuretijd door een speler van Valthermond achter z’n eigen doelman gekopt. Hiermee verloor Valthermond drie belangrijke punten in de titelrace en kon Veendam 1894 drie heel belangrijke bijschrijven voor het ontlopen van de nacompetitie in de tweede klasse L. Euforie en teleurstelling lagen na afloop heel dicht bij elkaar. Hoewel het een fantastische teamprestatie was van de Langeleegtebespelers, ging na de wedstrijd terecht veel aandacht uit naar de uitblinkende Veendammer doelman Thijs Graver. Hij bleek op deze zonnige zondagmiddag 8 mei 2022 simpelweg niet te passeren. Tien minuten voor tijd stopte hij overtuigend een strafschop van Alwin Braakman.

Lange tijd leek het een kwestie van tijd voordat Valthermond op voorsprong zou komen. Maar de Parkstedelingen wisten met veel kunst en vliegwerk, bloed zweet en tranen een treffer te voorkomen. Enerzijds was dat eigen verdienste, anderzijds wist Valthermond het grote overwicht in de wedstrijd niet te verzilveren.

Al in de tweede minuut werd een goal van Valthermond afgekeurd vanwege buitenspel. In de 7e minuut stelde Veendam daar een prachtige aanval tegenover die via Koen Kort uitmondde in een corner. Vier minuten later werd een tweede treffer van Valthermond eveneens geannuleerd wegens offside. Aan de andere kant ging een rake kopbal niet door omdat er een overtreding aan vooraf ging. Valthermond voetbalde in het eerste bedrijf iets gemakkelijker maar echt gevaarlijk werd het niet. Halverwege de eerste helft was een gedrukt schot het gevaarlijkste wapenfeit. Het spel van de Veendammers was iets onsamenhangender wat deels te maken had met het harde, droge en hobbelige veld. Waarom was er niet gesproeid? vroeg men zich voor de wedstrijd af. Tien minuten voor rust zette aanvaller Dion Beks goed door maar was iets te laat om gericht uit te kunnen halen. De jonge scheidsrechter blies de 22 acteurs en zijn assistenten naar de kleedkamer met een voor Veendam hoopvolle 0-0 stand.

Tijdens de rust was het publiek niet onder de indruk van het gebodene. ‘Veendam moet meer over de vleugels spelen en het is een zeer matige vertoning’, waren een paar kwalificaties. ‘En waarom is er eigenlijk niet gesproeid?’

Kort na de pauze was er weer een afgekeurd doelpunt van Valthermond. De sterk spelende Jeremy van Dijk was bij een kopduel volgens de arbiter onheus bejegend. Een paar minuten later kwam een van de aanvallers van Valthermond alleen op Veendam-doelman Thijs Graver af, maar die wist met knappe voetbeweging de bal tot hoekschop te verwerken. Halverwege de tweede helft was de kampioenskandidaat dominant op zoek naar de openingstreffer. Het was aanvallen en voor de geelzwarten alleen maar verdedigen. En dat deden de mannen van Wietse de Blois overtuigend. Niemand verzaakte, iedereen stond bokkie voor elkaar. Er stond een team. Een voor allen en allen voor een. De in genade aangenomen ingevallen Jeffrey Peters maakte zijn faam als snelle en doelgerichte aanvaller waar. Een paar keer werd hij met een lange bal aan het werk gezet. Door de aanvallende dadendrang van Valthermond kwam er voor de Veendammers namelijk ruimte in de omschakeling. In de 70ste minuut zette Peters krachtig aan een schoot rakelings naast.

In de 81ste minuut leek het alsnog mis te gaan voor de equipe van De Blois. Een duwfout van Jeremy van Dijk was in de ogen van de scheidsrechter een strafschop waard. Thijs Graver werd de held door de elfmetertrap onschadelijk te maken. De pas ingevallen Dinand de Jonge was in de tegenaanval dicht bij de voorsprong van de Veendammers, maar zijn rollertje was een gemakkelijke prooi voor de gastendoelman. Op de tribune klonk beleving vooral toen Lorans al Ezo opstoomde en rakelings voorlangs schoot. Net toen iedereen zich al verzoende met een gelijkspel, dacht Lorans al Ezo er anders over. In de laatste seconden van de blessuretijd zette hij scherp voor, waardoor die speler van Valthermond niet anders kon dan in zijn eigen doel te koppen. Daarna floot de arbiter voor het eind van de wedstrijd. De geelzwarten stormden vol enthousiasme over het veld terwijl de spelers van Valthermond murw gebeukt op de droge grasmat vielen van ontzetting. Uit de speakers knalde die ene hit van volksjongen André Hazes die het verhaal van deze wedstrijd vertelde: ‘Met bloed, zweet en tranen…’

Man of the match Thijs Graver glunderde na afloop van oor tot oor: ‘Ja, ik weet nog wat ik tegen je zei toen we in Valthermond ook tegenover elkaar stonden. Je kan zelf een mooie wedstrijd spelen, maar als je geen teamresultaat hebt… (Veendam 1894 verloor met 2-0, KF), dan heb je er niks aan. Maar vandaag een prima pot gespeeld én resultaat. Mooier dan dit kan niet. De strafschop beschrijven? We trainen er vaker op. Ik heb voor mezelf altijd één regel: ik duik altijd tegendraads. De meeste penalty’s worden tegendraads genomen. Het was zeker geen gok. Ik duik altijd tegendraads. Het pakte vandaag goed uit. Man van de wedstrijd? Tja, eigenlijk mag ik dat van mezelf natuurlijk niet zeggen. Maar dit was wel een heel lekkere. Ja, heerlijk. We pakken drie punten van een kampioenskandidaat. Echt genieten vanmiddag. Zonnetje erbij. Ja, ik had nog vertrouwen in een gelijkspel. Maar eerlijk gezegd had ik niet aan een overwinning gedacht. Dat gelijke spel zouden we met elkaar over de streep trekken. Inderdaad doen we het wéér in slotfase. Dat heeft te maken met het teamgevoel. Als er een resultaat in zit dan gaan we er met z’n allen volle bak voor. Geloof in elkaar, vertrouwen. Nou ja, dit geeft natuurlijk een enorme boost. Zeker voor de komende wedstrijden!’

Veendam 1894 omzeilt ook lastige klip Lewenborg in boeiend duel: 3-2

Veendam koestert zijn maritieme verleden. Waar vroeger Jan, Piet, Joris en Corneel de wereldzeeën bevoeren, zijn het nu Max, Ramon, Ryan en co die bezig zijn met een avontuurlijke reis in de zondag tweede klasse L. Na een periode van tegenslag en relatieve windstilte, heeft de jeugdige bemanning van kapitein Wietse de Blois de wind de laatste weken volop in de zeilen. Gisteravond stoomde het in een levendige wedstrijd met een grillig scoreverloop langs concurrent Lewenborg. Het was de vierde winstpartij op rij. Daarmee sloegen de geelzwarten een gaatje van zes punten met de naaste belager uit de stad Groningen en lijken zodoende op koers om zich in veilige haven te spelen. Maar de trossen zijn nog los voordat de jonge ploeg rustig kan gaan afmeren. Nog vier lastige obstakels te gaan: ASVB uit, GVAV thuis, Stadskanaal uit en Rolder Boys thuis. De vooruitzichten zijn desalniettemin gunstig. De Veendammer formatie tankt wekelijks vertrouwen, de posities zijn duidelijk, het speel- en strijdplan helder en het einddoel (handhaving) komt met de week steeds nadrukkelijker in zicht. Toch ging het op die prachtige voorjaarsavond de 12de mei 2022 op het kunstgras aan De Langeleegte tegen de oranjehemden niet zonder slag of stoot.

Vooraf kreeg de equipe van trainer De Blois te maken met een fikse teleurstelling. De betrouwbare doelman Thijs Graver kon vanwege ziekte niet spelen. Zijn plaats werd ingenomen door veldspeler Dion Beks. Hij bleek het keepen nog niet te zijn verleerd. In de jeugd was Dion namelijk een zeer talentvolle sluitpost. Hij was een waardige vervanger van Thijs ondanks dat hij wedstrijdritme en -timing als doelman miste. Verder kon oefenmeester De Blois geen beroep doen op de geblesseerden Jasper Bijl, Owen de Bruijn en Lorenzo Langeland. Dinand de Jonge en Jeffrey Peters kregen een basisplaats voorin. In de defensie en op het middenveld de bekende namen van de laatste weken. Never change a winning team. De achterste linie met sterkhouder Jeremy van Dijk in het centrum en links en rechts van hem de jeugdige talenten Ramon de Jong en Max Drewes die allebei met de week beter gaan spelen. Op rechts de veel opkomende en dynamische ijzervreter Koen Kort en op links Lorans al Ezo die met zijn fysieke kracht deze hele flank bestrijkt. Het kan geen toeval zijn dat met zijn komst Veendam letterlijk sterker is geworden. Aanvoerder Leon Kuiper dicht met zijn inzicht, kracht en dynamisch spel heel wat gaten in de middelste linie. Hij weet anderen beter te laten spelen. De vormgeving en creativiteit wordt in het elftal gebracht door Ryan de Bruijn. Het is een genot hem te zien voetballen. Hij is technisch vaardig, behendig en heeft oog voor z’n medespelers. Het is een beetje de Frenkie de Jong van dit team. Aanvaller Jeroen Japenga is sinds kort een vaste kracht in het team. Hij brengt heel veel energie in een wedstrijd. Is altijd lastig voor z’n tegenstanders. Spits Jeffrey Peters is razendsnel en doelgericht en vleugelaanvaller Dinand de Jonge heeft oog voor het innemen van de juiste posities. Een neusje voor de goal(s), zogezegd. Kortom: dit elftal staat en heeft de laatste weken steeds meer kleur op de wangen gekregen. Ook letterlijk, maar daarover straks meer.

In de eerste fase van de wedstrijd liet Veendam heel behoorlijk voetbal zien. Mooie aanvalsgolven over zowel links als rechts. Al in de 11de minuut had Lorans al Ezo de geelzwarten op voorsprong kunnen schieten maar zijn vizier stond niet op scherp. In de 18de minuut slalomde Ryan de Bruijn knap richting het vijandelijke doel, maar zijn uithaal van afstand werd ternauwernood gekeerd door de goalie van Lewenborg. Een paar minuten later stond Dinand de Jonge aan het eind van een prachtige aanval, maar hij raakte de bal verkeerd. Maar ook Lewenborg speelde prima. Je kon aan alles merken dat het een uitstekend voetballende ploeg is met aanvallende intenties en zich zeker deze avond niet zonder slag of stoot opzij zou laten zetten. Er ontspon zich al met al een heerlijke, open wedstrijd. Na een half uur spelen kwamen de Groningers zelfs op voorsprong. De fysiek sterke spits van de gasten, Wesley Smith, kapte Max Drewes uit, en haalde vervolgens vernietigend met links uit. Veendam-doelman Dion Beks was kansloos bij deze echte ‘spitsengoal’. Lewenborg werd sterker en Veendam gaf het initiatief steeds meer uit handen. Het spel van de geelzwarten werd ook iets onnauwkeuriger. Toch kreeg het een goede mogelijkheid toen Leon Kuiper het zestienmetergebied penetreerde maar zijn voorzet precies tussen twee Veendammers doorging. Op slag van rust (wat een goed moment) kwam het elftal van De Blois langszij. Een ingestudeerde corner was de aanleiding. Vaak ging het mis. Nu niet. Het overstapje was mooi en op de geplaatste schuiver van Lorans al Ezo had de gastenkeeper geen antwoord. Wellicht dat hij iets gehinderd werd door een laagstaande zon.

Bij het betreden van beide ploegen en het arbitrale trio op het kunstgrasveld na rust werd er vanaf de kant geroepen naar de scheidsrechter van dienst Beemker. Dat hij goed floot, maar dat hij het nog beter zou doen als hij Veendam een penalty zou geven. Het was gekscherend bedoeld, maar even later zou het bewaarheid worden. Wat een toeval.

Veendam 1894 begon na rust furieus. Het ging op zoek naar een snelle voorsprong. En die kwam er. In de 49ste minuut werd Ryan de Bruijn in het strafschopgebied gevloerd. De in stemmig mei-groen geklede arbitrage kon niets anders dan de bal op de stip leggen. Jeremy van Dijk voltrok meedogenloos het vonnis: 2-1. Daarna wisselde het spelbeeld voortdurend. De toeschouwers zagen een aantrekkelijke wedstrijd. Het spel golfde op en neer. Tijdens een rondgang van uw verslaggever merkte hij dat er opvallend veel publiek langs de lijn was. Wie zong het ook alweer? Als je wint, heb je vrienden… Ook een paar mensen met een notitieblokje trouwens. Nu maar hopen dat het een scheidsrechterwaarnemer was of een journalist en geen scout. Want dat vroeg de jeugdige aanhang achter het doel aan me: ‘Voor wie bij jij? Of ben jij een scout?’ Ze moedigden hun team luidruchtig en hartstochtelijk aan. Geweldig! Maar ze zagen Lewenborg op 2-2 komen. Een vrije trap werd door verdediger Shailesh Parmesardien snoeihard binnengekopt. Stand-in doelman Dion Beks was weer kansloos. Tien minuten voor het eind was het na knap doorzetten van Jeffrey Peters uiteindelijk de goed opgestelde Dinand de Jonge die de winnende tegen de looprichting van de gastendoelman binnenschoot. Daarna was het billenknijpen. Konden de jonge Veendammers deze 3-2 voorsprong vasthouden? Er volgde een spannende slotfase waarin het soms alle hens aan dek was. Maar het lukte. Kapitein, schipper en jeugdige bemanning loodsten het vlaggenschip van Veendam 1894 om de lastige klip Lewenborg heen.

Goudhaantje Dinand de Jonge liet na afloop met een flinke inspanningskleur op de wangen en kramp in de benen zijn emoties de vrije loop: ‘De winnende goal beschrijven? Ik weet niet eens meer hoe-ie er kwam, maar de bal lag ineens voor m’n voeten. Ik zag dat er ruimte lag naast de keeper. Heerlijk! Deze hadden we hard nodig. Ik vond ons in de eerste helft beter. Zeker was het belangrijk dat we vlak voor rust gelijkmaakten. Anders moet je in de tweede helft naar een gelijkspel toe voetballen. Maar ik denk dat we in de tweede helft niet veel meer hebben weggegeven. Ja, ik had op het laatst kramp. Ik kon niet meer. Het was al effe geleden dat ik een hele wedstrijd speelde. Als je 90 minuten moet knokken tegen een dergelijke ploeg. Wat ik van Lewenborg vond? Ze speelden goed. Ook uit bij ze waren ze goed. Maar ik denk dat we verdiend hebben gewonnen. Ja, we hebben nu vier wedstrijden op rij gewonnen. Dat geeft een heerlijk gevoel. In de kleedkamer is het anders. De moraal is anders. Nu winnen we weer redelijk op het eind. Een fantastisch gevoel! We hebben zelfs voor het eerst dit seizoen in een wedstrijd drie keer gescoord! Nu hebben we een redelijk kans om erin te blijven. We hebben het in eigen hand. Zondag tegen ASVB moeten we er weer staan.’

Sneu verlies Veendam 1894 in Blijham tegen ASVB: 2-1

Een puntendeling was meer op zijn plaats geweest. Dat zou recht hebben gedaan aan het wedstrijdbeeld. De eerste helft was voor de geelzwarten, het tweede bedrijf voor de Witte Muizen. Veendam 1894 kon zich vanmiddag de 15de mei 2022 definitief veilig spelen. Bij een resultaat was dat het geval geweest. Maar ASVB stak daar na rust een stokje voor. Gelukkig verloor concurrent Lewenborg ook, zodat de marge met nog drie wedstrijden te gaan zes punten blijft.

De omstandigheden op het plaatselijke Sportpark in Blijham waren zomers. Het veld, net als vele andere grasmatten, kurkdroog. Ook hier is een sproei-installatie aanwezig, maar net als in Veendam bekommert de gemeente zich er niet om. Het was een clubman van ASVB die in de rust mij het een en ander toevertrouwde. Ook wist hij me de historische betekenis van de Witte Muizen te duiden. In een heel grijs verleden, ten tijde van de oprichting van de club, speelde ASVB een kampioenswedstrijd in Heiligerlee. Ze speelden de tegenstander helemaal zoek. Het leek wel of de spelers overal op het veld opdoken en razendsnel waren. ‘Het lieken wel moezen,’ zo werd er gezegd. Vandaar dus de bijnaam van de Blijhamsters. Met een heel klein beetje fantasie zou je dit kunnen vertalen naar het spel van de withemden in fases van de tweede helft. In de eerste 45 minuten was daar absoluut nog geen sprake van.

Hoewel? Na een aftastend begin van beide ploegen was daar ineens de ASVB’er Ivar Bruins die in de 5e minuut alleen op weg was naar het doel van Dion Beks. Thijs Graver was nog niet voldoende hersteld om te kunnen keepen. Ramon de Jong wist echter met een knappe verdedigende actie nader onheil te voorkomen. Na een voorzet van de veel opkomende rechterverdediger van ASVB Quincy Meesters kopte Trevor Eiten over. In de 15de minuut was Lorans al Ezo over de linkerkant van Veendam dreigend. Zijn voorzet liet ASVB-doelman Richard Zuidema glippen, maar niemand van de geelzwarten was attent. De Veendammers stonden verder goed gepositioneerd en vandaaruit werden de voorwaartsen gezocht. Spits Jeffrey Peters was attent bij een slordige terugspeelbal, maar helaas voor hem belandde de bal in het zijnet. Even later bereikte een prachtige crossbal van Lorans al Ezo aanvaller Dinand de Jonge die de bal net niet goed onder controle kreeg om Veendam op voorsprong te zetten. Drie minuten voor rust leek dezelfde jonge spits wel te scoren, maar met een ultieme safe wist de doelman van de thuisclub dit te verhinderen. Met de 0-0 pauzestand kon het nog alle kanten op. Scheidsrechter Benjamins gelaste gedurende de wedstrijd twee drinkpauzes in. Gezien de zomerse omstandigheden begrijpelijk.

Na de thee was het wederom Ivar Bruins van de gastheren die alleen op Dion Beks afging. Maar de gelegenheidsdoelman redde bekwaam met de voet. Daarna waren het de gasten uit de Parkstad die aandrongen. Een vrije trap van Ramon de Jong ging rakelings over en in de 61ste minuut was het raak. Ryan de Bruijn was de aangever, Dinand de Jonge degene die knap aannam, zich virtuoos vrij speelde en vervolgens verwoestend uithaalde. De Veendammers op een 1-0 voorsprong. Er leek tot dat moment geen vuiltje aan de lucht. Toch? Met het na de rust inbrengen van Jesper Bruins bij ASVB kwam er meer gevaar in het aanvalsspel van de withemden. Helemaal toen even later centrumverdediger Jeremy van Dijk met een blessure het veld moest verlaten werd de thuisploeg steeds dreigender en sterker. Veendam 1894 kon dan ook niet lang van de voorsprong genieten. In de 68ste minuut kreeg de verdediging de bal maar niet uit de zestien en het was inderdaad Jesper Bruins die met een schuiver iedereen bij Veendam kansloos liet. Door het uitvallen van Jeremy van Dijk moest Veendam-trainer Wietse de Blois allerlei omzettingen plegen. De geelzwarten raakten het overwicht wat ze gedurende grote delen van de wedstrijd hadden beetje bij beetje kwijt. Het leek ook of de jeugdige selectie van De Blois ietwat vermoeid raakte. De echte scherpte was er niet meer. Heel begrijpelijk trouwens na alle vermoeienissen van de laatste weken. De Blijhamsters roken bloed. Ze gingen soms tot het randje. Na een harde charge op Veendams spelmaker Ryan de Bruijn kreeg Quincy Meesters van ASVB terecht geel van de goed leidende arbiter. Invaller Robin Mik van Veendam kreeg nog een mogelijkheid om de geelzwarten weer aan de leiding te brengen. Het bleef bij een onschuldig schotje. Zeven minuten voor tijd sloeg ASVB toe. Het was weer Jesper Bruins die een hoge stuitbal op juiste waarde schatte, ineens opdook (als een witte muis) en de bal langs een vergeefs graaiende Dion Beks kopte: 2-1. Daarna waren de Blijhamster dichter bij de 3-1 dan Veendam bij de 2-2.

Al met al was het een sneu bestek voor de jeugdige Veendammers. Ze hadden, zoals wel vaker dit seizoen, meer verdiend.

Herhaalde oproep optekenen Fleurke-familiehistorie

Zoals ik al eerder zei vorder ik gestaag met het onderzoeken van de Fleurke-familiegeschiedenis. De stamvader, Johan Carl Wilhelm (1786-1865), van alle Fleurkes in Nederland streek omstreeks 1800 vanuit Duitsland neer in Oude Pekela. Hij vestigde zich daar als meesterschoenmaker. Ondertussen heb ik met behulp van verschillende mensen (ook bijvoorbeeld van het Veenkoloniaal Museum in Veendam, Stichting Oud Winschoten, gemeentearchief Oude Pekela) en (verre) familieleden al aardig wat (foto)materiaal kunnen verzamelen. Er dienen zich steeds meer mensen aan. Ik kom steeds meer aan de weet en het levert zeer informatieve verhalen op. Zodoende heb ik de Fleurke-stamboom al aardig compleet vanaf Anton Florinus in 1555. Hierbij doe ik nogmaals een oproep aan een ieder die me eventueel verder kan helpen om deze familiehistorie verder vast te leggen. Het zij met mooie verhalen en/of documentatiemateriaal zoals historische foto’s, aktes en andere interessante bronnen. Iemand die iets weet, mag contact met me zoeken. Ik zou dat erg op prijs stellen.