Velocitas 1897 met de schrik vrij tegen Veendam 1894

Zeven punten die opvielen bij de wedstrijd Velocitas 1897 – Veendam 1894 op een kille voorjaarsdag 1 april 2023:

Rijke historie

Beide oude en traditionele voetbalverenigingen hebben een rijk verleden. In de Velo-kantine prijkt veel memorabilia die hieraan herinnert. In de rust hoorde ik in het verenigingsgebouw een echte Velocitaan zijn eigen team kritiseren. ‘Velo speelt gewoon slordig en rommelig.’ Beide clubs hebben ook een betaald voetbal historie. Vandaag 2 april is het precies tien jaar geleden dat daar voor Veendam definitief een eind aan kwam. Na 59 jaar profvoetbal. Het is in de Parkstad en voor heel Oost-Groningen voor heel veel voetballiefhebbers nog steeds een gemis. Er is al zo weinig topsport. Hoe het allemaal zover is gekomen? Zie daarvoor de vele boeken die over de geelzwarte voetbaltrots zijn geschreven. Voor Velocitas was het profavontuur veel korter. In 1960 was het al einde verhaal. Maar de stad Groningen heeft natuurlijk meer topsportvoorzieningen dan in het oosten van de provincie. Ook traden beide hoofdmachten vroeger al tegen elkaar aan. Bijgevoegde foto is daar een voorbeeld van. Het recentste duel tussen beide clubs was op 12 november 2022 aan De Langeleegte. De Stadjers behaalden een zeer benauwde 0-2 zege.

22 punten

Dat was het verschil op de ranglijst voor aanvang van de wedstrijd. Velocitas is volop in de race voor het kampioenschap in de zaterdag tweede klasse L. Veendam staat voorlaatste met 10 punten uit 17 ontmoetingen. Directe degradatie lijkt voor de geelzwarten haast bijna niet meer te ontlopen. Op basis hiervan zou je mogen verwachten dat er van een groot krachtsverschil sprake zou zijn. En dat er bij de Veenkolonialen na vier nederlagen op rij een aangeslagen en zonder zelfvertrouwen spelende ploeg op het veld zou staan. Maar niets was minder waar. Er stond een strijdvaardig team op het veld dat minstens gelijkwaardig was aan de thuisclub en zeker een resultaat had verdiend. In deze klasse kan iedereen van iedereen winnen. Veendam had eigenlijk wel drie punten mogen hebben. Je gunt het dit team en technische staf zo.

Sterk collectief

Veendam 1894 opereerde als een sterk collectief. De tactiek van trainer Anne Semplonius klopte als een bus. De linies kort. En in de omschakeling gebruik maken van de snelheid van de voorwaartsen Dinand de Jonge en Ryan de Bruijn die allebei een puike wedstrijd speelden en waren dreigend. Een middenlinie van vier waarbij Winston de Jonge de punt naar voren vormde en waarbij aanvoerder Leon Kuiper en Robin Mik zorgden voor de verdedigende balans. De comfortabel aan de bal zijnde Ramon de Jong bracht de rust en creativiteit. De laatste linie stond als een hecht blok. Het kende vanmiddag alleen maar uitblinkers. Van rechts naar links gaven Wessel Bieze, Max Drewes, Mike van Kleef en Yorick Zuur bijna niets weg. Doelman Thijs Graver beleefde een relatief rustige middag. Slechts één keer hoefde hij zich te onderscheiden door een cruciale redding bij de tweede paal. Het hele elftal, inclusief de sterk ingevallen wisselspelers Jasper Bijl, Bastiaan Veltens en Nijboer, verdient een compliment waarop het kampioenskandidaat Velocitas tot het uiterste dwong en bestreed. De veldbezetting was gewoon goed. Het stond uitstekend. Op dat ene moment na. Een helaas terugkerend item bij deze jonge ploeg.

Jeugdige selectie

Op het wedstrijdformulier bij Veendam 1894 staan bij de basiself de geboortejaren 1999 tot en met 2005. Het gemiddelde van alle 14 selectiespelers die op het formulier staan is geboortejaar 2002. Daarmee ligt de gemiddelde leeftijd van de Oost-Groningers rond de 20 jaar. Voorwaar een veredeld jeugdelftal. Een talentvolle groep waar in de toekomst nog veel van verwacht kan worden. Je mag en kan niet van deze selectie verwachten dat ze wekelijks op topniveau als volwassen en ervaren spelers acteren. Maar mocht deze selectie bij elkaar blijven dan gaat het een mooie voetbaltoekomst tegemoet. Een exponent van deze jonge formatie is Wessel Bieze (2005). Een defensieve groeibriljant met aanvallende kwaliteiten die in de ultieme slotfase nog bijna de gelijkmaker binnenkopte. Hij doet me in zijn spel denken aan Frank Rijkaard in zijn gloriejaren. De jonge verdediger speelde met overtuiging en durf. Hij ging geregeld aanvallend op avontuur. Wessel Bieze na afloop: ‘Het ging wel aardig. Tegen een sterke tegenstander. Of ik die tegengoal terug kan halen? Ja, dat was in de omschakeling. We stonden niet goed op te letten. Dit bal viel erover. De keeper was ook te laat en hij lag erin. Tja, één moment. Jazeker hadden we meer verdiend. Die corner in de slotseconde? Ja, die werd door een verdediger van de lijn gehaald. Het zou mooi geweest zijn. Jammer genoeg. Het zat niet mee. Of we trots op onszelf kunnen zijn? Zeker. Of we het verdedigend goed hebben gedaan? Zeker, alleen op dat ene momentje na. Dan zit het ons ook niet mee. Toch houd ik aan deze wedstrijd wel een fijn gevoel over.’

Angstgegner

Veendam 1894 is voor veel topploegen een moeilijk te kloppen tegenstander. Natuurlijk is er geen sprake van onderschatting omdat de Veendammers zo laag op de ranglijst staan. Maar misschien sluipt er toch iets in van onbewuste overschatting bij de opponent. Zeker Velocitas kan hierover meepraten omdat het in de heenwedstrijd met een nipte zege ook goed weg kwam. Matchwinner Bart Steenbergen hierover: ‘Ja, de 1-0. En daar bleef het bij. Het was een lange bal van onze linksback. We hadden de tweede helft de wind mee. De rechtercentraleverdediger van Veendam schatte de bal verkeerd in. De bal was richting de goal. De keeper kwam uit en ik tikte hem van afstand over hem heen. Of ik het een verdiende overwinning van ons vond? Nee, eigenlijk niet. Ik denk dat we nu voor de tweede keer heel veel moeite hebben met Veendam. We hadden twee keer heel veel moeite. En toch winnen we. Waar dat aan ligt? Wellicht iets volwassener. Het beter kunnen uitspelen van situaties. Iets meer scorend vermogen. Of Veendam een resultaat had verdiend? Nou ja, je verdient iets als je scoort. Zo simpel is het wel. Qua veldspel werden we overklast. Nou ja, overlopen, laat ik het zo zeggen. De eerste twintig minuten in de tweede helft pakten we het goed op. Maar na de 1-0 zakten we weer in. Eigenlijk moeten we er dan overheen. Jesse Bosgraaf had de 2-0 kunnen maken. En in de laatste minuut komen we goed weg. Een bal van de lijn. Kijk, dat geluk hebben we dan. Of we nog volop voor het kampioenschap spelen? Ja, maar als we zo spelen als vanmiddag dan wordt het heel lastig.’

Hoekschopverhouding

Hoewel ik het niet exact geturfd heb, was de cornerverhouding in deze wedstrijd dik in het voordeel van de bezoekers. Iets van 4 tegen 15. Het zegt iets over de krachtsverhouding op het veld. Veendam 1894 grossierde in deze standaardsituaties. Het leverde kansen op voor Winston de Jonge en Robin Mik. In de laatste minuut had de gelijkmaker kunnen vallen uit deze spelhervatting. Of Veendam 1894-trainer Anne Semplonius trots was op zijn team? ‘Ons veldspel was goed. We hebben een paar heel goede aanvallen laten zien. Hoewel het niet altijd grote kansen opleverde, was dat bij onze hoekschoppen wel het geval. Dat was goed. De energie was er, zoals we graag willen. Bij voorgaande wedstrijden was dat iets minder. Dat was nu beter. Of het elftal goed stond? Ja, dat denk ik zeker. Ik was niet ontevreden over onze centrumverdediging. Max en Mike vormden voor het eerst het hart van de defensie. Alleen bij het doelpunt lijkt het of er de afstemming ontbreekt. De as lag open. Helaas kost dat ons wel de wedstrijd. Maar het klopt, we gaven niet veel weg. Dan is het misschien wel een stukje mentaliteit of zelfs kwaliteit en het feit dat je onderin staat. Heb jij genoten van het team? Ik niet, maar dat komt natuurlijk door de uitslag. Nee hoor, hiermee kunnen we verder. Ik ben tevreden met wat ik heb gezien. We moeten nog leren om uit ons overwicht grote kansen te halen. Wat ons het hele seizoen al parten speelt, is dat we heel lang een overwicht moeten hebben om tot kansen te komen. Terwijl een tegenstander uit het niets tot scoren kan komen.’

Arbitrage

Hoe vaak staat de wedstrijdleiding na afloop niet ter discussie? In dit geval zeker niet. En dat mag ook weleens gezegd worden. Scheidsrechter van dienst Vincent Buitenhuis viel op door niet op te vallen. Onopvallend goed. Op de beslissingen die hij nam was niet veel af te dingen. Hoewel tegen een penaltymoment van Robin Mik vanuit het oogpunt van de Parkstedelingen anders werd aangekeken. Maar de getrokken gele kaarten voor Robin Mik (Veendam) en Rutger Hofsteenge (Velocitas) konden in mijn ogen gegeven worden. In deze overigens sportieve tweestrijd. Ook de assistent scheidsrechters Michel van Ark (thuisclub) en Jan Brongers (bezoekers) vlagden naar behoren. Hoewel deze clubgrensrechters vaak het verwijt krijgen dat ze hun eigen club bevoordelen, was daar deze middag (bijna) geen sprake van. Dit mag ook weleens genoemd worden. En trouwens, de beste stuurlui staan altijd aan wal. Degene die het beter kan … . Wie de schoen past, trekke hem aan. Of niet Jasper?

De gifbeker moet helemaal leeg bij Veendam 1894

‘Het is geen beker, nee het is een compleet vat of fust zo je wilt’, viel na afloop van de wedstrijd Veendam 1894 – Kollum op te tekenen. Woede, frustratie, boosheid, en machteloosheid waren de bovenliggende emoties na wéér een verloren wedstrijd van de Veendammers. Want weer was het niet verdiend. Want wéér gingen de Veenkolonialen aan de eigen Langeleegte met minimaal verschil ten onder tegen een zeker niet beter spelend Kollum. Het was in veel opzichten balen voor de geelzwarten. In de slotfase van de krachtmeting in de Parkstad hadden de Friezen aan één momentje genoeg. Het kon de terugreis aanvaarden met een zuinige overwinning van 0-1 die geen recht deed aan de krachtsverhoudingen op het veld. Of zoals een Kollumer na afloop zei: ‘Slecht spelen en toch winnen.’ Nou ja, dat is ook een kwaliteit en daarom staat Kollum op de plek waarop ze staan en staat de jonge ploeg van trainer Anne Semplonius óók op de plaats waarop ze staan. In de laatste vier competitieduels kwam het niet tot scoren. Het is een wrange conclusie, maar helaas is dat de feitelijke realiteit. De aanhang van de thuisclub zag echter een team dat er alles aan deed om voor die drie punten te gaan. In die zin veel ze niets te verwijten. En daarom was een overwinning ze ook zo gegund. Of ieder geval een resultaat.

Veendam 1894 verloor de heenwedstrijd in Kollum met 6-1. Dat was destijds zwaar geflatteerd en de jeugdige formatie van trainer/coach Semplonius liet vanaf het allereerste fluitsignaal zien dat het iets recht wilde zetten. De beginfase was gewoon goed. Veelbelovend zelfs. De aanvallen waren fraai en er waren mogelijkheden voor Robin Mik en Dinand de Jonge. Ryan de Bruijn soleerde een paar keer knap naar de achterlijn, maar de voortzetting cq eindpass was net niet goed genoeg. Na een kwartier kwam Kollum tot het eerste gevaarlijke moment. Benjamin Zondervan kon vrij opstomen naar het doel maar Veendam 1894-doelman Thijs Graver kon tijdig ingrijpen. Na een derde wedstrijd hadden de Langeleegtebespelers op voorsprong kunnen komen. Eigenlijk moeten komen. De jonge Dinand de Jonge kreeg een vrije schietkans in de zestien. In plaats van gedecideerd de trekker over te halen, produceerde hij een schotje met de buitenkant van zijn schoen. De bedoeling was goed, maar het was zonder overtuiging. Vijf minuten later was zijn broer dichtbij een doelpunt. De voorzet van linkerverdediger Yorick Zuur was op maat aangesneden, maar Winston de Jonge tikte de bal in kansrijke positie net over. Aan het eind van de eerste helft zag je Kollum steeds meer een fysiek overwicht pakken. Het resulteerde vijf minuten voor rust in een goede kopkans die goalie Thijs Graver met een uiterste krachtsinspanning onschadelijk wist te maken. Hij kon de bal in reflex tot corner verwerken. De ruststand van 0-0 bood de thuisploeg hoop op meer.

Na de thee was het eerst twee keer Kollum. Benjamin Zondervan en Dennis Krohne kregen mogelijkheden om de score te openen. Het gebeurde niet. Daarna was het de beurt aan de thuisploeg. Uit een hoekschop kreeg de sterk spelende Ramon de Jong een bijna niet te missen kans bij de tweede paal. Hij tikte echter net naast. Aan de andere kant wist centrumverdediger Max Drewes een inzet te kraken van Benjamin Zondervan. Gaandeweg het tweede bedrijf werd de op dat moment gelijkopgaande partij steeds meer fysiek. Er werden veel persoonlijke duels uitgevochten en de arbiter van dienst was vaak het middelpunt van discussies. Van goed voetbal was op dat moment weinig sprake meer. Wél probeerden beide elftallen vol voor de winst te gaan. Trainer Anne Semplonius bracht een kwartier voor tijd een paar frisse krachten binnen de lijnen. Bastiaan Veltens, Peter Piening en Jasper Bijl kwamen voor de moegestreden Winston de Jonge, Dinand de Jonge en Ramon de Jong. Een Veendamsupporter begreep de wissels niet. ‘Ik snap niks van de wissels. Je haalt je aanvallers eruit!’ In de eindfase wist aanvoerder Leon Kuiper van Veendam via een adequate ingreep Benjamin Zondervan van scoren af te houden. Het was uitstel van executie. Kort voor tijd was het Kollumer Olke de Wit die goed voor z’n man komend de 0-1 binnen werkte.

Hoe keek Robin Mik terug op deze wedstrijd? Hij staat synoniem voor alle Veendammers. De geelzwarten legden namelijk ongelooflijk veel energie in de wedstrijd en alleen al op basis daarvan hadden ze wel een overwinning verdiend. Mik een voorbeeld voor zijn medespelers. Met welk gevoel staat hij hier? Robin: ‘Verschrikkelijk balen. Klopt. We belonen onszelf weer niet. Tja, waar het aan ligt? Het is moeilijk om de vinger op de zere plek te leggen. Maar het overheersende gevoel is nu vooral balen. Want het had niet gehoeven. Vooral in de eerste helft hebben we kansen gehad. Kijk, als we op voorsprong komen wordt het een andere wedstrijd. Dan moeten zij komen. Maar met die late goal tegen lopen we weer achter de feiten aan. In die eindfase worden we wat meer teruggedrongen omdat we fysiek wat vermoeid raken. Vooral omdat we er zoveel energie in hebben gelegd. Het is nu vooral balen. Klopt, we hadden vandaag goede zaken moeten doen. Zeker met de komende drie wedstrijden tegen Bedum, Be Quick en Oosterwolde. We moeten vooral als groep nu bij elkaar blijven. Blijven geloven.’

Wat vond trainer Anne Semplonius van z’n energierijke team? ‘Of we meer moeten ‘killen’ in bepaalde situaties? Ja, zeker. Want dan krijg je meer vertrouwen. Dan krijg je een beter gevoel. Dat je wordt beloond. Voor hetgeen je doet. Dat blijft nu uit. Tja, het is heel zuur. Jazeker is het knap van het team dat ze dit iedere keer weer kunnen opbrengen. In twee wedstrijden is het wat weggeweest, maar vandaag hebben ze weer op een manier gespeeld zoals ik het graag zie. Durf. Energie. Kijk, ik blijf erbij dat als je achteruit gaat lopen en tegen de eigen zestien aan gaat staan, dan verlies je zulke wedstrijden ook. Maar dit is leuker om naar de kijken. Is leuker om te doen.’ Kan hij z’n wissels verklaren? ‘Proberen om met frisse jongens wat te forceren. Of ik vond dat m’n twee aanvallers te vermoeid waren? We vragen veel van ze. Verdedigend moeten ze ook hun werk doen. Ik had het idee dat het met twee frisse spelers beter zou gaan. Helaas werkte het niet. Het mocht niet zo zijn. We moeten goals maken. Daarom staan we waar we staan. Kwaliteit, mentaliteit en leeftijd. We hebben aangetoond dat we van sterke ploegen kunnen winnen. Maar Ja, ik hoop dat de bodem van de gifbeker in zicht komt.’

Het doek valt voor dapper Veendam 1894

Wat er al een tijdje aan zat te komen, is gisteren op een druilerige voorjaarsdag 14 april 2023 werkelijkheid geworden. De geelzwarten verloren hun wedstrijd tegen naaste concurrent SV Bedum met 0-2. Het daardoor ontstane verschil van 14 punten tussen beide clubs op de ranglijst kan door de Veendammers in de vier resterende wedstrijden niet meer goed gemaakt worden. Daarmee is rechtstreekse degradatie uit de zaterdag tweede klasse L een feit.

De jeugdige formatie verweerde zich dapper tegen de Bedumers, maar kon een vroege achterstand niet meer ombuigen. Het deed wat het kon, maar het was niet goed genoeg. Bij alles was het ‘net niet’. Dus geen Houdini-achtige ontsnapping als een jaar geleden in de zondag tweede klasse tegen clubs als Gruno, Valthermond en Nieuw-Buinen. Aan de eigen Langeleegte werd duidelijk dat de gasten uit Bedum in een stijgende prestatiecurve zitten, terwijl de thuisclub de laatste weken weer het net niet wist te vinden. Het verschil tussen vertrouwen en geen vertrouwen. Tussen op het juiste moment toeslaan of niet. Wel of niet scoren. Bedum deed het wel. Het kwam vroeg op voorsprong door Nigel Bakker en na ruim een uur verdubbelde Robert Kwant de score. Veendam 1894 voetbalde zeker niet slechter dan de Bedumers. Er waren zelfs een paar ‘wat als’-momenten. Maar in z’n totaliteit moet je eerlijk zijn en constateren dat het aan Veendamzijde deze middag niet goed genoeg was.

Veendam 1894-aanvaller Ryan de Bruijn verwoordde het na afloop treffend. ‘Het spel was van onze kant té slordig. Ja, dat is balen. Maar we speelden vanmiddag helaas niet de beste wedstrijd van het seizoen. En dat had wel gemoeten.’ Veendam 1894-trainer Anne Semplonius, die in de warming-up z’n aanvoerder Leon Kuiper geblesseerd zag afhaken, zag ook dat zijn team dit gemis niet voldoende kon opvangen en compenseren. Zijn team kon echter niet verweten worden dat het z’n best niet deed. De goede bedoelingen en intenties waren zeker aanwezig. Daarom kon hij zich ook vinden in de conclusie dat je na twintig wedstrijden staat waar je staat. ‘In het restant van de competitie willen we met een goed gevoel afsluiten. We willen in deze tweede periode niet onderaan eindigen met nul overwinningen. Daar gaan we alles aan doen! En we kijken alvast vooruit naar volgend seizoen. Zie het inbrengen vanmiddag van een paar jeugdspelers uit JO-17.’

Volgende week wacht de uitwedstrijd bij rodelantaarndrager Be Quick 1887.

Competitieschema eerste helft seizoen 2022-2023 tweede klasse L zaterdag:

• 24/9 LTC – Veendam 1894 2-1
• 1/10 Veendam 1894 – Drenthina 1-1
• 8/10 Veendam 1894 – Achilles 1894 0-3
• 15/10 Kollum – Veendam 1894 6-1
• 22/10 Lewenborg – Veendam 1894 (beker) 1-3
• 29/10 Veendam 1894 – Be Quick Dokkum 3-0
• 5/11 VEV’67 – Veendam 1894 1-0
• 12/11 Veendam 1894 – Velocitas 1897 0-2
• 19/11 SV Bedum – Veendam 1894 3-3
• 15/11 Loppersum – Veendam 1894 (beker) 3-0
• 26/11 Veendam 1894 – Be Quick 1887 2-1
• 3/12 SV Oosterwolde – Veendam 1894 4-1
• 21/1 Veendam 1894 – Zuidhorn 1-3
• 28/1 Marum – Veendam 1894 0-0

Competitieschema tweede helft seizoen 2022-2023 tweede klasse L zaterdag:

• 4/2 Veendam 1894 – LTC 1-1
• 11/2 Drenthina – Veendam 1894 3-1
• 4/3 Achilles 1894 – Veendam 1894 3-2
• 11/3 Veendam 1894 – Kollum 0-1
• 18/3 Be Quick Dokkum – Veendam 1894 4-0
• 25/3 Veendam 1894 – VEV’67 0-3
• 1/4 Velocitas 1897 – Veendam 1894 1-0
• 15/4 Veendam 1894 – SV Bedum 0-2
• 22/4 Be Quick 1887 – Veendam 1894 2-0
• 29/4 Veendam 1894 – SV Oosterwolde
• 20/5 Veendam 1894 – Marum
• 27/5 Zuidhorn – Veendam 1894

Veendam 1894 speelt haar thuiswedstrijden om 16:30 uur in het Henk Nienhuis-stadion aan De Langeleegte.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina ‘De Langeleegte huilt’.

Ben ik van Duitse bloed?

Een bloemrijke familiegeschiedenis

Nadat ik de cursus DTP (Scribus) met goed gevolg heb afgelegd, ben ik momenteel bezig met de opmaak/vormgeving van dit familieboekproject. Ik ben gevorderd tot pagina 200 van het ongeveer 350 bladzijden tellend manuscript (A4-formaat). Op de achterflap komt onder andere het volgende te staan: ‘Wie is er niet nieuwsgierig naar waar-ie vandaan komt? De speurtocht in dit document kan geprojecteerd worden op ieders levensverhaal. De auteur weet als geen ander de juiste vragen te stellen en de juiste toon te treffen. Het opgetekende is groots in zijn eenvoud. Klaas Fleurke bewees het in zijn goed ontvangen vorige boeken. Na een regionaal geschiedenisboek, een onderwijsboek en twee voetbalboeken levert hij met dit manuscript nu een prachtige familiegeschiedenis af. Zijn eigen bloemrijke familiehistorie, waarbij Fleurke synchroon hieraan de historische ontwikkeling van Oost-Groningen en met name de Pekela’s beschrijft. Met een Groningse nuchterheid zoekt de schrijver naar antwoorden wie hij is en waar hij vandaan komt. In velerlei opzichten doet Klaas Fleurke verslag van een interessante zoektocht naar zijn roots en daarmee naar de kern van het leven. De zin van het bestaan. De auteur schrijft z’n vijfde boek in wording ten tijde dat we te maken krijgen met verschillende crises: de corona-, energie-, stikstof-, woning/bouw-, klimaat-, asiel- en koopkrachtcrisis en de oorlog in Oekraïne. Daarmee zijn het voor ons allemaal onzekere tijden en vallen we terug op vrienden én vooral familie. De bloedband als inspiratie om zelf op zoek te gaan naar de eigen wortels. Wat is het familie-DNA en welk gen wordt doorgegeven? Weet de auteur het Fleurke-DNA te ontrafelen? Een van de geïnterviewden schreef na lezing van het manuscript: ‘Wat een werk, doorzettingsvermogen, onderzoekskracht, analytisch denkvermogen, voortreffelijk taalgebruik, humoristische scènes en noem maar op! Ik ben verbijsterd, dat iemand met zulke kwaliteiten niet een briljante wetenschappelijke carrière heeft gehad. De appel valt niet ver van de boom, toch?!’