Jonkies geven Veendam 1894 extra kleur: 1-0 bekerwinst op SC Loppersum

De Veendammer formatie van trainer/coach Armand Mac Andrew laat een opgaande lijn zien. In de derde bekerwedstrijd van het nog prille seizoen gaven de geelzwarten nauwelijks iets weg. Het overwicht in de gehele confrontatie werd kort na de pauze uitgedrukt in een mooie goal van jongeling Melvin Tehubijuluw. Zijn leeftijdsgenoot Mark Wijnsema voetbalde in de defensie van de thuisclub een bijzonder sterke partij. De geelzwarten gaven met name in de tweede helft aan als team goed op weg te zijn naar de eerste competitiekraker volgende week thuis tegen HS’88. Voor de pauze was er weliswaar nog veelvuldig onnodig balverlies, na de hervatting voetbalden de Veenkolonialen een stuk beter. Het elftal, inclusief reservespelers, maakte een gedreven en sterke indruk. De onvermoeibare en balvaste Irfan Jukovic was samen met loopwonder en balvirtuoos Ryan de Bruijn in de middenlinie heer en meester. Zwakke pionnen herbergde de thuisploeg deze middag beslist niet. SC Loppersum stelde er niet veel tegenover. Veendam 1894-doelman Thijs Graver hoefde alleen in de absolute eindfase een keer handelend optreden. Dat deed-ie stijlvol met een mooie zweefduik. Na afloop liet Veendam 1894-hoofdtrainer Armand Mac Andrew zijn spelers weten dat-ie ‘goede dingen heeft gezien.’ Ondanks de winst bekert Veendam 1894 niet verder.

In de beginfase van bekerconfrontatie is het Veendam 1894 dat veelvuldig balbezit heeft. Robin Mik – hij speelde voor rust centraal achterin – begon met een intelligente steekpass op de opgekomen rechtervleugelverdediger Mark Wijnsema. Bij voortduring schuiven beide centrale verdedigers van Veendam in zetten de diepgaande spelers aan het werk. Nick Pepping weet een paar keer goed een medespeler te vinden. Toch blijft het uiteindelijk bij een schot van afstand van Robin Mik. Daarna volgt er een fase waarin beide teams hameren op balbezit. Het elkaar de bal toespelen begint daarbij een beetje te lijken alsof het tot kunst verheven wordt.

Na een kwartier is het namens Veendam de ook al sterk acterende Robert Nullmeyer die van de rand zestien verwoestend uithaalt. De gasten-doelman wordt gedwongen tot een katachtige redding. Veendam kreeg als beloning een hoekschop. SC Loppersum houdt het spel compact waardoor het voor de thuisclub lastig is om openingen te vinden. Verder valt op dat de mee opkomende jeugdige Mark Wijnsema met zijn offensieve dadendrang voor veel gevaar zorgt. Na een half uur spelen komt diepste spits Dinand de Jonge een teenlengte tekort om een verkeerde terugspeelbal af te kunnen straffen. Zoals gezegd kwam de geelzwarte laatste linie nauwelijks in de problemen. Nee, het was juist Veendam dat met de rust in aantocht nog een keer extra aanzette. Melvin Tehubijuluw etaleerde zijn klasse door in het doelgebied van de tegenstander gevaar te stichten. Met een spectaculaire omhaal à la Marco van Basten als hoogtepunt. Ook Ryan de Bruijn manifesteerde zich nadrukkelijk. Toch werd er gerust met de o zo hatelijke brilstand. Maar je zag dat er bij de Veendammers nadrukkelijk patronen worden ingeslepen. Ondanks dat een toeschouwer vond dat ze ‘te veel balverlies leden’.

Vlak na rust lag de bal al voor de Veenkolonialen in het mandje. Het netje trilde heerlijk. Het was wederom de onvoorspelbare momentenvoetballer Melvin Tehubijuluw die de gastendoelman verraste met een dwarrelschot. Deze verdiende voorsprong gaf het team van Mac Andrew zichtbaar vertrouwen. Er was veel beweging in het team. En voortdurend coachte Mac Andrew zijn elf met het roepen van: ‘ Houd tempo!’ Het was een fase waarin Veendam oppermachtig was. De achterlijn werd geregeld gehaald maar helaas was de eindpass niet altijd op maat. Linkerverdediger Yorick Zuur kwam een paar keer dreigend door. Omdat Loppersum moest komen, kregen de Parkstedelingen veel ruimte. Als het zorgvuldiger was geweest dan was de score beslist hoger uitgevallen. Inmiddels waren alle wissels binnen de lijnen gekomen. Björn Hartsema deed het in centrum naar behoren. Harm Bos viel sterk in net als Nick Nijboer. Deze laatste penetreerde een paar keer de zestien van de Lopsters en bracht zijn medespelers in een goede scoringspositie. Helaas verzandden en stierven de pogingen in schoonheid. Aanvoerder Winston de Jonge die in deze wedstrijd meer op tien speelde, bleef zijn medespelers aanvuren. Zijn broer Dinand de Jonge was nog twee keer dichtbij een treffer. Maar het bleef bij deze minimale overwinning, in een wedstrijd waarin het team van trainer Mac Andrew aantoonde goed op weg te zijn. Het vertrouwen groeit met de week.

Jeugdspeler Mark Wijnsema bleek samen met jongeling Melvin Tehubijuluw conditioneel ijzersterk. Samen met nog een paar andere basisspelers voetbalden ze een hele wedstrijd. Zelfs Lorenzo Langeland stond bij de wisselspelers op papier. Hij zit dicht tegen zijn eerste minuten aan. Hoe hoopvol is dat?

Hoe keek Mark Wijnsema terug op zijn eigen optreden en dat van zijn team? Ik laat weten dat ik goede dingen van hem – en het team - heb gezien. Mark: ‘Ja, dank je wel. Natuurlijk kan het altijd beter. Sommige passes waren nog niet goed. Inderdaad, de eindpass kon beter. Ik niet bang? Ja, zo voetbal ik gewoon. Ja, ik had wel het idee dat ik een goede wedstrijd speelde. Tevreden over m’n spel. Alleen in de eerste helft kon het beter. Het inschatten van situaties. Het klopt dat we bijna niks hebben weggegeven. Na de rust hebben we geen schot tegen gekregen. Die 1-0 van Melvin vloog er inderdaad lekker in. Zeker was deze goal belangrijk voor ons. Daarna hebben we de wedstrijd zakelijk uitgespeeld. Hoe de positie in het centrum van de verdediging mij beviel? Ja, dat vond ik wel mooi. Het liefst speel ik op het middenveld. Net als vorig seizoen in JO-17. Maar daar is een zware concurrentie. Maar ik speel overal waar ik neergezet word. Ja, inderdaad helemaal in dienst van het team. Toch moeten we leren de kansen beter af te maken. Hoe we een week voor de competitie ervoor staan? Goed! Ook qua trainingen. Het gaat lekker. We hebben in deze wedstrijd ook veel minder balverlies gehad dan bijvoorbeeld tegen NEC Delfzijl. We staan er conditioneel ook goed voor. Zeker is het voor mij een lekker gevoel om voor het eerst een hele wedstrijd vol te spelen. Het plezier neem ik mee naar de competitiewedstrijden.’

Intensieve competitieopening in Veendam eindigt onbeslist

Veendam 1894 en HS’88 deelden vanmiddag, in een vooral na rust enerverende wedstrijd, de punten. De gasten uit Hoogezand verlieten De Langeleegte op een warme nazomerse dag van 21 september 2024 met een uit het vuur gesleept en zwaar bevochten 1-1 gelijkspel. Nadat de bezoekers halverwege de tweede helft op een 0-1 voorsprong waren gekomen, ontvlamde de wedstrijd volledig. De toeschouwers zagen een met name in het tweede bedrijf boeiende seizoenouverture waarin de Veendammers heel snel de achterstand goedmaakten en erop en erover leken te gaan. De geelzwarten verdienden de spannende krachtmeting te winnen, maar mochten bij het eindsignaal ook nog blij zijn dat het bij 1-1 bleef. ‘Als blijkt dat je niet kunt winnen, moet je zeker niet verliezen.’ De in de derde klasse nieuwbakken Hoogezandster formatie van de fanatiek coachende trainer Ahmad Mohamed en de ambitieuze thuisclub hielden elkaar in een stevige wurggreep, waarop beide teams tevreden konden terugkijken. HS’88 met het resultaat in een uitwedstrijd en de ploeg van Veendam 1894-trainer Armand Mac Andrew vooral met het gebodene op het veld. Hoewel lang (nog) niet alles goed ging aan Veendam-zijde, zijn er aanknopingspunten voldoende om hoopvol te kijken naar het vervolg in de competitie.

In de basisopstelling van de formatie uit de Parkstad stonden twee broedertandems. Wellicht dat dit een uniek feit is. Winston de Jonge en Dinand de Jonge en de broers Owen en Ryan de Bruijn. Ze kunnen het zich in ieder geval niet herinneren dat alle vier tegelijkertijd in de basis zijn begonnen. Het is niet meer dan een leuk feitje.

Wat betreft de eerste helft kunnen we kort zijn. Na ongeveer een kwartier had Jarno Steursma de gasten aan de leiding kunnen brengen. Maar zijn kopbal werd met een onwaarschijnlijke reflex uit zijn doel geranseld door Thijs Graver. Hoewel de Hoogezandsters op dat moment iets gemakkelijker voetbalden, hield Graver zijn team met deze cruciale redding op de been. Daarna was het de thuisploeg die een (optisch) overwicht creëerde. Linker vleugelspits Melvin Tehubijuluw kreeg ietwat gelukkig de bal via een klutssituatie mee en kwam in kansrijke positie. In plaats van de bal terug te leggen, schoot hij nu zelf vanuit een moeilijke hoek. Hij ging voor eigen succes in plaats van af te leggen. HS’88- doelman Lukas Wijma kon in de korte hoek de inzet onschadelijk maken. De Parkstedelingen speelden voor rust ‘verdienstelijk’ zoals een betrokken toeschouwer het noemde. Maar vooral tot de zestien. HS’88 verweerde zich fel en zat ‘er kort op’. De 0-0 bij rust was eigenlijk een logische tussenstand. Scheidsrechter Sander van der Veen liet veel toe en dat was volgens enkele kritische volgers maar goed ook, anders ‘had-ie de boel dood kunnen fluiten’.

Tijdens de pauze bleven de beide jongelingen Melvin Tehubijuluw en Mark Wijnsema (geblesseerd) in de kleedkamer achter. Hun vervangers waren Harm Bos en Nick Nijboer. Beide invallers speelden een voortreffelijke tweede helft. Na de hervatting kreeg arbiter Van der Veen het lastig. Beide teams wilden niet voor elkaar onder doen en zochten de grenzen op van het toelaatbare. De onpartijdige werd gedwongen een paar keer naar de borstzak te grijpen. Om de steeds feller wordende tweestrijd niet uit de klauwen te laten gieren.

Irfan Jukovic was aan Veendam-kant een speler die voortdurend in beweging was. Hij was voor zijn medespelers altijd aanspeelbaar en groeide meer en meer uit tot een van de uitblinkers. Aanvoerder Winston de Jonge manifesteerde zich met een gericht schot na zich knap te hebben vrijgespeeld. Maar steeds was het HS’88-doelwachter Lukas Wijma die de inzetten wist te keren. Halverwege de tweede helft was het steeds meer Veendam dat aandrong. Het voetbalde meer en meer op de helft van de tegenstander. Toch viel de treffer aan de andere kant. Tot grote vreugde van heel HS’88 was het Yorik van Dam die na een hoekschop knap via een gedrukte volley uithaalde. Tot ontzetting van alles en iedereen wat Veendam een warm hart toedraagt, verdween de bal in de verre hoek. Daarna ontrolde zich een fascinerend schouwspel waarbij de toeschouwers op het puntje van hun stoel gingen zitten. Het tempo van beide kanten was moordend en sloopte de getrainde lichamen. De Veendammers gaven na de achterstand een enorme stoot gas. Een aanval na de 0-1 lag de bal al achter een verbouwereerde Hoogezandster doelman. Dinand de Jonge maakte stijlvol de verdiende gelijkmaker. De choreografische uitvoering van zijn balbehandeling met de knie kreeg van de denkbeeldige jury een dikke 10. De geelzwarten zetten hierna er nog maar even een paar tandjes bij. Nadrukkelijk op zoek naar de overwinning. Winston en Dinand de Jonge en Irfan Jukovic kregen hiervoor mogelijkheden. Ook Ryan de Bruijn kwam een voetbalschoenlengte tekort om een scherpe voorzet binnen te werken. Irfan Jukovic moest met kramp het strijdtoneel verlaten. Björn Hartsema kwam hem vervangen en was met een schot van afstand nog dichtbij de winst. Maar voortdurend was daar HS’88-goalie Wijma. In de ultieme eindfase moest de solide opererende linksback Owen de Bruijn geblesseerd het veld verlaten. JO-19 speler Kawa Suliman kwam hem vervangen. Veendam 1894 drukte en drukte, maar HS’88 kreeg zo’n beetje in het eindsignaal twee dotten van mogelijkheden om alsnog de overwinning naar zich toe te trekken. Maar Owen Tilman (lat) en Wesley Bakker (over) faalden jammerlijk. Toen scheidsrechter Van der Veen voor het einde blies, zegen enkele vermoeide spelers naar het (’s ochtends nog gesproeide) heilige gras van de legendarische Langeleegte waar zojuist weer een van de vele memorabele wedstrijden heeft plaatsgevonden. Aan beide kanten worden de wonden gelikt en kijkt een nog in de emotie zittende Veendam 1894-trainer Armand Mac Andrew kort na de pittige en intensieve partij al terug.

Mac: ‘Klopt, dit was een wedstrijd met een hoge intensiteit. Er was van beide kanten veel strijd. Ik vond wel dat wij de bovenliggende partij waren. Ondanks dat we op het laatst goed weg komen met twee grote kansen. Zeker hadden we ze zelf ook kunnen maken. We hebben zeker geprobeerd om hun doel te bestoken. Misschien hadden we toch nog meer kansen moeten creëren. Toch weer het verhaal van de eindpass. Dan zijn we net niet scherp genoeg of maken verkeerde keuzes. Kleine dingetjes. Dat de bal net niet op maat is. Maar daarentegen is er enorm veel strijd geleverd. Bij vlagen is er goed gevoetbald. Het positiespel, het vrijlopen. Zij hadden daar niet echt grip op. En de fitheid bij ons. Ja, absoluut kunnen we nu in de tweede helft gas geven. Natuurlijk wilden we deze wedstrijd graag winnen. Maar ook weer niet te veel risico nemen zodat je nog kan verliezen.’

Mac: ‘Een puntje van aandacht voor ons is nog wel de standaardsituaties. Corners en vrije trappen tegen. Dan staan we niet goed. Ook bij de 0-1 was er geen druk op de bal. Dat mensen zomaar vrij kunnen staan. Dat is niet goed. Toch heb ik tegen de jongens gezegd dat ze het goed hebben gedaan. Van dit soort wedstrijden word je absoluut beter. Je bent diep gegaan vanmiddag. Dat moest ook tegen deze tegenstander. Of ik na die 0-1 er een hard hoofd in had? Nee, ik niet. Ik heb ze op deze situatie voorbereid. Dat het zou kunnen gebeuren. Na die 1-1 van ons had ik echt het idee dat we eroverheen zouden gaan. Je zag ook aan de tegenstander dat ze genoegen namen met een punt. HS’88 is een goede ploeg. Dat we er een hele kluif aan zouden krijgen, had ik vooraf wel ingeschat. Ook in de beginfase van de wedstrijd. Dat is dus ook wel gebleken. Ondanks dat ben ik van mening dat als er al een team recht op een overwinning had, dan waren wij dat. Dat we het veldoverwicht konden uitdrukken. Klopt, je hebt gelijk dat dit team verzuimd heeft zichzelf te belonen. En dat dit in het verleden vaker is gebeurd. Of ze daarin onvoldoende lerend zijn? Zeker moet dit wel een keer gebeuren. Maar we zitten nog steeds aan het begin van een proces. In de bespreking heb ik dit benadrukt. Dat we op dit moment verder zijn dan de meeste tegenstanders. In deze beginfase van de competitie moeten we het verschil maken. Ja, helaas is dit vanmiddag niet gelukt. Maar ik heb goede dingen gezien. Ook zaken waar we op trainen. Dat vind ik al heel wat. Irfan opvallend goed? Ja, maar we hebben een goede bank. Als spelers zich kapot hebben gespeeld, dan gaan we wisselen. Daar worden we niet slechter van. Je krijgt geen verval. Je ziet het in onze patronen. Er komen veel mensen vrij. Op een nog natter veld is dat voor tegenstanders niet te belopen. Dan gaat het nog sneller. Nogmaals, ik ben niet ontevreden, wel teleurgesteld in het resultaat, de uitslag. Maar qua spel en intensiteit ben ik heel tevreden. De jongens hebben het goed gedaan en zijn we op de goede weg.’

Programma seizoen 2024-2025:

Oefenwedstrijden:

• 24/8 Parkstadtoernooi: Veendam 1894 2de plaats op basis van doelsaldo (6-0)
• 28/8 Veendam 1894 - Hoogezand: 3-2

Bekerwedstrijden:

• 31/8 Delfzijl – Veendam 1894: 2-0
• 7/9 Veendam 1894 – Westerlee: 4-2
• 14/9 Veendam 1894 – SC Loppersum: 1-0

Competitieschema eerste helft seizoen 2024-2025 derde klasse R zaterdag:

• 21/9 Veendam 1894 – HS’88: 1-1
• 28/9 DVC Appingedam – Veendam 1894
• 5/10 Veendam 1894 – SC Loppersum
• 12/10 SV Borger - Veendam 1894
• 19/10 Veendam 1894 – Be Quick 1887
• 2/11 SV Lycurgus – Veendam 1894
• 9/11 Veendam 1894 – VV Groningen
• 16/11 Lewenborg – Veendam 1894
• 23/11 Veendam 1894 – The Knickerbockers
• 30/11 VV Wildervank – Veendam 1894
• 7/12 Aduard 2000 – Veendam 1894
• 18-1 Groen Geel – Veendam 1894
• 25/1 Veendam 1894 – Zuidlaren

Veendam 1894 speelt haar thuiswedstrijden om 15:30 uur in het Henk Nienhuis Stadion aan De Langeleegte.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina De Langeleegte huilt.