In de voetsporen van mijn voorouders…

Ondertussen ben ik zo ver dat het manuscript aardig in de steigers begint te staan. Een aantal mensen leest met me mee. Op basis daarvan valt over het opgetekende tot dusver het volgende te melden: ‘Wie is er niet nieuwsgierig naar waar-ie vandaan komt? De speurtocht in dit document kan geprojecteerd worden op ieders levensverhaal. Met een Groningse nuchterheid zoekt de schrijver naar antwoorden wie hij is en waar hij vandaan komt. In velerlei opzichten doet Klaas Fleurke verslag van een interessante zoektocht naar zijn roots en daarmee naar de kern van het leven. De zin van het bestaan. De auteur schrijft z’n vijfde boek in wording ten tijde dat we te maken krijgen met verschillende crises: de corona-, energie-, stikstof-, woning/bouw-, klimaat-, asiel- en koopkrachtcrisis en de oorlog in Oekraïne. Daarmee zijn het voor ons allemaal onzekere tijden en vallen we terug op vrienden én vooral familie. De bloedband als inspiratie om zelf op zoek te gaan naar de eigen wortels. Wat is het familie-DNA en welk gen wordt doorgegeven? Weet de auteur het Fleurke-DNA te ontrafelen? Een van de geïnterviewden schreef na lezing van het manuscript: ‘Wat een werk, doorzettingsvermogen, onderzoekskracht, analytisch denkvermogen, voortreffelijk taalgebruik, humoristische scènes en noem maar op! Ik ben verbijsterd, dat iemand met zulke kwaliteiten niet een briljante wetenschappelijke carrière heeft gehad. De appel valt niet ver van de boom, toch?!’

Explosief Veendam 1894 met tromgeroffel naar sensationele 3-0 zege op Be Quick Dokkum

De statistieken voorafgaand aan de vijfde competitiewedstrijd van de geelzwarten. Veendam met 1 punt uit 4 duels en een doelsaldo van 3 voor en 12 tegen, onderaan de ranglijst en de Dokkumers met 7 punten uit 4 ontmoetingen en 10 voor en 6 tegen op een keurige derde plek. Voorwaar voor beide teams een uitermate belangrijke confrontatie. De Langeleegtebespelers wachten nog altijd op de eerste winst en willen dolgraag uit de gevarenzone en de Friezen wonnen de laatste twee wedstrijden en kijken vooral omhoog. Dus de toeschouwers gingen er op een bijzonder aangename en warme 29ste oktobermiddag aan De Langeleegte eens goed voor zitten. Beide clubs wisten zich daarbij gesteund door enkele fanatieke supporters. Er was rookontwikkeling en tromgeroffel. Met name de aanhangers van het jeugdige elftal van trainer Anne Semplonius, vielen van de ene verbazing in de andere. De op papier sterkere tegenstrever uit Dokkum had bijna niets in de melk te brokkelen aan De Langeleegte. De ooit uit Dokkum voortgekomen Piet Wiersma, die in de begin jaren 90 als kopsterke voorstopper vijf seizoenen voor BV Veendam uitkwam, zal zich een hoedje geschrokken zijn van zijn oude vereniging. Veendam 1894 zorgde voor een daverende verrassing door de gasten met een gezonde portie werklust, energie, branie en lef te trakteren op een dik verdiende 3-0 overwinning. Daar viel niets op af te dingen. Maar dan ook helemaal niets. Het zorgde naderhand voor een explosieve feestsfeer in de kleedkamer van de thuisploeg. Of zoals teammanager René Smit voor de wedstrijd al zei: ‘Let maar op, het gaat vandaag gebeuren.’

Na het eerste fluitsignaal van scheidsrechter Bart Heikens was er maar één team de baas op het veld. Alle Veendamspelers leken doordrongen van het feit dat het nu maar eens moest gebeuren. Het speelde met name in die eerste helft prima voetbal. Voetballend dik in orde en ook wat betreft werklust en energie bracht het jonge team van Anne Semplonius veel. Het creëerde in het eerste bedrijf een aantal kansen die ze hadden moeten verzilveren. Weer leek het manco zich aan te dienen dat het veldspel heel behoorlijk is, maar dat het team zichzelf maar niet kan belonen. Gelukkig zou het later alsnog goedkomen, maar soms houd je je hart als Veendam-volger vast. Het zal toch niet…? Een goal van topscorer Winston de Jonge werd afgekeurd vanwege offside. Robin Mik kreeg een behoorlijk kans, een schot van Dinand de Jonge werd gekraakt. Kortom: de geelzwarten kwamen uitstekend uit de startblokken. De ene mooie aanval na de andere, maar: er werd maar niet afgedrukt. Vaak stond spits Winston de Jonge aan het eind van enkele beloftevolle aanvalspatronen. Steeds stond doelman Lolke Dijkstra goed opgesteld. De Parkstedelingen gaven nauwelijks iets weg. De defensie stond als een huis. Een ijzersterk centrum met Jeremy van Dijk die nauwelijks een kopduel verloor, Piet Wiersma zou jaloers kunnen zijn, Ramon de Jong soeverein spelend zowel verdedigend als opbouwend. En de beide backs, Yorick Zuur en Max Drewes, beten zich vast in hun directe tegenstanders. Nee, verdediging van de thuisploeg had z’n zaakjes deze middag prima op orde. Toch kon een aanvaller van Be Quick Dokkum op slag van rust uit een corner helemaal vrijstaand inkoppen. Met een weergaloze reflex redde Veendam-keeper Thijs Graver zijn team van een achterstand. De rust ging in met 0-0. Zouden de jeugdige Veendammers dit niveau een hele wedstrijd kunnen volhouden? Dat was de vraag rondom het veld.

Drie minuten na rust was er een schrikmoment voor de Veendammers. Lorenzo Langeland, de middenveldstrateeg van de Veenkolonialen, schreeuwde het na een ongelukkige botsing met een tegenstander uit van de pijn. Het ging bij velen door merg en been. Hij moest zwaar geblesseerd het veld verlaten. Hierbij beterschap Lorenzo. Een fikse aderlating zo aan het begin van het tweede bedrijf. Bastiaan Veltens kwam hem vervangen. Maar het was net alsof dit de jeugdige formatie van Anne Semplonius een extra impuls gaf om er nog even een extra tandje bij te zetten. Want in de 56ste minuut kwam de thuisclub op voorsprong. Loopwonder Dinand de Jonge zette vanaf de achterlijn voor en zijn broer én goudhaantje Winston was terplekke om met links de bal in de uiterste hoek te schuiven. Het was een verdiende voorsprong. Veendam etaleerde een gedegen vechtlust en ja met een goede inzet begint het. Toch leek Be Quick Dokkum langszij te komen. Maar de treffer werd geannuleerd vanwege buitenspel. De Dokkumers probeerden aan te dringen maar de geelzwarten waren in de omschakeling veel gevaarlijker. Met name Dinand de Jonge speelde een sublieme wedstrijd. Ondanks zijn 17 jaar bleef hij maar sleuren en zorgen voor dreiging. Aanvoerder Leon Kuiper was weergaloos in zijn rol als aanjager van zijn team. Hij deelde uit maar kreeg het zelf ook zwaar te verduren. De onopvallende Robin Mik viel op door zijn werklust en had bijna de 2-0 kunnen maken door knap te controleren en raak te schieten. Ware het niet dat de doelman van de gasten zich ultiem strekkend de bal kon overtikken. Je voelde aan alles dat de 2-0 eerder zou vallen dan de gelijkmaker. Toch waren er zo tegen de eindfase van de wedstrijd een paar hachelijke momenten in de zestien van Veendam. Maar iedere keer was Thijs Graver de situatie de baas. In de 90ste minuut werd de wedstrijd definitief beslist. Het passje was van Robin Mik, uitblinker Dinand de Jonge schoot onberispelijk raak. In de blessuretijd bekroonde Leon Kuiper zijn ijzersterk optreden met Veendams derde treffer. Hij krulde de bal met links in de verre hoek.

Veendams doelman Thijs Graver hield sinds lange tijd weer eens de nul. Met welk gevoel hij na het laatste fluitsignaal van het veld gaat: ‘Ja, fantastisch. Drie punten! Dat hadden we ook nodig. We hebben in de voorgaande wedstrijden ook goed spel laten zien. Maar we vergeten resultaat te pakken. Persoonlijk heb ik de laatste wedstrijden iets minder gespeeld. Ja, vlak voor rust had ik een belangrijke ingreep. En nog een paar. Ja, honderd procent, we spelen een heel sterke eerste helft. Ja, je vergeet jezelf te belonen. Maar die 3-0 is niet geflatteerd. Prima overwinning, zeer terecht. Zeker, het waren goede goals. Heerlijk gevoel. Denk dat we een heel goede wedstrijd hebben gespeeld.’

Veendamtrainer Anne Semplonius analyseert de wedstrijd als hij zich even onttrekt uit een zeer uitbundige kleedkamer. ‘Ik was heel blij met ons spel. Agressief en ook aan de bal goed. Dat hebben we vaker gedaan. Daarom was ik in de rust bang dat we onszelf weer niet zouden belonen. We maken die goal op een moment dat je het eigenlijk niet verwacht. Precies, dan zit het ook een keer mee. Je dwingt het ook af. Bij hun loopt het niet. En dan moeten ze. Ze maakten fouten. Ze gingen met vier voorop en op het veld een op een. Als je niet lekker in de wedstrijd zit, is dat hartstikke moeilijk. Alle ingebrachte ballen konden we wegwerken. Nee, de kwaliteit bij hun kwam er vandaag niet uit. Dat was zeker ook onze verdienste. Ik heb genoten van mijn ploeg. Er is met durf en lef gespeeld. Met heel veel energie en drive kunnen we het heel wat ploegen moeilijk maken. Als je vooruit durft te spelen en dat spelers beter kunnen worden.’

Gelijkwaardig Veendam 1894 doet zichzelf te kort tegen Velocitas 1897

De uitbundige blijdschap ver in blessuretijd na de gescoorde 0-2 sprak boekdelen. Het zei veel over de weerstand die de jonge ploeg van Anne Semplonius op een zonnige 12de novembermiddag aan De Langeleegte bood tegen de hoog op de ranglijst staande stad-Groningers. De Veendammers beloonden zichzelf niet met een verdiend resultaat. Het verloor voor de vijfde keer dit seizoen, maar was voetballend zeker niet de mindere van een sterker geachte tegenstander. Zoals wel vaker dit prille seizoen. Helaas. Het jonge team moet zich weer herpakken en wachten op het moment dat het wel een keer goed gaat vallen. Iedereen die de wedstrijd heeft gezien, weet dat dat moment zeker een keer gaat komen. Er is voldoende aanleiding tot optimisme.

Optimisme was er ook in een ver verleden toen beide verenigingen al tegen elkaar uitkwamen. In 1932 werd Veendam Noordelijk Kampioen dankzij een met 1-0 gewonnen kampioenswedstrijd tegen Velocitas aan de Esserberg. Later dat jaar zou Veendam in Groningen met 4-1 echter de bietenbrug opgaan. Anno 2022 troffen beide traditionele clubs elkaar weer aan De Langeleegte. Oftewel de nummer 12 tegen de nummer 2 in de tweede klasse L zaterdag. Het verschil op de ranglijst was niet te zien op het veld. Het verschil zat hem in de details. Niet onbelangrijk overigens.

In de eerste helft schotelden beide elftallen de toeschouwers een aantrekkelijke wedstrijd voor. Met name in de eerste 30 minuten voetbalden de geelzwarten uitstekend. Vlot combinerend zochten ze het vijandelijke doel. De intensiteit was hoog en bij vlagen zag het er uitstekend uit. Aanvoerder Leon Kuiper liet het eerst van zich horen. Maar zijn inzet was te krachteloos. Er was een penalty-moment. Dinand de Jonge werd gevloerd in de zestien. Iedereen aan de kant van Veendam schreeuwde om een strafschop. Arbiter Feije van der Wal liet doorspelen. Robin Mik werd ook een keer in de diepte weggestuurd. Hij kwam helaas net te kort om vol uit te halen. Al met al verdiende de thuisploeg op dat moment een voorsprong. Zoals wel vaker viel-ie aan de andere kant. Velocitas nam na een half uur het initiatief over en een kopbal op de lat was al een waarschuwing. Toen een aantal Veendammers niet adequaat ingreep was het Kelvin de Vries die met een geplaatst schot doelman Thijs Graver verraste. De 0-1 was op dat moment geen goede weerspiegeling van het spelbeeld. Velocitas probeerde in de eindfase van het eerste bedrijf door te drukken. Thijs Graver kon zijn team nog een keer redden.

Na rust hetzelfde spelbeeld. Veendam probeerde de gelijkmaker te forceren. Zonder dat het achterin veel weg gaf, bleef het met veel inzet zoeken naar openingen. Hoewel het een iets vlakkere tweede helft was, waren er beslist enkele mogelijkheden voor de jeugdige formatie van Anne Semplonius. Alleen ontbrak het voortdurend aan die beslissende eindpass. Te vaak strandden kansrijke aanvallen in goede bedoelingen. Het was soms net iets te onzuiver, te gehaast. Dinand de Jonge werd na een uur spelen getorpedeerd door de Velocitas-doelman Tuur de Vries. Hij kreeg slechts geel. De aansluitende vrije trap leverde weliswaar gevaar op, maar geen doelpunt. En dáár gaat het om. Een minuut of vijf voor het einde leek Dinand de Jonge, gelanceerd door zijn broer Winston, alleen op de gastendoelman af te stevenen. Maar hij werd afgevlagd vanwege vermeend buitenspel. Het zat de Langeleegtebespelers beslist niet mee. Aan de andere kant behoorde Thijs Graver enkele keren handelend op te treden. En dat deed-ie met verve. Veendam ging va-banque spelen waardoor er voor Velocitas meer ruimte kwam. In de 90ste minuut profiteerde het hiervan en besliste het via invaller Firas El Jawashi het duel: 0-2. In de aanval daarna legde de scheidsrechter de bal wél op de stip. Veendams topscorer Winston de Jonge zag dat zijn ‘pingel’ katachtige werd gestopt door Tuur de Vries. Daarna blies de onpartijdige deze confrontatie naar het verleden. De Veendammers met een kater achterlatend.

Hoe beleefde een van de uitblinkers aan Veendam-zijde, rechterverdediger Max Drewes, dit duel? Max na afloop: ‘Het klopt dat we over de hele wedstrijd weinig weggeven. Ze hebben weinig kunnen voorzetten, schieten en passen. Welk gevoel overheerst? Ja, jammer. We hadden minimaal een gelijkspel verdiend. Veel overtuiging bij ons. Het klopt: we doen onszelf wéér tekort. Ja hoor, ik speelde zelf een prima wedstrijd. We stonden gewoon goed. Het is zó zonde. Als je elke keer zo goed je best doet en wéér sta je met lege handen. Of we in de eerste helft een penalty moesten hebben? Ja, zelfs mijn tegenstander zei het. Ja, het is zó zuur. Vorig week in de laatste minuut verloren en nu weer. We verdienden gewoon meer. Met zo’n jonge ploeg tegen zulke grote jongens… Kijk, ze spelen gewoon in de top en zijn superblij dat ze van de een na laatste winnen. Of we trots mogen zijn? Ja, maar het gaat om de punten hè. Maar als we zo doorgaan, pakken we vanzelf punten.’

Hoe analyseerde Veendamtrainer Anne Semplonius deze niet verdiende nederlaag? Anne Semplonius: ‘Tja, emoties. Zo zonde. We spelen zoals we willen spelen. Dat doen we best aardig. Alleen gaat het om de momenten waarop een wedstrijd wordt beslist. Zie die eerste tegengoal. Eigenlijk waren we beter, zeker het eerste half uur. Maar bij die goal tegen ontberen we duelkracht. Het gaat om díe momenten waarop je een wedstrijd beslist. Zie Robin Mik, die er heel goed uitkomt maar niet tot een schot komt. Die moet gewoon eerder schieten. Vrije trappen die net verkeerd worden aangesneden. Het net niet tot een schotkans komen. Ja, dit hebben we vaker gezien. We moeten beter worden in die ogenblikken waarop een wedstrijd wordt beslist. Ja, dit heeft ook te maken met leeftijd. Bij Velocitas lopen er wél een paar rond die precies weten wanneer ze moeten doorprikken. Maar ik ben ervan overtuigd dat als we op deze manier doorgaan, dat het goed gaat vallen. Dan is het cruciaal dat je voor komt. Dan krijg je meer ruimte omdat de tegenstander moet. Als je achter komt dan hebben we moeite om het spel te maken. Omschakelmomenten daar zijn we goed in. Afvallende ballen. Op zich kan ik mijn spelers weinig verwijten. Kijk, Velocitas was hier heel blij met die drie punten. Dat zegt iets over onze sterkte.’

Competitieschema eerste helft seizoen 2022-2023 tweede klasse L zaterdag:

• 24/9 LTC – Veendam 1894 2-1
• 1/10 Veendam 1894 – Drenthina 1-1
• 8/10 Veendam 1894 – Achilles 1894 0-3
• 15/10 Kollum – Veendam 1894 6-1
• 22/10 Lewenborg – Veendam 1894 (beker) 1-3
• 29/10 Veendam 1894 – Be Quick Dokkum 3-0
• 5/11 VEV’67 – Veendam 1894 1-0
• 12/11 Veendam 1894 – Velocitas 1897 0-2
• 19/11 SV Bedum – Veendam 1894 3-3
• 15/11 Loppersum – Veendam 1894 (beker) 3-0
• 26/11 Veendam 1894 – Be Quick 1887
• 3/12 SV Oosterwolde – Veendam 1894
• 21/1 Veendam 1894 – Zuidhorn
• 28/1 Marum – Veendam 1894

Veendam 1894 speelt haar thuiswedstrijden om 16:30 uur in het Henk Nienhuis-stadion aan De Langeleegte.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina ‘De Langeleegte huilt’.