Ervaren Drenthina pakt na de pauze door tegen Veendam 1894

Na twee hoopgevende remises op rij liep de jonge ploeg van trainer Anne Semplonius tegen een nederlaag aan. Op een rustige en bewolkte zaterdagmiddag op 11 februari 2023 leken de jeugdige Oost-Groningers halverwege de wedstrijd op Sportpark De Oude Ros in Emmen op weg naar een stunt. Ze gingen, niet geheel onverdiend trouwens, met een 0-1 voorsprong tegen een van de titelpretendenten de rust in. Het ervaren team van trainer Robert Oosting herstelde zich van een zwakke eerste helft en liet na rust zien dat het hoge ogen gooit in de tweede klasse L. De achtervolging op koploper Velocitas kon, na een 3-1 overwinning op het stugge en moeilijk te kloppen Veendam 1894, doorgezet worden. Daar leek het in het eerste bedrijf totaal niet op. De gasten uit Veendam hadden hun zaakjes, behoudens een nerveuze beginfase, prima voor elkaar.

De thuisclub begon voortvarend. Het dwong de geelzwarten achteruit en wilde een vroege voorsprong bewerkstelligen. Iets wat de jeugdige formatie van oefenmeester Anne Semplonius juist wilde voorkomen. Veendam-doelman Thijs Graver kon meteen volop in actie. Dat deed hij, zoals wel vaker dit seizoen, uiterst bekwaam. Nadat in de openingsminuten een bal de lat raakte en Janiek Arends namens Drenthina over kopte, sloegen de Veenkolonialen aan de andere kant toe. De kwikzilverige Veendam-aanvaller Dinand de Jonge ging achter een verdwaalde bal aan en verraste daarmee de laatste verdediger van Drenthina. Op weg naar het vijandelijke doel werd hij licht getoucheerd en Veendam kreeg op de rand van het strafschopgebied een vrije trap. De Drenthina-verdediger kwam weg met geel, waar het misschien ook rood had kunnen zijn. Centrumverdediger en specialist Jeremy van Dijk wist met de vrije trap wel raad. Hij krulde de bal keurig in de rechterbenedenhoek waar Drenthina-doelman Yannick Berends het antwoord op schuldig moest blijven. Tot verrassing van iedereen nam Veendam brutaal de leiding. Het was het bekende steuntje in de rug voor de Oost-Groningers, die vanaf dat moment gelijke tred hielden met de nummer twee van de ranglijst. Met veel energie en jeugdig elan bestreed het de Emmenaren. Drenthina had het moeilijk met het hoog druk zetten van de gasten. De Veendammers lieten de Drenten niet in hun spel komen. Aan beide kanten ging echter veel fout. Deels had dat met de hobbelige grasmat te maken. De bal maakte de raarste capriolen. Later in de wedstrijd zou hier nog een voorbeeld van volgen. Vloeiende aanvallen waren schaars. Het was een beetje het bekende ‘hotsknotsbegoniavoetbal’ of ‘flipperkastspel’. Er werden voornamelijk op het middenveld duels uitgevochten. Maar aan Veendammer kant stond het goed. De verdediging met de sterke en betrouwbare pionnen Wessel Bieze, Jeremy van Dijk, Max Drewes en Yorick Zuur speelden uitstekend met als soevereine slot op de deur keeper Thijs Graver. Hij hield z’n ploeg meermaals op de been. Of zoals diep in de tweede helft een Drenthina aanhanger zei: ‘Het ligt beslist niet aan hem.’ Ook het middenveld acteerde naar behoren, waarbij de nuttige intercepties van de 17-jarige Bastiaan Veltens opvielen. Aanvoerder Leon Kuiper bleef deze middag een beetje bleekjes. Hij was echter niet fit. Ook de aanvallers van de geelzwarten lieten zich gelden. Sleuren, hoog druk zetten, ruimtes induiken en veel duels uitvechten, geen moeite was ze teveel. Robin Mik liep zich werkelijk de longen uit het lijf met zijn storende werk. En hoewel linkerspits Ryan de Bruijn veel balverlies leed, was hij met zijn dribbels af en toe toch dreigend. De in de eerste helft balvaste spits Winston de Jonge verraste op slag van rust bijna doelverdediger Yannick Berends met een schot van afstand. De vraag was alleen: houden de Veendammers dit een hele wedstrijd vol? De stadionspeaker zette na het rustsignaal van arbiter Martin Rozema de boel op scherp. Zijn boodschap galmde over Sportpark De Oude Ros: ‘Drenthina zal na de pauze uit een ander vaatje moeten tappen!!”

Na de thee stonden de Emmenaren vroeg op het veld. Een voorteken? Het fysiek sterke en ervaren elftal dat een achttal dertigers telt, kon in de eerste helft de hoge positie op de ranglijst geen moment waarmaken. Dat was ook een verdienste van de Veendammers. Geen moment had het de lengte in de ploeg kunnen uitspelen. De jeugdige formatie van coach Anne Semplonius had de aanvoer naar de ‘luchtmacht’ steeds vakkundig kunnen elimineren, tot vlak na rust. De thuisclub begon furieus. Veendam kon zich er niet voldoende tegen wapenen en al in de 47ste minuut lag de bal in het mandje. Een makkelijk weggegeven corner werd in het strafschopgebied doorgekopt en bij de tweede paal was het de geheel vrijstaande Jan Jaap Wever die de gelijkmaker binnen knikte. Het was vanaf dat moment voor de geelzwarten overleven, tegenhouden en loeren op de tegenstoot. Na een uur spelen had Veendam zelfs op 1-2 kunnen komen. Drenthina-doelman Yannick Berends wilde een bal wegtrappen, maar door een polletje maaide hij volledig over de bal heen. Tergend langzaam hobbelde de bal tot opluchting van heel Drenthina net naast het doel. Veendam hield er slechts een hoekschop aan over. Daarna was het de beurt aan Veendam-keeper Thijs Graver om in de spotlights te staan. Hij redde een paar keer zeer bekwaam, waarbij hij een prachtige omhaal van Janiek Arends nog net over de lat kon tikken. Echter in de 67ste minuut was hij volstrekt kansloos toen dezelfde speler geheel vrijstaand in de verre bovenhoek kon koppen. Met deze 2-1 leek het lot van de nummer voorlaatst bezegeld. Bij de geelzwarten zag je de krachten langzaam wegvloeien. De duels gingen steeds meer verloren en Drenthina kreeg meer en meer ruimte om te voetballen. De thuisclub kreeg kansen op de 3-1 maar benutte ze niet. Daarmee gaf het Veendam nog gelegenheid langszij te komen. Verdediger Yorick Zuur probeerde het met schot van afstand, maar de bal zeilde rakelings over. In de voorlaatste minuut werd de tweestrijd definitief beslist. Rechterverdediger Wessel Bieze, die verder een uitstekende indruk achterliet, tikte zijn tegenstander in het zestienmetergebied aan. De ingevallen Thom Alders benutte de gegeven penalty koelbloedig en zette daarmee de 3-1 eindstand op het scorebord.

Hoe keek centrumverdediger Jeremy van Dijk terug op dit verlies? Of de wedstrijd vlak na rust werd weggegeven? Jeremy: ‘Hier hebben we vaker last van. Hoewel je het er van tevoren wel over hebt, geef je aan het begin van de wedstrijd in de eerste tien minuten al drie corners weg. Je begint te zwak. Ja, daarna pakken we het goed op. Dan krijg je dat moment met Dinand. Volgens mij is het een doorgebroken speler. Naar mijn idee had het rood moeten zijn. Of ik de vrije trap goed benutte? Ja, mijn regel is: als-ie maar op de goal gaat. Nou ja, in de tweede helft heb je het weer. Je krijgt een corner tegen en maken zij de 1-1 en even later de 2-1 en loop je weer achter de feiten aan. Maar hier lopen we constant tegenaan. Kijk, je speelt tegen de nummer twee. En op zo’n slechte grasmat weet je dat het vechten wordt. De meeste punten hebben we gepakt op kunstgras. Misschien zegt dat iets. Maar op Achilles thuis na, hebben we verder in alle wedstrijden goed partij kunnen geven. Ook vanmiddag. Maar eerlijk is eerlijk, we hebben niet heel veel uitgespeelde kansen gecreëerd.’

Wat is de analyse van Veendam 1894-trainer Anne Semplonius? ‘Of ik ook het idee had om na rust langer die voorsprong vast te houden, zodat we daarna misschien meer ruimte zouden krijgen? Ja. Waarom het dan toch zo vlak na de pauze mis gaat? Die corner geven we té gemakkelijk weg. Daarna krijgt Drenthina maximaal geloof. En wij gaan denken: nu wordt het lastig. Daarna heb je eigenlijk een paar ballen nodig om er weer vertrouwen in te krijgen. De bal een tijdje in de ploeg houden. En dat kregen we niet voor elkaar. Zoals we in de eerste helft in de duels kwamen. Alleen is dat lastig om anderhalf uur vol te houden. Zeker waren er lichtpuntjes. Ondanks dat Drenthina hoog staat, had je hier een punt kunnen halen. En dat is frustrerend. Soms moet je een beetje geluk hebben. In het geval Dinand heb je ook scheidsrechters die zeggen: het is de laatste verdediger. En je na vijf minuten tegen tien man komt te spelen. Dat noem ik ‘je moet ook een beetje geluk hebben’. Maar we rapen de boel bij elkaar en staan er op 4 maart weer tegen Achilles.’

Competitieschema eerste helft seizoen 2022-2023 tweede klasse L zaterdag:

• 24/9 LTC – Veendam 1894 2-1
• 1/10 Veendam 1894 – Drenthina 1-1
• 8/10 Veendam 1894 – Achilles 1894 0-3
• 15/10 Kollum – Veendam 1894 6-1
• 22/10 Lewenborg – Veendam 1894 (beker) 1-3
• 29/10 Veendam 1894 – Be Quick Dokkum 3-0
• 5/11 VEV’67 – Veendam 1894 1-0
• 12/11 Veendam 1894 – Velocitas 1897 0-2
• 19/11 SV Bedum – Veendam 1894 3-3
• 15/11 Loppersum – Veendam 1894 (beker) 3-0
• 26/11 Veendam 1894 – Be Quick 1887 2-1
• 3/12 SV Oosterwolde – Veendam 1894 4-1
• 21/1 Veendam 1894 – Zuidhorn 1-3
• 28/1 Marum – Veendam 1894 0-0

Competitieschema tweede helft seizoen 2022-2023 tweede klasse L zaterdag:

• 4/2 Veendam 1894 – LTC 1-1
• 11/2 Drenthina – Veendam 1894 3-1
• 4/3 Achilles 1894 – Veendam 1894
• 11/3 Veendam 1894 – Kollum
• 18/3 Be Quick Dokkum – Veendam 1894
• 25/3 Veendam 1894 – VEV’67
• 1/4 Velocitas 1897 – Veendam 1894
• 15/4 Veendam 1894 – SV Bedum
• 22/4 Be Quick 1887 – Veendam 1894
• 29/4 Veendam 1894 – SV Oosterwolde
• 20/5 Veendam 1894 – Marum
• 27/5 Zuidhorn – Veendam 1894

Veendam 1894 speelt haar thuiswedstrijden om 16:30 uur in het Henk Nienhuis-stadion aan De Langeleegte.

Meer info en fotomateriaal op Facebookpagina ‘De Langeleegte huilt’.

In de voetsporen van mijn voorouders…

Zoals ik eerder schreef, ben ik zo ver dat het manuscript aardig in de steigers begint te staan. Een aantal mensen leest met me mee. Op basis daarvan valt over het opgetekende tot dusver het volgende te melden: ‘Wie is er niet nieuwsgierig naar waar-ie vandaan komt? De speurtocht in dit document kan geprojecteerd worden op ieders levensverhaal. De auteur weet als geen ander de juiste vragen te stellen en de juiste toon te treffen. Het opgetekende is groots in zijn eenvoud. Klaas Fleurke bewees het in zijn goed ontvangen vorige boeken. Na een regionaal geschiedenisboek, een onderwijsboek en twee voetbalboeken levert hij met dit manuscript nu een prachtige familiegeschiedenis af. Zijn eigen bloemrijke familiehistorie, waarbij Fleurke synchroon hieraan de historische ontwikkeling van Oost-Groningen en met name de Pekela’s beschrijft. Met een Groningse nuchterheid zoekt de schrijver naar antwoorden wie hij is en waar hij vandaan komt. In velerlei opzichten doet Klaas Fleurke verslag van een interessante zoektocht naar zijn roots en daarmee naar de kern van het leven. De zin van het bestaan. De auteur schrijft z’n vijfde boek in wording ten tijde dat we te maken krijgen met verschillende crises: de corona-, energie-, stikstof-, woning/bouw-, klimaat-, asiel- en koopkrachtcrisis en de oorlog in Oekraïne. Daarmee zijn het voor ons allemaal onzekere tijden en vallen we terug op vrienden én vooral familie. De bloedband als inspiratie om zelf op zoek te gaan naar de eigen wortels. Wat is het familie-DNA en welk gen wordt doorgegeven? Weet de auteur het Fleurke-DNA te ontrafelen? Een van de geïnterviewden schreef na lezing van het manuscript: ‘Wat een werk, doorzettingsvermogen, onderzoekskracht, analytisch denkvermogen, voortreffelijk taalgebruik, humoristische scènes en noem maar op! Ik ben verbijsterd, dat iemand met zulke kwaliteiten niet een briljante wetenschappelijke carrière heeft gehad. De appel valt niet ver van de boom, toch?!’